Akşin, gözünde yaş kalbinde kırıklarla karşısındaki uçsuz bucaksız denize bakıyordu. Yaşadıkları tıpkı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçmeye başladı. Şu an sağlıklı düşünemiyordu. Bu acıların son bulmasını istiyordu. Uçuruma doğru bir adım daha yaklaştı... Kendini buradan atıp bu acılardan kurtulmalı mıydı? Belki de acıları son bulurdu. Düşündüklerine alayla güldü. O, çok korktuğu denizin bir gün kendini huzura erdireceğini düşünmemişti. Ne yapmalıydı? Atlayıp tüm bunlara son mu vermeliydi yoksa ayakta kalıp tüm bunlarla savaşmalı mıydı?

"Şuan itibariyle şehirden bile çıkışınız yasak. Her hareketiniz kontrol altında tutulacak." "Peki sen, binbaşı?" Diye sordu. "Biyolojik olarak benim kızımsın. Kayıtlarda DNA testi raporu var. Neye güvenerek böyle konuşuyorsun?" "Merak etmeyin, Alkan bey. Benim konumum asla sarsılmayacak bir yerde." Lakayıt devletin en önemli projesiydi. Devlet beni görevden uzaklaştıramazdı. Akay atılsa bile Lakayıt olarak görev vermeye devam ederdi. Ne de olsa Lakayıt olmak bunu gerektirirdi. Devletine sonsuz güven vermek. (İşkence, yoğun küfür/argo kelimeler ve +18 sahneler olacaktır, bölümler belirsiz aralıklarla atılacaktır!) (Enişte 18. bölümde gelecektir! Ehehe) !!"LAKAYIT" ismiyle yayımlanan ilk ve tek kitaptır!! Bitiş Tarihi: 26 Mart 2025 🥇Albay // 12 mart 2024 🥇Askerkız // 12 mart 2024 🥇Gerçekaile // 12 mart 2024 🥇Kadınasker // 14 mart 2024 🥈Abilerim // 14 mart 2024 🥈Acı // 24 mart 2024 🥇Ötüken // 30 mart 2024 🥈Terör // 30 mart 2024 🥇 Askeriye // 28 mart 2025

"iyi misiniz" sesin sahibine baktığımda asker üniforması içinde biri ile karşılaştım.bana sorduğu soruya ne kadar olumlu yanıt vermek istesem de bu çok zordu yaşadığım şeyler sanki iyi şeylerin üzerine bir enkaz gibi çökmüştü. ENKAZ ben tam bir enkazdım hemde daha 17 yaşımdayken *Yaş farkı vardır*

"Neden kaçmak istiyorsun Tunga'dan? O adam senin görevin ve ben senin ilk defa görevinden kaçmak istediğini görüyorum Yüzbaşı." dedi merak dolu bir sesle. Hiçbir şey söylemeden önümde duran uçsuz bucaksız, zifiri karanlık ormana baktım. Zaten ne söyleyebilirdim ki? "Aşkına karşılık vermez diye mi korkuyorsun?" dediğin de bakışlarım hızla Bahtiyar'a döndü. Gözlerinde herhangi bir alay ya da kınama yoktu. Hatta beni anlıyormuş gibi bakıyordu. "Bu yüzden mi kaçıp gitmek istiyorsun buradan, karşılıksız aşkın ızdırabını yaşamamak için mi?" Gözlerim öyle bir yanıyordu ki, biraz daha devam ederse ağlayacaktım. Bakışlarımı ondan çekmeden fısıldayarak konuştum. "Hayır, aksine aşkıma sevda ile karşılık verir diye korkuyorum." Bu gerçeği o kadar alçak sesle söylemiştim ki, kendi sesimi zar zor ayırt edebilmiştim. Asla inkâr edemeyeceğim bu gerçeği kendimden dahi sakınmak istedim, ben dahil kimse duymasın istedim. Çünkü bizden olmazdı, olmamalıydı. Ben vatanına aşık bir kadındım. O ise vatanına ihanet eden bir adam. Bizim bir yolumuz olamazdı, olmamalıydı ve olmayacaktı da. 𝙱𝚞 𝚑𝚒𝚔𝚊̂𝚢𝚎 𝚟𝚊𝚝𝚊𝚗ｪ𝚗𝚊 𝚊𝚜̧ｪ𝚔 𝚋𝚒𝚛 𝚔𝚊𝚍ｪ𝚗 𝚟𝚎 𝚟𝚊𝚝𝚊𝚗ｪ𝚗𝚊 𝚒𝚑𝚊𝚗𝚎𝚝 𝚎𝚝𝚖𝚎𝚔𝚕𝚎 𝚜𝚞𝚌̧𝚕𝚊𝚗𝚊𝚗 𝚋𝚒𝚛 𝚊𝚍𝚊𝚖ｪ𝚗 𝚑𝚒𝚔𝚊̂𝚢𝚎𝚜𝚒 𓂀

[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.] İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz? Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi? Ama kesinlikle dağ başında, gecenin zifiri karanlığında, bir mayının üstüne basmış halde karşılaşmayı hayal etmemişsinizdir değil mi? Neredeyse imkansız bir tanışma hikayesi... İşte o imkansız tanışma hikayesini gecenin karanlığında, sadece yıldızların ve ayın aydınlattığı gecede, arkamda duyduğum tok, kalın sesiyle imkansız olmadığını anladım. İlk olarak zifiri karanlıkta bile belli olan yeşil gözleri dikkatimi çekti. Elindeki silahı bana doğrultmuş, bu zifiri karanlıkta bile belli olan keskin yüz kartlarıyla, sinirli yüzüyle bana bakıyordu. Sol elini temkinli bir şekilde havaya kaldırdı, kafasındaki askeri kaskına götürdü, kasktaki el fenerine dokunup açtı, bu sayede beni daha net görmeye başladı. Bir süre bana baktı, hareket eden adem elmasından yutkunduğunu anladım. Bizim hikayemiz bir dağ başında yıldızların altında başlamıştı. Hayalet ve Ateş Parçası'nın hikayesi... 🌼🌼 KİTAP TANITIMI YAPMAK YASAK!!

Üvey ailesinin şiddetine rağmen hayallerinden vazgeçmeyip asker olan yüzbaşı Alev'in gerçek ailesini bulmasıyla değişen hayatı.

Beni terk eden ailemin mahallesine taşınmıştım en fazla ne olabilirdi ki... Zümra Altun ~ Kayahan Yıldırım

Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim kızgınca. Ağzından akan kanı boynumdan çıkardığım fularla sildim. "Hakkını helal et deli komutan." dedi gülümseyerek "Benim hakkım sana helaldir." ••• "Emre," dedim ve konuşmama devam edemeden öksürmeye başladım. "Bizim işimiz yaşamak," dedim güçlükle. "Ve yaşatmak komutanım." diye tamamladı beni. ••• "Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi; 'Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye'nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir.' Onlar bizim geleceğimiz, bize değil düşmanlara karşı duracaklar!" diyip sözümü bitirdiğimde hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" diye bağırdılar. Bu ses o kadar güçlü, o kadar kudretliydi ki nizamiyeden bile duyulduğundan emindim. •••🖇 Kapak tasarımı : @koyumorgokyuzu 🤍

Kitap oldu. Üç kitabı basıldı. Seri, beş ana kitaptan oluşuyor ve 2025 yılı içinde final yapacak. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?