Herkesin icinde eskilerden kalmis bir ukte olur.. Yasamak istediklerimiz ve yasayamadigimiz seyler adina keske demekten baska bir sey diyemeyiz.. Ama bazende sanirim olmasi gereken buydu derken bazende boyle olmamaliydi diye celiskilere kapiliriz daha da cok kendimizle celistigimiz anlar olur. Bunlari bir kenara birakip yasadigimiz seyleri kotu bir pencereden bakmak yerine guzel bir pencereden bakmak gerekir. Yasadigimiz , yasayamadiklarimiz ve her adiminiz bir tecrubedir. Herkes farkli boyutlarla fakat ayni hisleri,duygulari,pismanliklari ve bir daha cok seyi yasayabilir. Umarim ki yazdigim bu sarki sozlerinde kendinizden bir parca bulmaniz dilegiyle .. Ve umarim ki duygulariniza tercuman olabilirim bunu basarabildiysem ne mutlu bana ..

Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

ikitane buz tutmuş kalbin, soğuk ve gardını düşürmeyen iki insanın aşkından ortalığı kasıp kavuracak bir sıcaklık çıkabilir mi? "Babamı sen öldürdün aklım sana aşık olmamak için çırpınırken kalbimde onunla savaşıyor sanırım kalbim kazanacak" "Senle ben dünyanın karanlık tarafıyız" Babasının işlerini devralan Eslem işlere ayak uydurmaya çalışırken birde babasının vur emrini verdiği adamın oğluna aşık oluyor.