Sadece artık görmenizi istiyorum!

3 Milyon okunmayla şimdi yeniden Wattpad'de. ....... Bu Demir yürekli Yusuf ile ürkek yürekli Erva'nın hikayesi. Demir annesi gittiğinden beri Yusuf yanını kaybetmişti. Öfke ve nefret sanki anne karnında kalbine yerleştirilmiş gibi her yanını kuşatmıştı. Kalbi intikam hırsıyla buz kesmişti. Soğuktu artık Demir. Annesi'nin oğlu değildi. Zaten onu yola getirecek, ona doğruyu gösterek anneyede sahip değildi. Şimdi eceline, annesine gidene kadar, onun rahat uyumasına yardım edecekti. Kararmış kalbi daha fazla ne kadar kararabilirdi? Onu bu hale insanlar getirmişti.... *************** Erva; Hayatı seccade ve kalemlerinin arasında gidip gelen tertemiz bir kır çiçeğiydi. Onun gözleri asla tam açılmaz, dünyayı pembe gözlüklerle görmezdi. (UMUT SERİSİ 1) Her ne kadar farkında olmasa da imtihanların en zorunu yaşıyordu. Sabır dolu kalbi hiç bir sıkıntıya isyan etmiyor, mütevazı başı asla hiddetle dikelmiyordu. Tek sırdaşı kağıtları, kalemleri ve kumaşlarıydı... Edep timsaliydi Erva. Bakan gözler ar eder, bir daha bakmaya yürek isterdi. Ama onun kendini kapattığı bir kafesi, prangalarla susturduğu umutları vardı. Umut zehirli bir yılandı. Sinsice yaklaşıp, en acı yerinden vuracaktı Erva'yı. Ama umudun panzehirini bulacaktı genç kız. O gece başına gelecekleri bilse iner miydi o bahçeye?Kurulur muydu her zaman ki salıncağına? Allah bilirdi... Ama Allah onun kaderini çizmişti, Erva'ya da ancak teslim olmak düşerdi. Yazım tarihi: Eylül 2014

Peyton’ın bir ailesi yok. Anne ve babası bir araba kazasında öldü, büyükanne ve babası ise uzun zaman önce öldü ve o sadece bir çocuktu. Hayatı boyunca en az on beş cenaze törenine katılmıştı ve gitmesi gereken son bir tane daha vardı. Kendi cenazesi. *Bu hikaye@11tay99 adlı yazarın "Letters From Peyton" hikayesinin Türkçe Çevirisidir. Tüm hakları saklıdır.

Epilepsi hastası olduğu için defalarca kendini öldürmek istemişti. Artık krizin belirtileri olan gül kokusunu, gözünün önünden geçen renkleri, şiddetli sarsıntıları istemiyordu. Evrenin en önemli kadınıydı, Gece'ydi. Ve onu tamamlayan bir Gölge ve gerçekleşmesi gereken bir kehanet vardı. Bunun yanı sıra aşık olması yasaktı, eğer aşık olursa ölecekti. Keşke Ilgaz, en başta, lanetlenmeden önce, kendini öldürseydi. Ama ölmek için çok gençti, aynı zamanda da çok geç.

Belki de o da seninle bu satırları okuyordur? ◘ Kapak yapımı: wildeath

Türkiyeden ayrılmak üzerelerken karşına dikilmişti Yusuf ve sadece "Neden?" demişti. Nereden haber almış, onu nasıl bulmuştu hiç bir fikri yoktu. Yonca'nın cevabı ise tüm köprüleri yıkmıştı "Artık seni istemiyorum!" Yusuf boncuk gözlü kadını değiştiren şeyi deli gibi merak etti ama sustu. Serdar yüzünde saygılı ama pis bir gülümseme eşliğinde onları birbiriyle tanıştırmaya kalktı. "Merhaba Yusuf bey, düğünüme beklemiştim ama gelmediniz. Babanızdan iyi dilek ve temenni haberlerinizi aldım, çok teşekkürler..." O an Yusuf neye uğradığını şaşırmışsa da üstelememişti. Onu ne hakla pansiyondan aldığı, nereye götürdüğü ve neler konuşulduğunu sorgulamak aklına dahi gelmedi. O dilek ve temennileri, Yonca ile Serdar'ın resmini görmeden ettiğini söyleme gereği de duymamıştı. "Tekrar tebrikler Serdar. Allah bir yastıkta kocatsın!" deyip, arkasına bile bakmadan dönüp gitmişti. Tüm Hakkı Saklıdır ©