Birden ayağa kalktı. Tam dip dibe kaldığımızda boyunun farkından başımı yukarıya doğru kaldırdım. "Fazla derin sularda yüzüyorsun, Bisikletli Kız." Dedi. "Sen misin derin su ?" Dedim ona doğru bir adım daha yaklaşıp küçümseyici bir bakış atarak. "Bu hareketlerine biraz daha devam edersen büyük ihtimal evet." Demesiyl...
Büyülü bir evren.. Saklanmış gerçekler.. Nefretler.. Cadılar ve Periler.. Ve.. İki minik masum canın Büyük Aşkı... İki ayrı insan gibi görünen bir bütündü onlar.. Bu büyük aşka şahitlik etmeye hazır mısınız?
Sen de İstanbul'sun. En az onun kadar karmaşık ve tehlikeli.. Ama seni ilk İstanbul'dan ayıran ne biliyor musun? O beni darmadağın etti. hayatımı, bir çok şeyi elimden aldı ama sen, Sen onun aksine bana sahip çıktın. Parçalarımı toplayıp bir araya getirdiğin için teşekkür ederim.
"Bu yaşadıklarımıza gerçekten inanamıyorum, şaka olmalı! " "Belki de düşündüğümüz gibi kabus değildir Naz , "
"Nolursa olsun... Hep arkandaki gölge olacağım ben senin. Git de desen kal da desen ben hep olacağım. Kimse üzemeyecek seni Nazlı Naz'ım." Gülümseyerek yine onu düşünmeye başlamıştım. Kendi hayatımı düşünmek gibi bir seçeneğim daha yoktu çünkü benim hayatım da o'ydu. Ve ben yalnızca onu düşünmekle yetiniyordum. Bu son...
Unutmayın, mutluysanız hikayeniz bitmemiştir, Aşk hikayesi evlilikle değil, cenazeyle biter. Siyah & Beyaz
0546 *** ** ** : Mágoa : Bazen çok uzun süre üzüldüğümüz şeylerin yüzümüzde bıraktığı kalıcı izlere denir. 18.05' Venüs uyudu , masal son buldu. 13.06' [ Tamamlandı. ]
bilinmeyen numara; hala defterimin arasında. verdiğin papatyalar. saklıyorum. sana olan sevgimi sakladığım gibi. sonsuza kadar da saklayacağım. ölene dek, mezara dek. - [asya&iskender için yazılan ilk kısa, texting hikayesi.]
❝Gecenin bilmem kaçıydı, yamuk kestiğim saçlarımla, babamdan kalma arabamın içinde, boş yolda sürüyordum. O gün hayatımın dönüm noktası oldu. Sayende, yaşamak ne demek öğrendim, sayende, sevmeyi ve sevilmeyi öğrendim. Kendimi sevmeyi bile senden öğrendim. Babam oldun, sevgilim oldun, hayatım oldun. Bana her şey oldun...
❝Bana ihtiyacın olmadığı sürece benimle konuşmazdın, sadece yapamadığın ödevler, anlamadığın dersler söz konusu olduğunda yüzüme bakardın. Bunun ne kadar kırıcı olduğunu anlayabiliyor musun? Seni bu yüzden red ettim. Şimdi benim sana ihtiyacım var, bana yardım etmen gerek. Bu şekilde anlaşabiliriz.❞
Takvimler 1 Eylül'ü gösteriyordu. Temrenli Koleji'nin ilk günüydü. Yeni bir sene, iki düşman takım içinde çok daha farklı geçecekti. Sırlar ortaya çıkacak, takımlar dağılacak, yalanlar söylenecek ve hiçbir şey, eskisi gibi olmayacaktı.