Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

Metroda hayalinin aşkıyla tanışmak mı?

Küçükken bir yılbaşı gecesi İstanbul'un en büyük mafyalarından birisi tarafından ailesi gözlerinin önünde öldürülen Diana'nın kendi çetesini kurarak intikam arayışı içinde olması ve bu amaç uğrunda başına gelenler. Adaleti olmayan bu dünyada kendi kurallarının peşinden koşan bir kızın hikayesi.

Yağmur ormanın üstüne ağır ağır düşerken, gökyüzü sanki bir sırrın yükünü taşıyordu. Her damla, bir kalbin daha susacağını fısıldıyordu. Ben yalnızca yanlış bir anda, yanlış bir yerdeydim. Bir silah sesi duydum. Bir adam yere düştü. Ve o an kader, yönünü değiştirdi. O geceden sonra hiçbir şey aynı olmadı. Çünkü o an... Biri beni gördü. Biri beni aradı. Biri beni vurdu. Adı Barlas'tı. Ya da sadece o geceyi hatırlatan bir lanet. Gözlerini ilk kez gördüğümde, yağmur durmadı. Çünkü gökyüzü bile bizim hikâyemizden korkmuştu. O beni öldürmek için mi buldu, yoksa kurtarmak için mi bilmiyorum. Ama emin olduğum tek şey var: O gece bir adam ölmedi sadece. Ben de öldüm. Ve bir yanım hâlâ o ormanda, o yağmurun altında nefes alıyor. Bazı hikâyeler "bir bakışla" başlar. Bizimkisi bir kurşunla.

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

FANTASTİK BİR KİTAP DEĞİLDİR! Dökülen her göz yaşıma bir mum yakıldı. Mumlar, Sevâd Vadisi'nde yanarken kaburgama saplanan kimsesizliğimin en eşsiz izi yanarak aydınlandı. Silik suretimin yaralar içindeki göğsü parçalanıyordu. Vadi; boş, soğuk ve ıssızdı. Aslında bu karanlık, hissiz serzenişimin kirli ruhuydu. Burası onundu; yarım, çaresiz ve savaştan çıkmıştı. Ellerinde kendi kanının iziyle ruhunu yitirirken, bu ilk yerle bir edilişi değildi. O, benim göğsümdeki bu vadinin en karanlık siluetiydi. Göğüs kafesimdeki karartı onun gölgesinin elleriydi. Varlığımı parçalayan ve aynı zamanda saçlarımı seven de aynı adamın elleriydi. Sesim, dudaklarımı kanatacak kadar kısılmış, yansımam olduğum kişiye kanlı bir kumaşla yeniden giydirilip süslenmişti. Ben, artık eşsiz bir acıydım. Kendime özel yaralarım ve kanımdan çizdiğim resimlerle rol kesen bir ip cambazıydım. Burası Sevâd Vadisi'ydi. Burada ölmek istiyordum. Burası Sevâd Vadisi. Ölürken beni o öldürsün istiyorum... Gözleri karanlığa sığınak yaratan adam için, yuvam olan bu vadinin bağrında bir kibrit yaktım. Ateş feryat ederek göğüs kafesimin en karanlık yerine düştü. Ruhuma aydınlık yaratacak sanırken ufak bir kibrit, kalbimi ölü küllerle doldurdu. Ve varlığım parçalara ayrıldı. Artık ölmüş olan her bir parçam onun gözlerine emanetti... Onun Sevâd'ında (karanlığında) onun karanlığına emanettim... Bu karanlık yalnızca ikimize aitti... Ve artık dökülen her göz yaşıma bir mum söndürüldü. Mumun sönmüş kabukları sol tarafımdaki yaranın üzerine kanayarak örtüldü. Lütfen ışığı söndürmeyin. Benim ruhum şafağı çalınan bir gecede öldürüldü.

WattpadFantasyTR'nin 'Krallıktan Akan Asalet' okuma listesindeyiz! . . Ölüm Lordları Serisi I . . . Hayatımda eksik olan çok fazla şey vardı. Bu eksiklik beni günden güne tüketti. Hiç bilmediğim bir şeye karşı duyduğum özlem yıllarca bir lav gibi içimi yaktı. Sonra altın bir yüzük buldum. Çok güzeldi, bakılamayacak kadar ihtişamlıydı. Yapmamam gerekirdi ama onu aldım ve parmağıma taktım. Sonra mucizevi bir şey oldu. Yüzük, hayatımdaki eksik parçayı tamamladı,içimdeki o şiddetli özlemi tamamen yok etti. Beni, umutsuzca gelişimi bekleyen diğer yarıma, ruh eşime götürdü. Ama sonra hayatım rayından çıktı. Artık bir kraliçeydim, Fısıltı kraliçesi. İnsanların zihinleriyle oynayan, onları deliliğe sürükleyip ölmelerine neden olan canavarlarla savaşmak zorundaydım. Kolay olacağını hiç düşünmemiştim ama bu kadar da zor olmasını beklemiyordum. Kalbimi ve ruhumu bu uğurda feda edeceğimi bilmiyordum. *** *İlk kitap tamamlanmıştır. İkincisine de buradan devam edilmektedir. *Bölümler her pazar günü düzenli olarak gelmektedir. *Kitap ilk kez 26 Ağustos 2021 tarihinde taslak olarak yayımlanmış, Aralık ayında da bölümler gelmeye başlamıştır. Wattpad'de bu isimle yayımlanan ilk kitaptır. *Kitaplarımın telif hakkı tamamen bana aittir, çalınması veya izinsiz kullanılması durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.