"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Hayat bitti dediğin anda yeniden başa sarıp, bambaşka bir hikaye ile karşına çıkandır. Anladım... Karşımda ki buz gibi soğuk, bir demir kadar sert adama anlamayarak bakıyordum.. Ne istiyordu? Benim derdim bana yeterdi. Bide onun buz gibi laflarını çekemezdim! "Ne istiyorsun?" Adam kirli sakallarına elini götürüp gezdirirken beni süzdü. "Hastaymışsın." Ben demek istediğini anladığımda yutkundum ve dolu gözlerimi saklamaya çalışarak oturduğum banktan ayağa kalktım. "Ha sizde, size hastanede dediklerim için buraya benim canımı yakmaya geldiniz öylemi?" Adam kafasını iki yana salladı ve alayla güldü. "Ordan senin gibi birinin dediklerine takılacak gibimi duruyorum?" Ben ne demek istediğini idrak ettiğimde, kaşlarımı çattım ve elimde ki çantayı sıktım. "Ne istiyorsun o halde?!" Adam kolunda ki 'ben pahalıyım' diye bağıran saate bakarken bana döndü. "Bebek istiyorum.. Taşıyıcı Anne ol..."