(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, κάηκε όμως σε ένα βράδυ» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

«Έχει αρχή μα όχι τέλος και τελειώνει ότι αρχίζει.» ΘΑΛΑΣΣΑ: "Και δηλαδή τι τύπος άντρα είσαι;" Το σαρδόνιο χαμόγελο που στόλισε τα χείλη του ήταν ότι χρειάστηκε για να κάνει την καρδιά της να χτυπήσει σαν τρελή. "Εκείνος που θα γαμαει το μυαλό σου, ενω κάνει έρωτα στην ψυχή σου. ", και ο δυόσμος μπλέχτηκε με το κεράσι. ΟΥΡΑΝΟΣ: "Σε περίπτωση που το ξεχνάς, είμαι η μούσα του Θανάτου καλέ μου.", τα μάτια της τον κεραυνοβολούσαν, ο ουρανός σκοτείνιαζε, "Αν εσύ είσαι η μούσα του Θανάτου mellilla...τότε εγώ είμαι ο ίδιος ο Θάνατος.", η θάλασσα σήκωσε τρικυμία, δεν υπήρχε πλέον διαφυγή... ΠΤΩΣΗ: "Αν δεν βρω τρόπο, τότε θα δημιουργήσω έναν.", η Ιθάκη ήταν που έδινε το ωραίο ταξίδι λοιπόν. "Η πληγή επουλώνεται, το σημάδι μένει.", και ίσως τελικά ο προορισμός να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία. ΠΟΝΟΣ: "Μας αξίζει ένας λυτρωτικός επίλογος.", η φωνή της έσπαγε. "Εμείς γράφουμε τον επίλογο μας.", της απάντησε ξέπνοα. Μα γιατί δεν αισθάνονταν λυτρωμένοι; Τελικά, η θάλασσα και ο ουρανός αγγίζονται;

Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

"𝐋𝐨𝐯𝐞, 𝐰𝐞 𝐚𝐫𝐞 𝐚𝐥𝐥 𝐬𝐢𝐧𝐧𝐞𝐫𝐬" "The bartender and the Mafia Underboss" How long can it take before the line between sex and love is blurred? NEEDS EDITING! Cover made by @ladameid <33

"He'd burn the whole world down till he could dig me out of the ashes." I was ready to start a new life. After graduating at the top of my class, I finally had everything. My apartment. My gallery. A perfect boyfriend. Basically, I was living my dream life and I was loving every second of it. But then in came him. And then chaos occurred. All great love stories were supposed to have a happy ending. Mine did too, until he came along. This is the tale of how he found me, how he stole me, and how he lost me. I was a damsel, one who already had her white knight. But every fairy tale had a villain, someone waiting in the wings to rip it all down. A scoundrel who would set the world on fire if that meant he got what he wants. It was me. He wanted me. You know, they say it was bad when you fall for the wrong guy, but the thing was, it was worse when the wrong guy falls for you. WARNING: Contains sensitive topics like cheating. Also contains mature/sexual content and situations that some people might find offensive so it is intended for mature audience only. [18+ content]

She's a wild, free spirit who sees the good in everyone, and he's the hardened, bad-tempered loner who wants nothing to do with her-yet no matter how hard he tries to push her away, she's the one temptation he can't escape. *** He's never met someone with such a bubbly personality. Not to mention the wildness and odd phrases she says every five minutes. He hates it. He hates how he can't stay away from it. He hates what she does to him; it's not like him to chase after some girl. She gets under his skin like no other. She's never met someone with such a bad attitude. He's ill-mannered and menacing. The glare never seems to leave his face. Considering it all, she can't help but feel the attraction toward him. Dangerous attraction toward a seemingly dangerous man. Maybe it's the tattoos on his arm that gets her attention. Or maybe it's because she can tell there's hope for good under his rough exterior. And she's about to find it, whether he likes it or not. It's no secret that the two of them are complete and total opposites. *** "You like being called Sugar, don't you?" I tease, placing my toothbrush back after finishing. He does the same and gives me a side-eyed scowl. He grips my chin harshly and kisses me. My body temperature raises a good ten degrees and my right leg goes all wiggly. He pulls away. "You like it when I kiss you, don't you?" He teases the same way I did to him and I'm left blubbering. "I think both of our questions are rhetorical," I lower my voice up at him. His lip curls up into a smirk. *** #1 in Young Adult #9 in Badboy #1 in Cold #3 in Goodgirl #1 in Sweetheart #14 in Love *** *Warning* This story contains mature themes (language, scenes)

«Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.» Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος «Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταστήσεις ακίνδυνους τους φτωχούς είναι να τους εκπαιδεύσεις να θέλουν να μιμούνται τους πλούσιους.» Carlos Ruiz Zafón, 1964 -, Ισπανός συγγραφέας Έτος 2230. Ο κόσμος έπειτα από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχει καταστραφεί. Οι κοινωνικές κάστες κάνουν την εμφάνιση τους και ξαφνικά οι άνθρωποι χωρίζονται σε εργάτες και Γαλαζοαίματους. Δύο νέοι γνωρίζονται σε αυτή την ταραγμένη περίοδο και κόντρα σε όλους και σε όλα ερωτεύονται. Και έπειτα η πραγματικότητα τους χτυπά αλύπητα. Ο καθένας θα παλέψει με διαφορετικό τρόπο για να ακολουθήσει τα πιστεύω και τα αισθήματα του... Για πόσο όμως αυτά θα παραμείνουν κοινά και για τους δύο όταν όλα έχουν βαλθεί να τους κρατήσουν χώρια; Ένας αγώνας για επιβίωση, η φλόγα μιας επανάστασης, ο απόλυτος έρωτας και η μοίρα θα είναι η λύτρωση ή η καταστροφή τους... Θα τα καταφέρουν; Καλύτερη Θέση: #1 Επιστημονικής Φαντασίας (2Μαϊου- 7 Ιουνίου 2017)

Δεύτερο βιβλίο στη τριλογία του "Στάχτες και βροχή". Cover by Anna Ioannidi (Σε διαδικασία διόρθωσης) Αγάπη. Ποτέ δε πίστευα,πως είναι αληθινή.Αλλά εκείνη τελικά με διάλεξε.Με έκανε να νιώσω ελεύθερη.Μου έδειξε όλα εκείνα που αρνιόμουν.Μου έδειξε τα αστέρια.Μια μέρα όμως,μου την ξερίζωσαν .Την έβγαλαν βίαια από μέσα μου.Με άφησαν να αιμμοραγώ.Το αίμα με το καιρό,από κόκκινο έγινε μαύρο. Πηχτό.Δε κυλούσε πια.Μέσα στο σκοτάδι περιπλανιόμουν.Ζητώντας εκδίκηση. Όταν δύο μάτια γαλάζια με κοίταξαν. Λίγο φως ξεπήδησε μέσα στο σκοτάδι. Εγώ όμως σφράγισα τη πόρτα του κελιού μου.Τη κλείδωσα χίλιες φορές με σκοπό να μην ανοίξει ξανά. Η πόρτα όμως δεν έπαψε να χτυπά. Ο χτύπος δυνάμωνε.Γινόταν επίμονος. Ορφέας.Το γέλιο του.Τα αστεία του. Η μυρωδιά από τα ζαχαρωτά.Η μανία του να με κατακτήσει.Άρχισαν να κάνουν ρωγμές παντού.Να με κάνουν να θέλω να ζήσω ξανά.Προσπαθώ να με πίσω για αυτό.Αλλά αρνούμαι να με απελευθερώσω.Γιατί φοβόμαι πως αν ανοίξω,θα τον κατασπαράξει το σκοτάδι μου.Και εγώ θα μείνω πείσω να αιμμοραγώ ξανά.Μέχρι το κορμί μου να μείνει κενό.Να χαθώ στο χρόνο.Ο άνεμος να με κάνει σκόνη. (Το κείμενο π

Cover by Anna Ioannidi #SPBC2023 WINNER OF 1ST PLACE IN POPULAR IN READERS WINNER OF 3RD PLACE. Κατηγορία Περιπετεια /Θρίλερ (Σε διαδικασία διόρθωσης) Τα αγρίμια ζουν στο σκοτάδι. Χωρίς φραγμούς, χωρίς ελπίδα. Τα μυστικά τους κρυμμένα ακόμα και στο φώς. Μόνο που εμείς επιλέγουμε να κλείσουμε τα μάτια, για να μη τα δούμε. Όταν αποφάσισε η μητέρα μου να ξανά παντρευτεί, πίστευα πώς θα έκλειναν οι πληγές μου. Άνοιξαν όμως καινούργιες. Μία όμως πονάει περισσότερο. Αυτή που γιατρεύεται χαραγμένη με ένα όνομα. Αχιλλέας. Και όσο οι αμαρτίες μας πληθαίνουν και τα μυστικά, μας πνίγουν. Κανείς δεν ξέρει αν θα αντέξει τη φωτιά που έρχεται. Γιατί οι φλόγες, στάχτες γεννούν. Και οι στάχτες, καμιά φορά μοιάζουν με βροχή. Trigger Warnings Αυτή η ιστορία είναι προϊόν φαντασίας. Διαπραγματεύεται μια απαγορευμένη σχέση και βαριά θέματα όπως κατάθλιψη,κακοποίηση, χειραγώγηση. Έχει σκηνές ενηλίκων,σεξουαλικές σκηνές, έντονη γλώσσα, κατάχρηση ουσιών,βία.Αναφορές σε βιασμό,σεξουαλική βία, παιδεραστία,παιδοφιλία, πορνεία,και πολύ σκοτάδι. Άνω των 18 (Το κείμενο περνάει από διορθώσεις)