Ήταν αργά το απόγευμα όταν συναντήθηκαν. Εκείνα τα λεπτά που ο ήλιος ανταμώνει για λίγο τη σελήνη. Περπατούσε αργά με τα χέρια στις τσέπες, όταν την είδε. Καθισμένη σε κάτι μαρμάρινα σκαλάκια, ανάμεσα σε μερικά αδιάφορα πρόσωπα. Τα κατακόκκινα μάτια του καρφώθηκαν πάνω της. Εκείνη, σαν από ένστικτο, γύρισε να τον κοιτάξει. Το μαύρο εγκλώβισε στα δίχτυα του το καφέ. Το ρούφηξε ως το μεδούλι και το φυλάκισε μέσα του. Ώσπου έγιναν ένα. Και η ανατολή έσμιξε με τη δύση. Και ο ήλιος αγκάλιασε το φεγγάρι. Και η Αυγή συνάντησε τον Lucas. Η άσπρη σκόνη φαινόταν τιποτένια πλέον στα μαύρα μάτια του. Και τα σκοτεινά σοκάκια της ψυχής του, φωτίστηκαν από το χαμόγελο της. Γιατί αυτό έκανε. Έδωσε όλο το φως που κρυβόταν τόσο μέσα της όσο και στο όνομα της. Και εκείνος ανταπέδωσε με το δικό του όνομα. Όσο, βέβαια, η γη, φωτίζεται απ'το φεγγάρι.

«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δεν πρέπει να ξανά γίνει αυτό, εντάξει;» *** Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου ήξερε πως ήταν η πιο απαιτητική υπόθεση που είχε αναλάβει ποτέ. Ο στόχος του ήταν να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα εμπορίου λευκής σαρκός και ήταν σίγουρος πως μπορούσε να δράσει καθαρά επαγγελματικά, όπως πάντα. Μέχρι να μπει στη ζωή του η Ντάρια, η κοπέλα που του δίνεται ως δώρο και θα τον κάνει να πάρει την υπόθεση πιο προσωπικά από κάθε άλλη φορά. Πρέπει να μείνει μακριά της αλλά ποτέ δεν ήταν άγιος και δε θα γινόταν σίγουρα μαζί της...

"Μπορεί να μην είμαι έμπειρη αλλά.."η πλάτη της αποχωρίστηκε την πόρτα, με μικρά βήματα πλησίαζε τον άνδρα απέναντι της που πλέον ένιωθε εκείνος πως ήταν στην θέση του θηράματος. "..είμαι πρόθυμη να κάνω ο,τι θέλεις.Όπως θέλεις.Όποτε θέλεις"τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν, η Κασσάνδρα δεν το παρατήρησε γιατί τα μούσια κάλυπταν αυτούς τους μυς αλλά οι γροθιές δίπλα στο σώμα του ήταν εμφανείς.Αν χαλάρωνε τώρα ίσως ένα άλλο σημείο του σώματος του να σκληραινε..η επόμενη κίνηση του καθηγητή ήταν να σηκώσει το χέρι του και να την χαστουκίσει. Έμοιαζε να το μετανιώνει την ίδια στιγμή καθώς την έβλεπε να παλεύει να συγκρατήσει τα δάκρυα της.Το στόμα του άνοιξε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μιλήσει αλλά δεν ήξερε τι να πει.Η ένταση που υπήρχε μεταξύ τους κάπως έπρεπε να εκτονωθεί γιατί διαφορετικά εκείνος ήταν έτοιμος να της ανοίξει τα πόδια και να χωθεί ολόκληρος ανάμεσα τους στραγγίζοντας την από την ηδονή χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες αυτής της ολέθριας πράξης.

"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτείς κάποιον, αυτός όμως δε θα σε αγαπήσει πραγματικά, γιατί δεν ήθελες να αγαπήσεις εκείνον που ήταν ερωτευμένος μαζί σου." Μέρος τρίτο "Παρατα επιτέλους ! Δεν ωφελεί πουθενά όλο αυτό!Απλως κανε κατι αλλο " "Δεν ξερω αν εχουμε συστηθει.Ειμαι ο Jason Hunter ,ο βασιλιας της μαφιας,δεν παραταω ποτε την πρωτη μου επιλογη malyshka" Don't copy ola-kai-tipota © 2017-2020 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Η συμφωνία μας θα έχει διάρκεια εξαμήνου και μέσα σε αυτό το διάστημα θα διαλύουμε μαζί τη ζωή σου βήμα - βήμα."δήλωσε ψυχρά και τα μάτια μου άστραψαν με απορία στην απειλή του. Το σχέδιο της Γκρέις Κίνγκστον ήταν άψογα σχεδιασμένο για να επενδύσει κανείς στη φαινομενικά πετυχημένη εταιρεία της. Ο Άντονι Σίντλερ σιχαινόταν τα ψέματα και η δική της απερισκεψία ήταν η καταλληλότερη ευκαιρία για να πάρει την εκδίκηση που χρόνια περίμενε. Από τη θανάσιμη εχθρό του. Αλλά το μίσος και ο έρωτας είναι δυο δυνάμεις μόνο φαινομενικά αμφίδρομες...

'' Πάω στοίχημα ότι δεν με έβγαλες από το μυαλό σου χθες το βράδυ'' '' Θα το χάσεις'' του είπε, χωρίς η σιγουριά να χρωματίζει την φωνή της. '' Πες μου Βανέσα, φανταζόσουν σε τι στάσεις θα σε έπαιρνα όλο το βράδυ;'' της είπε με φωνή αισθησιακή. Ο Άλεξ ήταν φιλόδοξος, απαιτητικός και ένας άνδρας που ήξερε πάντα τι ήθελε...κάτι που αλλάζει όταν μπαίνει στη ζωή του η ενοχλητική και κακομαθημένη Βανέσα. Θα καταφέρει να μείνει πιστός στην διπλή ζωή του ή θα αναγκαστεί να επιλέξει έναν από τους δύο κόσμους για να ζήσει;

Μια μικρή περίληψη βρίσκεται στο πρώτο κεφάλαιο...

•1η Θέση στην ψηφοφορία Κοινού στον διαγωνισμό SCBC 2024• " 𝕐𝕠𝕦 ℙ𝕚𝕔𝕜𝕖𝕕 𝕒 𝕕𝕒𝕟𝕔𝕖 𝕨𝕚𝕥𝕙 𝕥𝕙𝕖 𝕕𝕖𝕧𝕚𝕝 𝕒𝕟𝕕 𝕪𝕠𝕦 𝕝𝕦𝕔𝕜𝕖𝕕 𝕠𝕦𝕥 " Μέρος I. Beaty in Death "Η ομορφιά σου είναι δύσκολο να κρυφτεί. Τρέχεις να σωθείς και δεν σε αδικώ. Αλλά, μωρό μου είναι δύσκολο να κρυφτείς από τον θάνατο. Από εμένα." Μέρος II. Nostalgia "Εσύ αποφάσισες αυτόν τον χορό. Μικρή ανόητη γλύκα εσύ. Εσύ ήσουν αυτή που πήρε την απόφαση να ξεκινήσεις να χορεύεις με τον ίδιο τον διάβολο. Σε πιάνει μια νοσταλγία ε; Ας πρόσεχες γλύκα." Μέρος III. Paradise " Και εσύ συνέχιζες να πέφτεις μωρό μου. Πρόσεχε σου έλεγα. Αλλά εσύ συνέχιζες να πέφτεις. Θα υψωθείς μου φώναζες. Βρισκόμαστε στον παράδεισο. Έτσι άραγε είναι ο παράδεισος... γλύκα;" "Στην υγειά των ψεμάτων μας" "Στην υγειά του θεάτρου μας" "Στην υγειά του θανάτου..." "Στην υγειά του άγνωστου Παραδείσου" Το παιχνίδι μόλις ξεκίνησε. Σε αυτό νικητής θα βγει μόνο ένας. Εσύ τι λες; Θα ακολουθήσεις; © 𝗗𝗼𝗻'𝘁 𝗰𝗼𝗽𝘆 𝘁𝗵𝗲 𝘀𝘁𝗼𝗿𝘆 2021-2024 Cover by: @woohyuuun

"Ει-ειμαι ερωτευμενη μα-μαζι σου..." Γελαει ενω ταυτοχρονα νιωθω την καρδια μου να θρυμματιζεται. "Δεν εισαι ερωτευμενη μαζι μου. Ηθελες σεξ, οπως και εγω. Τωρα, τελος. Ο καθενας σπιτι του. Καπιτο;" #01 in Fantasy 09/06/21 (ΣΟΚ!!!!) Do not copy the story duh?

«Το να με εμπνέει είναι προτιμότερο από το να με αγαπά...» Η Βικτώρια Κορνέλη έχασε και τους δύο της γονείς σε ένα φρικτό αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν ήταν μόλις δύο μηνών. Μεγάλωσε με την αδερφή του πατέρα της, τη Νόνα, και ποτέ δεν στερήθηκε τίποτα. Οι κανόνες της, απλοί! Παίξε. Διασκέδασε. Ζωγράφισε. Φύγε! Επιστρέφει στην Κέρκυρα για να περάσει ένα ανέμελο καλοκαίρι, λίγο πριν ξεκινήσει την τελευταία της χρονιά στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Δεν έχει ιδέα πως ο άντρας με το τατουάζ του λιονταριού στη πλάτη, που βγαίνει μέσα από τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, θα ανατρέψει τους κανόνες της. Δεν έχει ιδέα πως, για τον Έκτορ Ντράγκαν Ράτκοβιτς, οι δικοί του κανόνες... δεν ανατρέπονται. Εκείνος θα παίξει. Εκείνη θα παίξει. Εκείνος θα διασκεδάσει. Εκείνη θα διασκεδάσει. Και όταν βαρεθεί το παιχνίδι της, πόσο εύκολο θα είναι να ξεφύγει από τον Πανθέρα; «Όπου κι αν πας, θα έρχομαι πάντα για σένα...»