Dokunuşu nazikti ama ritmi sertti.Benim için sorun değildi.Çünkü onun teni tenimdeyken bambaşka bir dünyada yaşıyormuşum gibi hissediyordum.Sıcak nefesi boynuma çarparken tutkuyla bağlanmıştı bedenlerimiz. O hayatın karşıma çıkardığı en güzel şeydi. UYARI!!HİKAYE +18 BARINDIRIR RAHATSIZ OLACAKLAR OKUMASIN.

📌 yetişkin içeriklidir. 📌 şiddet,küfür vb. İçerir rahatsız oluyorsanız okumayın. "Masum bir kız,üvey babası yüzünden acımasız bir mafyanın tutsağı olmuştu acaba ondan kurtulabilecek miydi..."

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."