𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛 𝑦𝑎𝑟𝑖𝑚 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑚𝑎𝑠𝑖 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑔𝑖𝑦𝑙𝑒...

"Bazı yazlar sadece sıcak değildir... yakar. Bazı maceralar da sadece sınav değildir... ruhunu yıkar." Kurt olduğunu yeni keşfeden Alya... 🐺 Gücünü anlamaya, kontrol etmeye ve kabul etmeye çalışırken hayatı başına yıkılıyor gibi görünüyor. Ama Alya pes etmiyor; sırlarla, aşkla, dostluklarla, ihanetlerle, kendini bulma yolculuğuyla dolu bir maceraya atılıyor. Harry Potter'ın sihirli dünyasını seviyorsan, Wednesday'in karanlık ve gizemli havasına bayılıyorsan... bu hikaye tam sana göre! ✨ Alya'nın keşfi, cesareti ve kendi gücünü bulma mücadelesiyle sayfaları bir solukta çevireceksin. Hazır ol... Alya'nın dünyası düşündüğünden daha karanlık, daha gizemli ve bir o kadar da büyüleyici. 💫 Hikayemiz Wattpad #gençkız kategorisinde 32. Sırada!😊👏 #fantastik kitaplar içinde 25. Sırada #Werewolf kategorisinde 6. Sırada

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."