Bo to wszystko bez ciebie straciło sens...

.・゜-: ✧ :- dziewiętnastoletnia Kate opisuje w pamiętniku powody swojego przyszłego samobójstwa. przed śmiercią zamierza jednak spełnić swoje dwa ostatnie marzenia Początek: 07.08.2018 Koniec: 22.09.2018

,, ile warte jest ludzkie życie ? bo dla mnie już nic ..."

Cześć! Na samym początku miały tu być smutne cytaty itp, natomiast finalnie są tutaj moje przemyślenia, przeżycia. Cos jak "publiczny pamiętnik". Nie oczekuje, że będziesz mi współczuł/współczuła, chce tutaj dzielić sie tym co mi " Leży na sercu " Może ktoś znajdzie tu podobne sytuacje do swoich? A może co do pewnych rzeczy macie inne odczucia. Śmiało piszcie komentarze, dużo dla mnie znaczą. Natomiast jeśli przyszedłeś hejtować (bo konstruktywna krytyka i kulturalne wyrażanie swoich myśli, szanując odmienne zdanie innej osoby to zupełnie coś innego) to wyjdź, nie wchodź, nie komentuj ^^

Komiksy z kotem wciągniętym prosto w absurdalny świat fantasy. Wysoki poziom głupoty grozi ewakuacją szarych komórek. Przed przeczytaniem skonsultuj z psychiatrą.

✎ Znajdziesz tu ciekawe fakty, porady i sztuczki psychologiczne. Zapraszam! ☆ Estera, 2021

Vermoni Verganza zawsze marzył o podboju kosmosu. Problem w tym, że jest Mik-Makiem, niewielkim bobrowatym stworkiem, który nie nadaje się do ciężkiej pracy na gwiezdnej barce. Niespodziewanie jednak otrzymuje szansę zaciągnięcia się na "Odyseję" - jeden z największych okrętów w całym układzie. Jak Mik-Mak odnajdzie się w nowej roli? Z jakimi przeciwnościami przyjdzie mu się zmierzyć? Co będzie musiał poświęcić w imię swojego wielkiego marzenia? Restermarscy piraci, Księżycowa Szarańcza, kosmiczne sztormy i avelijska przysięga wierności. Gwiezdną przygodę czas zacząć! Historia na motywach powieści "Kosmiczne Bobry i Zemsta Księżycowej Szarańczy"

Jedna łza. Druga łza. Nie chce żyć.. Chce umrzeć... Chce się zabić.. Ale to nie może być zwykłe samobójstwo. To musi być coś innego... Coś co będzie dla mnie przeżyciem.. Chce umrzeć tam gdzie już ktoś odebrał sobie życie.. Tylko gdzie? Most Golden Gate? Las Aokigahara zwany lasem samobójców? Może wieża Eiffla? Skok z wodospadu? Sama już nie wiem... Muszę coś wymyślić...

✎ Pierwszy opublikowany tomik pseudo-poezji, który z perspektywy czasu uważam w większości za beznadziejny, ale pozostaje na profilu z sentymentu oraz aby można go było porównać z nowszymi wierszami. ☆ Estera, 2022 (korekta 2024)

Mam na imię Elliot i wiem, że jestem tylko bohaterem opowiadania. Wiem, że w rzeczywistości nie istnieję, a wszystko wokół to czysta fikcja. Problem w tym, że z mojej perspektywy wcale tak to nie wygląda.