27 yıl sonra üvey evlat olduğunu öğrenen Yüzbaşı Arden, onca acıyı boşuna mı yaşamıştı? Peki şimdi ki hedefi neydi? Yeni (öz) ailesine bir şans vermeli miydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam mı etmeliydi? Hep beraber göreceğiz, tabi isterseniz... -FİNAL OLDUKTAN SONRA DÜZENLENECEKTİR!-

~Kitapların bağlantıları YOKTUR. İkinciyi okumak için birinciyi okumak GEREKMEMEKTEDİR~ Yıllar önce, küçük ve tombul bir kız çocuğu iken düşmüştü genç kadının kalbine aşk. Yıllar sonra kader; oldukça güzel, genç bir yüzbaşı olduğunda tekrar karşılaştırdı onları. Ve kadın hiç usanmadan, bıkmadan yeniden tutuldu o kahve gözlere.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Bir sürü vatan delisinin aşkıydı aslında bu vatan uğruna sevdalarından vazgeçenlerin hikayesi İki karadeniz hırçını birde yancıları Kadın inat adam inat ama vatan sevdaları onlardan inat yolculukları ömür boyu idi Aslında Aslı hirçın,Kaan deli vazgeçmişlerdi vatan sevdası uğruna birbirlerinden ama yinede onları vatan sevdaları birleştirdi............. Aslı kuçukluğunden beri askeri eğtim gören babasiz buyeyen hirçin kiz ona gelen teklif hayatini degistirmis ve Tum kadinlara işik olmuştu Kaan deli bir yüzbaşı sevdası vatan tek bir sözü vardı eğer vatanimin uzerine kuma gelmek isteyen varsa başım gözüm ustune.....

Kitap olduğu için ilk üç bölüm hariç diğer bölümler yayımdan kaldırılmıştır. Bir güneşe hayrandım bir de onu gölgede bırakan ay yıldızlı bayrağa. Ya sarı saçlarım toprak kokacaktı ya da mavi gözlerim kana bulanacaktı. Bordo prensesin vatan aşkıydı benimkisi. Omzumdaki her bir yıldız gökyüzünden düşerek kalbime yuva yapmıştı. "Sandım ki gidersen yaralanmazsın. Sandım ki gidersen bağlanmam. Dedim ki giderse acımaz. Gitseydin ya Bahar. Başka bir herifin elini tutmasından daha az acırdı canım." PALA & GÜNEŞ "Ölüm bize masal gelir." (Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür.) #1 güneş 27.04.2021 #1 askerikurgu 28.06.2021 #1 pala 28.06.2021 #1 bordobere 01.08.2021 #1 kadınasker 01.08.2021 #1 özelkuvvetler 04.09.2021 #1 romantik 05.10.2021 #1 gölge 04.03.2022 26.10.2020

Ve siyahlara bürünen kız konuşmaya başladı ; Ben kimmiyim ? Ben Dağların Efendisi ! Geçmişinden kaçacak kadar korkak, geleceğiyle savaşacak kadar cesaretli. Benim Vatanıma göz koyanların , Milletimin huzurunu bozanın, Mehmetcigimin katili olanının "CELLÂTI" SAKIN AKLINDAN BÖYLE ŞEYLER GEÇİRME EĞER DÜŞÜNECEK DAHİ OLURSAN BU DÜNYADA AZRAİL' DEN ÖNCE GÖRECEĞİN KİŞİ OLURUM Başlama Tarihi: 05.02.19

Küçük kız, sekiz yaşında kalbindeki birini kaybetti. Yıllar sonra acısı hala geçmemişken bu seferde annesini kaybetti. Küçük bedeni ilk önce rüzgâra yakalanmıştı ancak peşinden fırtına gelerek tüm hayatını alabora etti. Gökyüzüne yükseldim dediğinde denize düştü. Yüzmeyi bilmiyorken kurtulmak için bir el aradı. Onu bu mahvolmuş hayatından kurtaracak temiz bir el ararken o karanlığın içinde ki kanlı eli tuttu ve o zaman geri kazanabilme ihtimali olan çocukluğunu kaybetti. Elinden çocukluğu alındı ve silah verildi. Korkudan titreyen küçük elleri silah tutmak istemiyordu. Sıcak yuvasını istiyordu ama artık oraya geri dönemezdi. Götürüldüğü yerde yeni bir hayata başlamak zorundaydı. Orası, R.A.M.'dı. İtalya'nın gizli birimiydi. Burada; ülkene nasıl hizmet edeceğini, nasıl ayağa kalkacağını, düzgün bir şekilde yürümeyi, düzgün bir şekilde konuşmayı ve kendini koruman için yapman gerekenleri öğretirken aslında; İnsanları nasıl kandıracağını, Bir silahla insanları nasıl öldüreceğini, Ellerinle birini nasıl öldüreceğini öğretiyorlar. Hepsi birer askerdi, suikastçıydı. Operasyonları başarı ile bitirirsen ülken sana minnettardı, itaat etmezsen ölüm hemen ensende olacaktı. Küçük kızımız bir suikastçı olmuştu. Elleri silahla bir bütün haline gelirken, dilinde birden fazla yabancı dil, zihninde pek çok yalan ve teknoloji becerisini bulunduruyordu. O en iyisi olmuştu. Babasının onu yalnız bırakmasının intikamını almak için itaat etmişti. Fakat babasının öldüğü gün her şey değişmişti. R.A.M.'ın kendi elleri ile hazırladığı silah bu sefer onları hedef almıştı. Artık kaçak bir ajandı. On dört yaşında ki masum küçük kız değildi. Aksine elleri kana bulanmış, değer verdiği kişiler dışında herkes için soğukkanlı ve kalbinde ki masumluğu kaybetmiş bir katildi.

Genç kız elini uzattı. "Ben Ela . Ela Karabela" Bu esmer tatlı kız kesinlikle soyadının hakkını veriyordu.