mürekkebe bulanmış ruhlar

hislerim için bir mezar kazdım sevgimi gömüp ağıtlar yaktım

benliğin bir mahkeme salonunun ta kendisi

benim içimde; beyaz yok. siyah yok. cennet ve cehennem yok. yalnızca gri var. ve arafın tam ortasındayım.

kalbimin kapısında bir misafir, avuçlarında aşk. açma kapıyı.

dudaklarındaki zehir tüm ruhuma bulaşıp beni zehirlemeye başlayana dek öptüm seni.

bir kadın, avuçlarını hiç açmayan.

yeryüzü yalnızca soğuk ve hissiz bedenleri sever. eğer ruhunsa mücadele etmeye çalışan, dünyanın hançerini yüreğinde hissetmeye hazırlan.

bir doğum bin ölüm

bir kadın tanıdım dün gece, yıllar önce bir hata düşmüş rahmine, öyle söyledi. genç bir kıza denk geldim az önce, ağlıyordu. nedenini sordum, ölüyormuş. yıllardır her sene tekrar tekrar ölüyormuş. neyin var dedim, hasta mısın? yıllar önce bir hançer saplamış annesi ruhuna, öyle söyledi.

kuşların kanat sesleri

bu yolun çıkışı yok.

küçük kızın omuzlarına çok yük verdiniz

başlama tarihi: 16.01.23

yıkımın habercisi.

xxx her an ölebilirim. xxx dea

ölümün tadına varmak.

xxx çünkü ben yaşamdan koptum, ölü doğmuş iki çocuğun cesediyle. 1 ağustos. xxx dea

yabani bir bitki

xxx mutsuzluk kanserden hızlı yayılıyor. xxx dea

if i die tonight

eğer bu gece ölürsem,

yanan evin içindeki akşam yemeği

hayır, hayır burası benim evim değil, beni eve götür. ancillulaa [2019]

olmadın, olanı da yıktın.

kırgınım. yani bilirsin, istemese de kırılır insan bazı şeyler eksiktir çünkü. bu satırlara senin adını dökecek kadar kırgınım.

bakışın, çiçeklerim

öyle güzel baktın ki, ruhumda açan çiçekler bir daha solmak bilmedi.

ineffable

sana nasıl sesleneceğimi bulamadım, adını söyledin ama sana göre çok sönüktü, ama adın dilimden hiç düşmedi tabii.

iki üç paragraftan uzak bir hikaye

geçmişten kalan kırıntıları bitirmek ve yok etmek istercesine,

saudade

o ağacın dalında, gördüğüm bir gün batımı hayaliydin.

yıldızlı bir gece ama van gogh tablosu değil

uzun zaman sonra ilk buluşmamız eskilerin kırıntılarını topluyoruz

telafi edeceğim

olan oldu ve yazık oldu değil mi?

seni sensiz de sevebiliyorum

tarih yok, saat yok, anı yok, mekân yok, sen varsın 29082017-03092017

0.001

doğmak aslında bir sondu, ölümle başlayan

garipliğin satırları

sonum olacak her şey için sonu gelmeyen satırlar

cumartesiler

4:00

kitapçının kapatıldığı gün bir monet tablosu parçalandı

'yıldızlı bir gece ama van gogh tablosu değil' kitabının ikincisidir.

bu yalnızlık bildiğim yolları unutturuyor

anladım ki, çaresi yok

olabildiğim (hiçbir)şeyler

sarhoş iken yazıldılar

bugün şiir yok

bugün şiir yok dedim ve iki tane fazladan yazdım

gittiğinde

gittiğinde, ben de gitmiştim aslında

senden sonraya kalan

lütfen sorma bana bir şey. bekleyeceğim dedim ya, yetmez mi? seveceğim dedim. duydun mu beni? buradayım dedim, sakin ol. gün gelir yalnız kalırsan, seni öpmek için sadece rüyalarında olmayacağım. mektuplarımı al, sakla. bir gün gel, bekletme beni. tamam mı? özür dileme affettim şimdiden, geleceksen.

ütopya

her gece biraz daha sen kokuyorum, her sabah biraz daha vanilya çiçeklerimi topladım koydum kapına saçların saçlarıma, ellerin ellerime, dudakların dudaklarıma. 300618'