"Ne olmuş sana böyle Zeynep, çok değişmişsin " dedi gözlerimin içine bakarak. Orada gördüğü her neyse kabullenememiş bir halde başını sağa sola salladı. "Gözlerindeki o ışıltı kaybolmuş resmen." "Senin beni ardında bıraktığın karanlığın içinde kaybolup gitmiştir belki de o ışık Çağrı?" dedim sitemle. "Ben seni ardımda bırakmadım Zeynep,sen benimle gelmedin." dedi bıkkınlıkla. "Gelmek istedim ama gelemezdim..." dedim. İkimiz de bağırmayı bırakmıştık artık. "Gelseydin her şey çok daha güzel olacaktı,biliyorsun." dedi. Çağrı'nın sesinde yaşanmamış o günlerin haklı kırgınlığı vardı belki de. Ama kendisini dinlemek yerine bir kez olsun benim fısıltıma kulak verseydi belki de anlardı Tutmak istediğim o eli istemeye istemeye geri itmek zorunda kalıyor oluşumu anlardı.

ne eksik ne tamız, bu bizim zamanımız.

-devam etmeyecektir- Çağrı, Zeyno'nun şartı üzerine onu evinde saklıyordu. Tozluyaka adlı dizinin Zeyno ve Çağrı karakterlerine yazılmış bir kurgudur. [Diziden bağımsızdır.]

" Siz, ikinizde aptalsınız! Birbirinizden hoşlandığınızı anlayamayacak kadar hemde! " Zeyno Sarı x Çağrı Koçak

bir serseri , polis kızını kendisine aşık,edip suçuna ortak eder.

imkansız bir aşk hikayesi

- Sence aşkımız acılarımızı örtmeye, yaralarımızı sarmaya yeter mi dersin? Çağrı Koçak'tan Zeynep Sarı'ya...

Karanlık kalbimi aydınlatan biricik sevgilime.

Hikayeyi okumak için tozluyakayı izlemenize gerek yok. Bu kurgu dizideki olaylardan bağımsızdır. Sadece karakter isimleri aynıdır 🐤 Sonunu tahmin etmenin imkansız olduğunu bir kurgu. Eğer ben tahmin edebilirim diyorsanız buyrun okuyun 🕵️‍♀️

Hayatın tesadüflerle birbirine bağladığı iki genç kalp, aşkın gerçekliğini birbirlerinde tadabilirler mi?