BİR ESİR TUTSAK HİKÂYESİDİR. Roza ve ailesi, yaşadıkları ada ülkesindeki susuzluk sebebiyle evlerini terk etmek zorunda kalır. Tatlı suyun olduğu bölgeye gitmek için gemiye binerler ve daha ilk gecelerinde korsanlar tarafından esir alınırlar. Soylu insanların ve gizemli korsanların bir araya gelmesiyle başlayan bu macerada bazı kalpler de birbirine esir düşmekten kaçınamaz.

4 yıl. Kadir'in, kütüphanede yanıma oturduğu günün üstünden geçen zamandı bu. Koskoca 4 yılı devirmiş ve beşincisine doğru emin adımlarla gidiyorduk. Arkadaş olarak. 4 yıldır aşık olduğum gözlerini ne zaman görsem içim içime sığmıyordu ama benim tek yapabildiğim ona arkadaşça, hatta belki daha da uzak, gülümseyebilmek ve sınırımı korumaktı. Çünkü sınırımı bilmezsem ona bu kadar yakın olamazdım. Sadece ona doğru her zaman ilerleyen adımlarım onun sınırlarını yıkan o son iki adımı atamıyordu. Her zaman iki adım uzağındaydım. Bu, başlarda öyle olmasa da sevgilisi olduğunu öğrendiğim ilk andan beri böyleydi. Şimdi ise aramızdaki sınırların uzaklığı üç adıma çıkmıştı. Çünkü daha dün bomboş olan parmağında şu an gümüş bir yüzük vardı. Hayır öylesine bir yüzük değil, bir alyans. ××× Neresi sıla bize, neresi gurbet Yollar bize memleket ××× Her Salı, yeni bölüm ××× Hikayenin tüm hakları saklıdır.

"Kırılan dilden de, kalpten de sadece enkaz sesleri gelir."

"Ben fısıltıyım çığlığım olsana."

Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

(5) 'şiddetli' serisindeki çiftlerin çocuklarının hikayesidir. İlk bölümdeki bilgilendirmeye göz atarak bağımsız okuyabilirsiniz.

Kabuk bağlamamış kalpler, yaralarını nefretle iyileştirmeye çalışır. Hüma'nın hayatındaki her şey mükemmel ilerliyordu. Başarılı, genç bir kızdı ve âşık olduğu adamla evlenmek üzereydi. Birbirlerine duydukları sevgi gözlerini öyle kör etmişti ki hiçbir şeyin bu mutluluklarını bozamayacaklarını düşünüyorlardı. Yaşadıkları felakete kadar. O felaket, Hüma ve Cihangir'in dönüm noktasıydı. O felaket, kalplerine aldıkları en ağır yaraydı. Ve o felaket, Hüma ile Cihangir'i ayırmakla kalmamış, onları birbirine düşman etmişti.

Ekin, yıllar önce yaşadığı şehre yüksek lisans eğitimi için geri döner fakat şehrin üzerinde kara bulutlar dolaşmaktadır. Çalıştığı mağazanın genç bir adam tarafından izlendiğini fark eden Ekin, olacaklardan habersizdir. Art arda meydana gelen cinayetler, seri katil şüphesini doğururken mağazanın müdürünün ölümünden sonra oklar Ekin'i gösterir. Cinayetin peşine düşen Komiser Murat Karayel'e masumiyetini ispatlamaya çalışan Ekin, kendini geçmişle geleceğin karmaşasının ortasında bulur. Ekin'in tek bildiği, katilin gözlerinin içine daha önce baktığıdır. Geçmişin izleri, yerini gelecekteki kan izlerine bırakırken Ekin küçük intikamların peşinden koşar, Komiser Murat adaleti kovalar ve Poyraz kan izlerini silmeye çalışırken yağmur dansı yapar.

Yetişkin okuyucular için uygundur. Ayrı kaldığı kardeşleriyle tanışmak isteyen Lilith, kardeşlerinin arkadaşları olan Leonid ve Miles ile tanışır. Kardeşlerinin eve dönmesini beklerken zaman geçirmek için Leonid ile Miles'la birlikte Vincent ile Vance'in evine gider. Ancak Vance ve Vincent, düşmanları tarafından eve hapsedilmiş durumdadır. Lilith, Leonid ve Miles da o eve adımlarını attığında, hapis süreci bitmeden dışarı çıkamayacaktır. Bu yüzden beş kişi, iki ayını aynı evde geçirmek zorundadır. Çıktıklarında ise hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. !İLK BÖLÜMDEKİ İÇERİK UYARISINI DİKKATE ALIN LÜTFEN.

Yetişkin okuyucular için uygundur. Bazı okullarda zorbalar, paraları ve köklü aileleri hakimiyet kurardı. Ezilen, travmalarla geleceği mahvedilen masumlar olurdu. Eldencord Koleji bunun mükemmel bir örneğiydi. Ragbi takımı ve okulun popüler kızları, sorunlu zihinlerinin acısını diğerlerinden çıkarıyordu. Çocukluk arkadaşlarımın onlara sustuğunun, zorbalığa maruz kalıp alttan alan ve sahte bir şekilde gülümseyen kızlar olduğundan haberdar değildim. Çünkü başka bir kolejde okuyor, sakin ve fazlasıyla başarılı bir hayat sürüyordum. Beni herkesin sevdiği, saygın ve iyi bir ailenin kızı olarak hayat sürüyordum. Eğer arkadaşlarıma ne yaşattıklarını şans eseri öğrenmeseydim, hayatım öyle de giderdi. Okulumu değiştirdim, son senemde Eldencord Koleji'ne gittim. En başından beri sadece, kendilerini zorbaların tanrısı ilan edenlerin karşımda eğilmelerini istemiştim... İçlerinden bir manyağın beni takıntı haline getirmiş olmasını ve aslında onların da kurban olduğunu öğrenmeyi ise hiç beklemiyordum. Kapak Tasarımı: _moonnlightt_