"Ulan seni bu pezevenkle dudak dudağa gördüm daha neyi anlatmaya çalışıyorsun?! Git buradan Leyal ve bir daha karşıma çıkma!" Onun bu sözleri ile yoğun bir öfkeyle dolup taştım. Çantamın sapını sertçe tutarken her birine özellikle de Pars'a baktım. "Gün gelecek hepiniz gerçekleri öğreneceksiniz ama bu seferde ben sizin yüzünüze tıpkı sizin şu an bana baktığınız gibi iğrenerek bakacağım!" Dedim ve resmen koşarak kafeden çıktım. Bugün benim hayatımın dönüm noktalarından biriydi ve ben bugün yaşadıklarımı asla unutmayacaktım. ________ Leyal Malatya'da görev yapan başarılı bir Üsteğmendir. Çocukluğundan yaralı olan Leyal yıllar sonra geçmişinde çok önemli bir role sahip olan adamla ve gerçek ailesiye karşılaşır. Gecmişi pekte iç açıcı olmayan Leyal'in yüzü hem aile hem de aşk konusunda gülmemişti, peki geçmişten gelen ihanet, acı ve keder son bulacak mıydı? !Kurgu tamamen bana aittir, kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılacaktır! !Yazılanların hiç bir kurum ve kuruluş ile alakası yoktur! #bordobere 🥇 19/11/2025 #kızasker 🥇 24/01/2025 #askeriye 🥈19/11/2025 #heyecan 🥈 30/01/2025 #üsteğmen 🥈 03/01/2025 #aşk 🎖️11 24/01/2025 #merak 🥇 02/11/2025 #albay 🥉 08/11/2025 #kadınasker 🎖️8 02/11/2025 #yüzbaşı 🥈18/12/2025 #dostluk 🥈 07/11/2025

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

WattpadMysteryTR "Gizem Ve Sır Dolu Senaryolar" okuma listesinde.. Tik tak... Tik tak... Zaman; dişlerini eline geçirmiş bir kurt gibi öfkeli ve zalimdi. Zaman; o gece tam da insanın benliğini şeytana sattığı, takvimin 13 rakamını gösterdiği vakitte durmuş, şeytan yağmurun yolları buladığı o kavşağa yeni bir anlaşmanın imzasını kanla yazmıştı. Ve her bir günah bedelini ödemek için hazırdı. Gizemli bir kasaba ve cinayetlerin işlendiği bir kavşak. Ya o kavşak, geçmişinin en büyük günahını saklıyorsa? Kan ve bedel isteyen bir katil... Genç ve dinamik, yeni yetme bir gazeteci... Ve olayların gizemini çözmek isteyen bir dedektif. Unutma! Zulme sessiz kalan dilsiz şeytandır. * Kapak tasarımı : BuseGunsoy ❗️DİKKAT❗️ +16, Ağır Cinayet ve şiddet içerir. Gizem ve Gerilimin yüksek olduğu, cinayet kitabıdır. Tüm hakları saklıdır. Çalınma durumunda tüm yasal işlemler başlatılacaktır. Yazma tarihi : 05.03.2022 Yayınlama tarihi : 03.04.2022

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

"Derler ki en iyi şifacı, yaralı şifacıdır. Ve bütün şifacılar günün birinde yaralanmaya mahkumdur..." Kim olduğunu sorguladıkça dünyasının sahtelikten ibaret olduğuna anlamaya başlayan Işıl Özsoydan, öğrendiği gerçeklerle ne yapacağını bilemez ve her geçen gün biraz daha yalnızlaşarak yabancılaşır. İnsanlar "Yaralılar" ve "Şifacılar" olarak iki kategoriye ayıran bir sosyal medya platformundan tanıştığı Oflaz Kantemiz'in, kendisini bu durumdan kurtaracak kahraman olduğunu düşünmektedir. Ancak geçmişi belirsiz, davranışları tutarsız olan bu gizemle adamın, kendi dünyasının yıkılışına şahitlik etmiş yaralı bir şifacı olduğundan birhaberdir. Işıl yıllardır inkar ettiği gerzeklerle Oflaz sayesinde bir bir yüzleşirken Oflaz'ın yaralarının kanamaya başlamasıyla dünyaları altüst olur. Artık ikisinin de akıllarında tek bir soru vardır: Işıl'ın parıltısı, Oflaz'ın büyülü ruhunu kurtarmaya yetecek midir?