Na początku był tylko mało znaczącym przyjacielem mojego brata - obecnym na każdej domówce, śmiejącym się z głupich żartów i zupełnie poza moim światem. Ale potem zaczęły się te drobne spojrzenia, przypadkowe dotknięcia, rozmowy, które trwały dłużej, niż powinny. Nie wiem, kiedy to się stało, ale nagle nie był już tylko moim kolegą. Był kimś, kogo nie potrafiłam wyrzucić z myśli, był chłopakiem za którym mogłam bym skoczyć w ogień. ★