"Her şey içimizden birinin aile sorunları yüzünden başladı, sonra o sınav kağıdını çaldık. Basit bir kağıdın hayatımızı bu kadar değiştireceğini hesaplasaydık, kimimiz o düşük notlara itiraz etmez, kimimiz yine de böyle yapardık. Tüm hataları, tek tek, sonuçlarını bile bile. Zaten bu kim olduğumuzu belirleyen o andı, belki de böyle olmalıydı."

Rozanın ablası:heja azadla evleneceği gün ölmüştü , Verilen hüküm ile Roza azad ile evlendirilecekti bu Roza için çok zordu Tüm bunların dışında Roza azadın abisi Berzana aşıktı.

Akyazı'da sırlar, hiçbir zaman sır olarak kalmaz. * 18 yaşındaki Mira Altınok ikiz kardeşinin aksine kural tanımaz, asi bir kızdır. Yaşadığı bir hayal kırıklığı sonucu doğup büyüdüğü Akyazı kasabasını terk etmek zorunda kalmıştır. Yaklaşık bir yıl sonra kasabaya geri döndüğünde karanlık zamanların geride kaldığına olan inancı tamdır. Ve sonra günlerden bir gün, bir katilden bilmeceler almaya başlar. * Lina Altınok ailesinin pırlanta çocuğudur. Kusursuzca piyano çalabilir, derslerinde her zaman başarılıdır, herkese karşı kibardır, kendi gibi popüler bir erkek arkadaşı vardır. Hayatı tam anlamıyla mükemmeldir. Ailesinin ona koyduğu kurallara her zaman uymaktadır. Biri hariç: kasabanın en zengin ailesinin serseri oğlu Egemen'den uzak durmak.

"Benimle misin?" "Hiç istemesemde seninleyim, Ateş varisi"

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

Diğerleri kendi aralarında konuşmaya başladığında çıplak bacağımda soğuk ve sert olan Karan ın elini hissettim. Eli yavaş yavaş elbisemin eteğinin içine doğru yol almaya başladı. Eli kadınlığıma dokunduğunda nefesim kesildi ve inlememek için kendimi zor tuttum. ne yapacağımı bilemez bir şekilde birden ayağa kalktım. Masadaki herkes bana bakınca lavaboya gitmem gerektiğini söyleyerek masadan uzaklaştım. Hızlıca lavaboya girdim ve yüzüme birkaç kere su çarptım ve çantamdaki peçeteyle suratımı kuruladım. Karan beyin yakışıklı olduğu ve ondan etkilendiğim bariz belliydi. Birden kapı açıldı ama dönüp bakmadım. Arkamdan birisi bedenime yaslandı. korkuyla sıçradım fakat kendine has kokusu ve aynadaki yansımasıyla o kişinin Karan bey olduğunu anladım. Hafifçe geri çekildi ve bedenime tekrar yaslandı bu sefer ikimizde sesli bir şekilde inledik. dudaklarını kulağıma yasladı ve boğuk ses tonuyla kulağıma fısıldadı. " beni yakıyorsun" KİTAPTA FAZLASIYLA +18 YER BULUNUYOR YAŞI TUTMAYAN VE KALDIRAMAYACAKLAR OKUMASIN. Kitap +18 diye linçlemeye gelen tayfalar "mesajlarınızı takmadan siliyorum" oyüzden kendinizi boşuna yormayın.

"Bir adam ile yara bandının hikâyesini hiç duydun mu?" diye sordum meraksız bir tonda. Çünkü anlatmak istediğim sıradan bir hikâye değildi, kendi yazdığım bir hikâyeydi. Yüzüne bakmadığım için ne tepki verdiğini görememiştim ama onu tanıdığım kadarıyla -bu da çok uzun bir zaman dilimine tekabül ediyordu- şu anda hafif çatık kaşlarıyla bana bakıyor olmalıydı. "Hayır," dediğinde sesinde bariz bir sorgu vardı. Onunla konuşmaktan kaçındığımı çok iyi bildiğinden onunla sözlü iletişime geçmiş olmama oldukça şaşırmıştı. "Bir gün bir adamın kolunda ufak bir yara açılmış." diye başladım çatallı sesimle konuşmaya. "Çok ufak bir yaramış ama, öyle hastaneye gitmesine gerek yokmuş. Küçük bir sıyrıkmış sadece." Kalbim acıyordu. Keşke bu şekilde gelmesiydi bana. Böyle gelmeseydi. Hafifçe yutkundum. "Bir yakınından yara bandı istemiş. Kapatmış yarasını o yara bandıyla. Kısa bir süre birlikte yaşamışlar mecburen. Birkaç gün içinde iyileşmiş adam ve kolundaki yara bandını bir an bile düşünmeden atmış çöpe. İhtiyacı olduğunda hemen sarıldığı yara bandından iyileştiğinde hemen kurtulmuş." Sustum, çünkü devamını getirmek zordu. Ona hayır demek çok zordu. Hafif ıslanmış gözlerimi tekrardan gözlerine çevirdiğimde onun hâlihazırda bana bakan gözleriyle karşılaştım. Gözlerinin içine bakarak devam ettim. "Olan da yara bandına olmuş. Temiz, tertemiz yaşamı bir çöpte sonlanmış. Çok zaman geçmiş, en sonunda biri bulup temizlemiş." Keyifsizce tebessüm ettim bir anlığına dolu dolu gözlerimle. Gözlerimdeki bakışları dudaklarıma düştü. "Eskisinden daha iyi, daha temiz görünüyormuş artık. Ama..." Gözlerimiz birleşti. "İçi paramparçaymış." "Dilara..." Bu gece ikinci kez kestim sözünü. "Ben yara bandının yaşadıklarını yaşamak istemiyorum."

Kan çıkmasın diye yapılan bir evlilik. Peki ya bu istenmeyen evlilik aşka dönüşürse. Asel ve Miran ağayı zorlu bir süreç beklemektedir.Asel bu evlilikle hayatının bittiğini düşünür ama işler hiç düşündüğü gibi ilerlemez. Nereden bile bilirdiki Miran ağaya sevdalanacağını. Peki ya Miran ağa? O tüm Mardinin korktuğu Miran ağa ilk gördüğü anda tutulmuşdu bir çift yeşil göze öyleki karısının tırnağı taşa deyse onun yüreği yanardı öyle seviyordu küçük karısını. Asel ve Miran ağanın hikayesi

Ayşe'nin kardeşi Gökhan bir kızı kaçırması ile başlar herşey ama Ayşe halinden gayet memnun peki neden ters olaylar gidiyordu ....

Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '