O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Hayatımın her kapısı yalnızlıklara açılmış olaylar silsilesiydi. Ta ki... onunla karşılaşıncaya kadar. Soğuk bir kış günü hayatıma aldığım bu insanın beni bambaşka bir insan yapacağını bilemezdim.Ya da daha önce hiç tatmadığım duyguları bana tattıracağını da. Fakat belki de bu duyguları hissetmemeli ve bu duygulardan uzaklaşmalıydım? Gözüm aşkla boyalıyken sevdiğim adamın bana acıdığını ve yaptığı bir takım iyilikleri bu yüzden yaptığını anlamamıştım.Fakat zamanla bu gerçek bir anda öne atılmış ve tüm hayatımı mahvetmişti.Onsuz nefes alamazken,artık belki de onsuz bir hayata merhaba demeliydim. Benim hayatım tam olarak böyleydi.Aşk hiçbir zaman beraberinde güzel duygular getirmezdi.Sevenler her zaman kaybederdi ve ben o kulübe farkında olmadan çoktan dahil olmuştum. SATIR İZİ •Senin İçin• 25 Aralık 2015