''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Hızla geri doğru havalanıp yere serçe çakılırken yaşlarım gözlerimden akmaya devam ediyordu. Ayağa kalktığında kafasından yine kirig aktığını gördüm bir an kalbim sızlarken aklıma yine beni kullandığını getirdim. "Sakin ol Bule. Sana zarar vermek istemiyorum" koyu kızıl gözlerine baktım. Yutkunurken kafamı hızla iki yana salladım. "Hayır diyorum bana sakın yaklaşıyım deme. İstemiyorum hiç bir şey konuşmak falan. Ben sadece abimi arkadaşlarımı görmek istiyorum. Bırak artık beni sevmiyorsan sevme. Zaten kullandığın kadar kullanmışsın. Yeter lütfen." Kafasını iki yana salladığını gördüm buğulu gözlerim arasından. "Hayır seni bırakmam kara papatya. Benimle kal! Bak, burda kalman gerekiyor tamam mı? Şimdi hemen yanıma gel." Yalvaran sesine kaşlarımı çattım. Sinirle bağırdığımda sendeledi. "Hayır istemiyorum. Bana emir vermenden bıktım. Senden bıktım. Beni bırak, ben abimin yanına gitmek istiyorum." gözlerini karardığını gördüm bu sefer o bağırdım. "Sikerim, abinide, senide, görmenide. Tamam seni abine götüreceğim sesizce yanıma gel!" Kafımı iki yana salladım. Yaşlarım hızlanırken "Hayır ne olur tek gideceğim bırak beni." Diye mırıldandım. Kaşları çatıldığında atığı bir adımla yanıma vardı. Hâlâ alışmış değildim bu hıza. Kolumu kerpeten gibi sararken geri doğru gitmeye çalıştığımda beni sert bir şekilde göğüsüne çarptı. Kafam dan kirig aktığını hissetim. Dişlerinin arasından tısladı. "Seni bırakmam. Tek başına hiç bir yere gitmiyorsun!" Onu kendimden uzaklaştırmak çığlık atacağım öbür eli ağzımı kapadı. Ağzımdaki eli dudaklarıma yakıcı bir acı vermeye başladığında yavaşça güldü. Gülüşünü fark edemiyecek kadar canım yanıyordu.Kulağıma eğildi dudaklarını yanağıma sürterek artık huy olmuş biçimde kulak mememi ısırıp fısıldarken acıdan dolayı gözlerim ka

ACIMASIZ VE GÜZEL... Sadece nefesinizi kesmekle kalmayacak, aynı zamanda sizi sonuna kadar götürecek bir zaman yolculuğuna kendinizi hazırlayın! Antik bir mücevheri çal, Evala Andrew'un o yılki Noel listesinde yoktu fakat kaderin onun için farklı planları vardı. Mucizevi bir şekilde Eski Mısır'da uyandığında Evala'nın yapması gereken tek şey dikkatleri çekmekten kaçınmak, hiçbir şeye dokunmamak ve hayatta kalmaktır. İhtiyacı olan son şey ise tüm hayatını alt üst edecek bir erkektir.

Bedenimi acıdan titretirken , ruhumu binlerce parçaya bölebiliyordu .gözlerinde en ufak bir pişmanlık bile bulamazken acı çektirmekten zevk aldığı yüzünden okunuyordu. O bir sadistti . Ve ben bir sadiste aşık olmuştum .

"Kalk, iki gözüm, iskeleye geldik. Günün birinde ya çıldıracağız, ya dünyaya hâkim olacağız. Şimdilik bir rakı parası bulmaya çalışalım ve parlak istikbalimizin şerefine birkaç kadeh içelim." * Po anısına.

(Düzenleniyor) REKLAM YASAK !!! Hikayede hem mesajlaşma hemde normal yazılan hikaye vardır . Alya bir gün can sıkıntısından , kendi numarasının ilk üç basamğını değiştirerek bir numara salar şansızlık mı şans mı bilinmez o numara bir mafyanın çıkar . İlk başlarda bilmesede , öğrendiğinde ne olacak hadiyin beraber görelim ............ Siz : seni kendime ALABİLİR MİYİM ? Siz: erkekmisin yada kızmısın bilmiyom dayıda olabilirsin şahsen Siz: neysem Allah 'ın emri peygamberin kavliyle seni kendime istiyom Siz : gönlün olup olmadığı umrumda değil!! Siz: umarım yakışıklı yirmibir yaşında çıtır bir erkeksindir Siz: YOKSA BU İLİŞKİ YÜRÜMEZZZZ 07162****: ne saçmalıyorsun ? Siz: Bende seni ama en çok senn .... Gülmek istiyorsanız okuyun , ciddi alınacak bir kitap değildir . Sadece siz eğlenin diye yazılmıştır yani tutupta böyle mafya olur mu demeyin . Hiç mafya olmadım ben nereden bileyim nasıl mafya olunur. Neyse okuyun ve oy verin yoksa hafiften bir mafyalığı düşünürüm djdbgrn Ne bakıyon aşko en iyi sıralamamlar Romantik #1 Gençkurgu#1 Sevgi#1 Macera#1 Bilimkurgu#1 Mafya#1 Gençkız#1 Kıskançlık#1 Arkadaşlık #1 Kanka#1 Badboy#1

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?