"Gözlerime bak Ezgi..." Artık yaşlarım akıyor muydu bilmiyorum. Sadece tek gördüğüm; karanlık. Islak ve sıcak bir karanlık... İnsana yapışan ve daraltan bir karanlık. Ucu bucağı olmayan... "Hayır, Yavuz. Yüzleştiğim gerçekler bir kâbus ve benim yüzleşecek gücüm kalmadı." Sol tarafıma düşen saç, sıcak parmakları tarafından kulağımın arkasına yerleşirken bu sefer sesini daha da yakında hissettim. "Ben senin kâbusun kadar gerçeğim Ezgi." ## Ablasının öldürülmesiyle sarsılan Tıp öğrencisi bir kadın...Ardından gelen ölümlerle bilmeden şüphelerinin esiri olur. Bir yandan gizli aşkını sürdürürken, bir yandan çıkmaza sürüklenen cinayetleri Özel Dedektif Yavuz'la çözebilecek mi? Yoksa içindeki şüphelere esir mi olacak? Kan ve vahşet içerir.(+18) 🏷 Şair #1(12.09.22) Yetişkin #1 (24.07.22)

•Siyah defterin beyaz kalemi... *KİTAP VE KİTABIN İÇERİSİNDE GEÇEN KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR GERÇEKLİK PAYI YOKTUR.* *KİTABIN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM UYGULANACAKTIR.*

1950 - 1960 yılları arasında geçen bir aşk hikayesi. Kızıl saçları ile göçmen bir hemşire, Hamra. Eski bir asker olan mert ve kaba bir adam Alparslan Kürşat. Bir av. Bir sevda. ❤️ "Avda yaraladığım ceylanı istiyorum. Her gecem de her gündüzüm de, yatağımda, yastığımda, mutfağımda, salonumda, her zerremde istiyorum." "Kürşat-" Eliyle dudağıma baskı yaparak susturdu beni. "Sıra benim hatun dinle." Başımı yavaşça salladım. Bakışlarını dudaklarıma düşürerek fısıldadı boğuk sesiyle. "Ben bilmiyorum bir kadınla ilişkiyi. Senden öncesi yok bende. Kimseye bakmadı bu gözlerim, kimseyi görmedi. Ta ki sana kadar. Sen aklımı başımdan alan kızıllarınla girdin hayatıma." Elini yanağıma koyarak okşadı. "Bu çillerin akıl bırakmadı bende. Minik bedeninle düşler kurdum. Kollarımın arasında olduğun, beni sevdiğin!" Sustu. Diğer elini de yanağıma koyarak yüzümü kavradı sert elleriyle. Alnını alnıma yasladı. "Seni istiyorum, evet artık biliyorum ne istediğimi. Benim ol istiyorum, sadece benim." Dilim tutulmuş bir şekilde dinliyordum dediklerini. "Kokunu soluyunca kalbim vuruyor, deliyor göğsümü. Sevmek nedir bilmem, sana öyle süslü laflar diyemem ama şunu bil hatunum!" "Sen benim sevdam olacaksın." ❤️ 27.12.20 Tüm hakları saklıdır! Yazım ve noktalama yanlışı olabilir. Düzenlenmemiştir.

