Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

❝Güzelliğim onun için önemli olan değildi, önemli olan ben de değildim. Benimleydi, benimle kaldı. Ama o da günün sonunda beni Barbie bebek misali kırıp attı.❞ 14 MAYIS 2021 | GÖK YAKUT SERİSİ.

Karanlık tutuyor yakamdan çekmeye çalışıyor beni, direnmek istiyorum ama mecalim yok, bırakıyorum kendimi dibe doğru. Karanlık istediğini almış. Deniz ise bir beden daha saklamış derinliklerine

Ve bazı insanlar yalnızdır. Kabullenmeyi diledikleri her saniye, tenine kazıdıkları yazıyla kalır. Tenine kazıdıklarını kabullenmedikçe anıların izler bırakır. Yalnızlığın görünmediği bir hayatta pencerenin önüne geçip görünmeyi beklemek gibi, insanların gidişine o pencerenin önünde mum yakmak gibi. Ama bazen mum yakılamaz. Son yakılan mum bu sefer gidenlerin ardından yakmak için değil, kendine yakman için vardır. ❝ Cennet cehenneme döndü. Masumlar yozlaştı. Bu adanın kalbi, Lordu ve Asili cehennemin başlangıcı oldu.❞ ♞ Burası kayıp bir şehir Eskimiş bir ada Anı kaldı yalnız çocuklara Burası Cordelia Asiller, Lordlar, Liderler Kainatı değiştirecekler ♘

"Boğulmaktan korkuyorsan okyanus gözlere dalma."

Bir şey var, gözünün önünde ama göremediğin... Bir his var, hissedemediğin. Bir şarkı var, toprağın altındakine mırıldandığın ağıtlardan belki de. Gözle göremediğin çok şey var, görmek istemediklerin seni arkandan kovalar. Gün doğarken hissettiğinle saklananlara baksan aynı hisle dolarsın, bana inan. Saat sabahın 5'i, kalbin değil eskisi gibi. Savaş kapıda. Karanlık geldiğinde güneşe saklan başka yok çaresi. (Okyanus Etkisi ve Kelebek Etkisi bağlantılı kurgulardır. Sıralama fark etmeden dilediğiniz şekilde okuyabilirsiniz!★) Zaman... Zaman... Zaman... Neden bu kadar önemli? "Zaman kavramını çok irdelersen kafayı yersin Gece. Bu yüzden sadece bir şeylere yeniden başlamak için geç olduğunu değil, her 24 saatin sonunda yeni bir sayfa açıldığını, bunun farkına vararak kendini değiştirebileceğini kendine kabul ettirmelisin."

Lapis Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur ✨🧡🖤 ... Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Geçmiş, ne kadar sürede geçerdi? Ya da... Geçer miydi? "Benim yaptığım her şeyi yapacaksan, çok şey yaparım," dedi Dinçer, demir gibi sert, kurşun geçirmez bir sesle. "Sesin kurşun geçirmez gibi," dedim aniden, konudan sapmıştım ama bu isteyerek olmamıştı. "Neden böyle her dediğini kesinlikle yapacakmış gibi cümlelerin de?" Belimdeki parmakları bel oyuğumun üzerinde gezindi. "Çünkü her dediğimi kesinlikle yaparım," dedi. "Sesim gibi, üniformam da kurşun geçirmez ayrıca." Üniforman gibi mi kalbin de? O da mı kurşun geçirmez komiser? ! Bu kurgu, argo, cinsellik ve şiddet içerikli ögeler barındırmaktadır. Yazım tarihi: 09.02.2021

KİTAP OLDU. (30.12.2023) Doksan Artı Dört'ün kitap haline tüm sitelerden ve kitapçılardan ulaşabilirsiniz. ☽ Galatasaray fanatiği genç iş adamı Merdan Efe Yüceer ve olduğu konuma tırnaklarını kazıyarak gelen başarılı avukat İzgi Gökyel. Maç doksan dakika, top yuvarlaktı. Belki maçın skoru uzatmalarda değişecekti, belki de onlar için asıl galibiyet beraberlikte gelecekti. "Maçın seyri değişti," dedi nefesi nefesime karışırken. "Doksan artı dörtte seni kazandım. Bu saatten sonra mağlubiyetin bile bir önemi yok." ☽ Hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.

Sosyal medya hesabı üzerinden futbol yorumculuğu yapan ve hayli popüler olan Dila Aral, kullandığı rumuz dolayısıyla herkes tarafından erkek zannedilmektedir. Mesaj kutusuna düşen bir fotoğraf ve ardından katıldığı olaylı canlı yayın sonrası hayatı tamamen değişir. Sosyal medyada yerin dibine soktuğu yetenekli futbolcu Barış Akdora'yla 6 ay boyunca çalışmak zorunda bırakıldığında ikilinin arasında dinamikler değişir ve güç savaşı başlar. Beraber çalışmayı öğrenebilecekler midir?