05** *** ** **: Bir daha o mekanın sahnesinde seni görürsem eğer bu günkü gibi olmaz. 05** *** ** **: İnat edersen andım olsun Melodi, sana zarar bütün mekanların zararı olurum. Melodi: Yavaş, kimsin ve benimle böyle konuşma cüretini nereden buluyorsun? 05** *** ** **: Bu gün hapishane yerine evde uyumanı sağlayan kişiyim. Yeterli mi? Melodi: Anlamadım?

Albeyaz Yeminler | 𝘣𝘪𝘳 𝘷𝘢𝘵𝘢𝘯 𝘮𝘦𝘴𝘦𝘭𝘦𝘴𝘪... 🪶 Yiğit nam salar diyarı titretir imiş Yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırır imiş... 🪶 Henüz bebekken Fransa'nın buz gibi sokaklarında terk edildi. Kaderini bir Üsteğmenin merhametli elleri değiştirdi ve onu Türkiye'ye getirdi. Yıllar sonra o kimsesiz bebek, Terörle Mücadele Savcısı olarak ülkesinin en keskin zihinlerinden biri oldu. Şimdiki adresi: babası Albay'ın da görev yaptığı, sırlarla dolu Cizre. Bu bir görevlendirmeden fazlası. Yıllar önce bir motor kazasında tanıştığı o gizemli Üsteğmen ile şimdi aynı timde. Tesadüf mü, yoksa kaderin acımasız bir oyunu mu? "Albeyaz Yeminler," klasik bir asker & savcı hikayesi değil. Her sayfasında yeni bir ipucunu kovalayacağınız, nefes kesici bir serüven. Kahramanımızın görevleri, onu sadece terörün kalbine değil, kendi kayıp geçmişinin karanlık dehlizlerine de sürüklüyor. Fransa'da terk edilişinin ardındaki sırlar, biyolojik ailesi ve en yakınlarının bilinmeyen yüzü... Kimliği, görevle iç içe geçiyor. Babasının karanlık sırları ne kadar derin? Aşk ve görev arasında sıkışan kahramanımız, bu labirentten kendi gerçeğini bularak çıkabilecek mi? "Albeyaz Yeminler" sizi gerilim, aşk ve kimlik arayışıyla dolu, soluksuz bir vatan destanına davet ediyor. Her sır perdesi aralandığında, kahramanın üzerindeki yük artacak ve o, sadece vatanı için değil, kendi gerçeği için de savaşmak zorunda kalacak.

(Düzenlendi.) (Final.) Dram yok, üzülmek yok! Biz burada sadece gülüyoruz. Çıtır çerez, belki bir tutam da klişe bir aşk hikayesi arayanları içeride cümbüş bekliyor!

Bazen hayata biraz renk katmak gerekir.

|Tamamlandı 23.10.2018| En yüksek kısa hikayede #1 -_-_-_

Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Kitap düzenlenecektir! Gökçen kimsesiz değildi onun vatanı vardı ve her şey vatan için deyip bu yola çıkmıştı. Hadi gelin hep beraber gökçenin hikayesini yazalım...

Masum ve her şeyden habersiz kız her gün ki gittiği ormana giderse peki ya orda hiç görmemesi gereken bir mafya görürse

Üsteğmen Tılsım Tanla Yılmaz Komiser Yalım Ateş "Senim yüzünden kaybettim adamı " " Ben ne yaptım ya senin dikkatsizliğin " " Onu bunu geçte kimsin sen elinde silahla hırsız kovalıyorsun " " Sende elinde silahla hırsız kovalıyorsun " " Polisim ben " " Askerim bende "

"Şu karşıda gördüğün dağlar var ya," dediğinde, bana öyle geliyordu ki, gözleri kastetmiş olduğu dağların üzerinde dalıp gitmiş gibiydi. "İşte o dağların her yanı benim gönlümün bir parçası." Sessiz kaldı. "Hasretim, kederim, yıkılan güvenim." Dalıp gittiğini düşündüğüm gözleri usulca bana doğru döndü. "O dağların her bir karış toprağı yitirdiğim yuvamın özlemi gibi. Yıllaryılı kilit vurduğum gönlüm vuslata ermek için öylesine hasret ki, özlemi kavuruyor yüreğimi." Kara gözlerini, duymuş olduğum sözler karşısında donup kalan kara gözlerime öyle bir acıyla dikerek baktı ki, adeta nefesim kesilmişti. "Öldürür diyorum yaşatıyor," dedi. "Hançer vurur diyorum. Koca cihan yapma diye haykırıyor sanki, ama yüreğimin gürültüsünü bastırmaya yetmiyor Sibel." Kömür karası gözleri, içten içe titreyen gözlerime tüm samimiyetini akıtırcasına bakarken, aramızda ki mesafeyi yavaş yavaş kapattı. "Öldürsün diyorum," dedi. "Saplanan hançer varsın onun elinde olsun ne yapayım." Bir parça sessiz kaldı lakin, "Şerefim üzerine yemin ederim ki vatanımdan sonra seni koydum ben sıraya," demesiyle, kara gözlerinde sözlerine karşılık sarsılmaz bir inanç vardı. "Bundan böyle bu can bu bedenden çıkmadan bu aşka çıkış yok Sibel. Bundan böyle senden öte bir dünya yok bana. Senin aşkın bedel ödemekmiş, bunu anladım. Ama ben o bedeli ödemeye hazırım." Duymuş olduğum sözlerin karşılığında aciz kalbim yerine sığmaz olmuştu. Fakat mutlu olmasından ziyade yaşayacak olduğu zorlukların korkusu gümbür gümbür, "Geliyorum," dercesine haykırıyordu. Fakat herşeye rağmen kollarını bana sıkıca saran adama karşı farkında olmadan gardımı indirsemde, bir çok şey için geç kalmış olmamı fark etmem asla uzun sürmedi... Dillere destan olan bir aşkın; destansı hikâyesi...