Avukat Kadın & Savcı Adam ⚖︎ Üst komşunun evinden gelen müzik sesinden rahatsız olan Avukat İzgi Merza Soylu komşusuna yazar. Halbuki bilmediği bir şey vardır: Yazdığı adam, sevgilisinin ezeli rakibi olan "VSD" lakaplı boksör bir savcıdır. ★ "O zaman bana bir masal anlatsana." Dedim kafamı yastığa yaslayarak. "Mutlu sonlu olsun ama." Soner'in yüzündeki gülümseme buruklaşmıştı. "Mutlu biten bir masal bilmiyorum." Dedi kirpiklerini kırpıştırarak. "Nasıl bilmiyorsun?" Gülümsemesindeki burukluk daha da büyüdü. "Bana bu zamana kadar sadece 'bir varmış bir yokmuş' anlatıldı. Devamını hep kendim tamamlamak zorunda kaldım. Mutluluk nedir bilmediğim için de benim masallarım hep mutsuz bitti." ★ Kitap çok kısa bir texting bölümüyle başlayıp, sonrası düz yazı olacak şekilde ilerliyor. İlk 4 bölüm çok kısa ama diğer bölümler gittikçe uzuyor, bilginize. Ayrıca yorumlarda başka kitaplardan ve başka kitap karakterlerinden bahsetmezseniz sevinirim. Başlangıç tarihi: 28 Mart 2025. Kitapta geçen tüm kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne kurgudan ibarettir.

Albayın arkasından bir adımla yanına geçtim. Hiç bir koşulda eğilmeyen başım yine dimdik ti. Boş bakışlarım karşımda ki 6 kişide dolandı. Hepside beni ve hareketlerimi dikkatlice izliyordu. Yeni tim arkadaşlarını merak ediyor olmalılardı. Albayın konuşmasıyla hepsinin bakışları onu buldu ama ben hala karşıya bakıyordum. "Yeni tim üyeniz, tim komutan yardımcısı istihbarattan kıdemli üsteğmen Pınar ULAR. Alışırsınız yakında birbirlerinize, tanışırsınız artık siz" Dedi ve arkasını dönüp karargaha döndü. Hepsinin bakışları tekrar beni bulduğun da ben hala karşıya bakıyordum. Tim komutanı olan yüzbaşı karargaha yürümeye başlarken bir yandan da konuşmaya başlamıştı. "Tanışalım bakalım, tim dinlenme odasına" Tim de onun arkasından ilerlerken ben de sert adımlarla onların arkasından ilerledim. Bakalım ATAK TİMİ övdükleri kadar iyiler miydi?

Bir mermi bir canı alabilir. Bir ateş bir nefesi kesebilir. Bir su bir insanı boğabilir. Ama herşeye rağmen, her acıya, gözyaşına ve zorluğa rağmen pes etmeyen bedenler vardı bu ülkede, bu topraklarda... Yıllarca vatanını, milletini koruyan binlerce Mehmetçik vardı . Her acıya rağmen pes etmeyen binlerce Mehmetçik... Belkide onlarda şehitler arasına girecekti . Belkide onlarında acıları, göz yaşları ve yaşayacağı zorluklar olacaktı... Ama asla pes olmacaktı . Olamazdı... *** ( Kitapta şiddet, kan ve çokça yerde küfürler olacaktır )

Tanınan, bölümünde oldukça başarılı olan doktor kadın. Bazı nedenlerden dolayı Şırnak'a gitmek ister, ve cesaretini toplayıp orda yaşamaya karar verir. Şehit oğlu, Şırnak'ta herkesin adını duyunca korktuğu kim olduğu bilinmeyen Yüzbaşının yolları kesişir. ....... " Her yol , sonunda seni evine götür." Hayat her zaman sana güzellikler getirmezdi ama gelen karanlığın da ardından neler getireceğini bilemezsin. Verdiğin kararların içinde yalan, ihanet, kötülük, yanlızlık ve daha niceleri olabilir ama senin kalbin iyi olduğu sürece bunların hepsi senin ilerlediğin yolda karşına çıkan kötülük tohumları olur. Eğer sen gitmek istediğin yoldan eminsen, önüne hangi engel çıkarsa çıksın her yol, sonunda seni evine götürür' derdi. ....... "Telefondaki kadın sen misin Albay ile konuşan?" Sesin geldiği yöne dönmüştüm. "Evet bir sorun mu var?" Askerin kafası hemen Doğan Abi'ye dönmüştü. "Albayım bu doktor mu girecek kardeşimin ameliyatına." Kamoflaj ın içinde oldukça uzun ve yapılı biriydi. Sonra bana döndü ve gözlerini gözlerime kenetledi. Ne demek istiyordu bu asker. "Kardeşim içerde can verirken bizim burada canımız giderken, siz nasıl bu kadar rahatsınız doktor hanım!" Tabi sizin gibi burnu havada insanlar bilmez bir aile'ye şehit haberi vermesinin zorluğunu." O bana bunları derken benim aklımda tek bir anı vardı. Evet şehit haberi vermenin zorluğunu bilmiyordum ama şehit haberi almanın nasıl olduğunu çok iyi biliyordum.

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.

"Adı Lamia." dediğinde parlak yansımalı yelesi olan güzel atına doğru yürüyorduk, el ele. "İnanışa göre mitolojide Lamia, siyah ve kadifemsi bir pelerin giyer. Menekşe rengi gözleriyle çıkar insanın karşısına." "Onun da siyah ve kadife bir pelerini var sanki." diye mırıldandım. "Dışarısı ne kadar soğuk olursa olsun nefesinden o buhar çıkmaz Lamia'nın." diyerek kaldığı yerden devam etti. "Çünkü ölümdür Lamia, nefesi ölüm kokar." Beni nazikçe kolumdan çekti, dudağım bir ata verilen ismin ürkütücü hikayesiyle seğiriyordu. "Buna rağmen tek istediği biraz olsun sıcaklıktır." dedi, "Karşısında bu isteğini yerine getirmeyecek insan sayısı bir elin parmağı kadardır çünkü inci çiçeği kokar her yanı, büyüsüne kapılmamak imkansızdır." Bana ne yapacağımı tahmin etme fırsatı bile tanıma­dan ağılın içine doğru yürümeye devam etti. Yerlerde içi tahıl ve saman dolu, bir sürü çelikten kova duruyordu. "Lamia'nın öpücüğü nefessiz kalmak içindir." dediğinde derin bir nefes alarak tamamladım. "Bu yüzden insan, karşısındaki Lamia bile olsa o öpücüğün tadına varmak için öper onu." dedi ve durdu. "Ölümü göze alır, Lamia'sından vazgeçmeyi alamaz." İlk yayım: 12.02.2016

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

İntiharı düşünmekle intihar etmek arasındaki boşluk... Birinde alınan nefes, diğerinde son nefes... O boşluğu dolduracak bir gün fiiliyete geçmemek için yıktığımız kalplerin cesetleri. Seni koruması için var ettiğin cesetlere basarak ilerleyeceksin kendi intiharına. Onlar öldüğüyle kalacak, sen yok ettiğin kendinle... O ölecek, sen yok olacaksın. Ruhunla gömecekler, uçamayacak. Çoktan kanadını kırmışlar... Peki ya senin öldürdüklerin? Ben öldürdüm, ben de öldüm... Katillerin yası tutulur mu? İsterdim... Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.