Uzun zaman sonra sonunda ara verdiğim okuluma devam edebilecektim, herşey mükemmeldi, sorunsuzdu. Tabi partide olanlar olmasaydı belkide tüm yıl huzurlu olacaktı.. Herşey sanırım o gün teyzemin işi kabul edip, benim partiden sonra onunla aynı dersleri almamla başlamıştı... Sorunsuz hayatım sorunlarla dolmaya başlamıştı.. En büyük sorun oydu benim gözümde ama belkide gizlice ona aşık olan kalbimdeydi.. Onu unutmam gerekirdi, unutmaliydim. Sevdiğim çocuk onu unutturabilirdi bana ya da sevdiğimi sandığım çocuk.. Sanırım artık hayatım tekrar eskisi gibi olacaktı, onu unutup önüme bakmaya başlamıştım. Artık aramızda hiçbir bağ yoktu.. ta ki o kaza ile ilgili fotoğraf karşıma çıkana kadar. Hayat sürekli bir şekilde onu karşıma çıkarıyordu ama biz iki kaderimize terk edilmiş iki kurban asla birlikte olamazdık... Artık ne o benim Ejder'im ne de ben onun Asi'siydim.. Belkide herşey çözülünceye kadar... ● ● "Sonunda okul başlıyor, çok özledim herşeyi kızlar!" . . "Semihte benim okuluma mı gelecek dedin neriman yenge?" . . "Semihin benim okulumda olması mükemmel birşey, her sabah onunla gelmemizden bahsetmiyorum bile!" . . "Bir dakika şuradaki kız da kim? Semihin sevgilisi mi? Ama semihin bir sevgilisi olmadığını biliyorum neden ona bu kadar yakın davranıyor? Bundan hoşlanmadım." . . "Kabul! Seninle sevgili rolünü oynayacağım ama unutma sadece rol bay Ejder." Gülümseyerek "Sende unutma bayan Asi, yanlışlıkla bana aşık olma da." Dedi. "Gorucegiz." . . "Ne?! Ne demek teyzem evleniyor! Tamam evlenebilir ama tam bitti derken bu kişi Ejder'in babasi olmak zorunda mıydı ki?" . . "Allah'ım ben bu işkenceye nasıl dayanacağım." . . "Babamla annemin ölümü kaza değil de ne demek!"

Alaz ağa karşısındaki güzel kadına bakarak iç çekti. "Sonunda bedewiya min.. " Dedi kimsenin duymayacağı bir fısıltıyla. "Sonunda, delalemin.. sonunda kavuştuk. Sen bana geldin." ~••• ılık bir duş alırken içeriye o girdi. üstündekileri yavaşça çıkardı..ve suyun altına girip anlını boynuma yasladı.. "Bedewiya min" diye fısıldadı. Bedenime bakmadı bile. çünkü amacı farklı değildi. O an ıslanan saçları, kirpiklerine yavaşça düşen su damlacıkları, dudaklarının arasından akan su damlaları... 'Elimden tutup eli ile belimden tutup hafifçe kendine çekti ve dudaklarımı öptü.' sıcak ve tutkuluydu..sessizce "delalemin.." dedi. ve sadece orada ılık akan bir su, aşk, çıplak bir beden, dudaklarından akan su, ıslanan saçları, gece gibi gözleri ve tutku vardı... ___________ UYARI ! Şimdiden söylüyorum, ilk kitabım ve cringe yerler olabilir. Bölümler ilerledikçe kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Saçma bulduğunuz yerler olabilir, dediğim gibi ilk kitabım. Anlayışla karşılarsanız sevinirim. ^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^ *Kapak tasarımı bana aittir.*

YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR! Haksız iddialar sonucunda kendi kurduğu müzik grubundan atılan Gazel, elinde avcunda kalan son parayla şehrin dışında, izbe bir apartmanda kendine bir daire tutar ancak aynı katı paylaştığı komşusu pek de hoşgörülü değildir. Tartışmalarla alevlenen arzunun ateşiyle ikisi de yanacak mıydı yoksa yeniden mi doğacaklardı? Etrafa ördükleri duvarları aşabilecekler miydi? Yeniden sevebilecekler miydi? Gazi ve eski solist, birbirilerini tamamlayabilecekler miydi? Bu hikayede geçen kurum, kuruluş ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek ile hiçbir alakası yoktur.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

Markete birkaç şey almak için girmişti oysa ki, kalbini vermek için değil... Emir'le Ayda'nın garip ama tatlı hikayesine hazır mısınız? *Bu bir yarı texting❤️ Not: Ciddiye almanız gereken bir kitap değil ve ya özenle yazılmış bir roman. Sadece eğlenin! #2 Romantizm❤️ #2 Mizah❤️ #1 Watty❤️ #1 Hikaye❤️

vatani ugruna canini verecek bi kadin ve bi adam..

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.