''Edrian, alacağın cezanın ne olacağını kestirebiliyor musun?'' Edrian, dudakları hafifçe yukarı kıvrılırken düz bir sesle yanıt verdi ''Umursadığım söylenemez.'' Konsey üyeleri onun lakayt tavırları karşısında öfkelenseler de sakinliklerini korumayı başardılar. Aralarında en yaşlıları olan adam ellerini önünde birleştirerek hafif öne eğildi ve dikkatlice Edrian'a baktı. ''Bedenin ve ruhun bir kürenin içinde hapsolacak ve sen insanların dünyasında kurtarıcının gelip seni özgürlüğüne kavuşturmasını bekleyeceksin.'' 🍷 [ibangtanyou & illegalbiryazan ortak yapımıdır] 🍷 ⚰️ 250419

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

Belki de gerçek olan şey rüyalarımızdır... Ve bazen uzun süren bir sessizlik milyonlarca kelimeden daha fazla şey anlatır.