Farmakognozi alanında yüksek lisansı yeni bitiren Doğa Tanrıkulu, kendini bildi bileli abisinin arkadaşı, aynı zamanda çocukluk arkadaşı Atlas'a aşıktır. Doğum gününde ettiği itiraf sonrası kalbi kırılan Doğa, Atlas'la her yıl buluştuğu Karadeniz'e ayak basmamaya, Atlas'ın olduğu yerde olmamaya yemin etmiştir. Kader ipleri örülüdür çoktan, yazgı belli, acı ve gülüşler sıralıdır çoğu zaman; kader, Doğa ve Atlas'ı bir arada tutmakta kararlıdır. Yüzbaşı Atlas Karadeniz. Özel kuvvetlerde bordo bereli olarak da, SAT timinde komando olarak da korkusuz bir askerdir. Görevden başka bir şeye odaklanmak istemeyen Atlas'ı büyük bir sürpriz bekliyordur çünkü çocukluk hisleri, insanların vazgeçilemez hayalleridir, umutlarıdır. İnsan ne kadar hislerinden kaçsa da, bir süre sona teslim olmaya mahkumdur. ** "Sence büyüdün mü artık?" "İnsan sevilmediğini anladığında büyür, çocuksu hislerini kaybeder, büyük bir kadın olur. Ben artık o çocuğu herkesin sevemeyeceğini anladım, kabul ettim."

✨MAHALLE KURGUSUDUR✨ 🍂🍂🍂 Leyla Akgün. Mahallenin saygı görülen ailesinin ortanca çocuğudur. Dışarıdan her ne kadar umursamaz, şımarık, farklı görünse de gerçekler bunun tam tersiydi. Babası tarafından yüzü hiç gülmeyen bir kızdır. Bunu yansıtmamak için de asla olmadığı gibi davranır. Bir gün yine babası yüzünden yaşadığı hisleri içinde tutamaz ve evden çıkıp bir sahil kenarına gider. Orada mahallenin sözü geçen bir adam olan Yavuz Aslan ile karşılaşır. Yavuz, genç kızın farklı halini ilk defa görünce peşinden gider bu olayın. Anlamak ister, böylece Leyla ile birçok kere bir araya gelmek durumunda kalır. Kimseye derdini, içindekileri anlatamayan Leyla, Yavuz'un sürekli onu düşünmesiyle yelkenleri suya düşürecek ve bir tek ona anlatacaktı... *** "Babası tarafından sevilmeyen, hor görülen tüm kız çocuklarına ithafen..."

"Sen benim en büyük yıkımımsın el kızı..."🦂🍂 Zamansız Sevgi eski adıdır.

Bundan tam 12 yıl önce , Mila ve Kaner birbirlerinden başka kimsesi olmayan , 17 yaşında iki sevgiliydiler . Hayatlarının zorluklarına rağmen , birbirlerinin elinden tutmuş ve hiçbir zaman ayrılmayacaklarına yemin etmişlerdi . Kaner'in dünyası Mila'dan ibaretti . Ta ki hesap edemedikleri bir ayrılık gelene kadar . Zaman geçti, mevsimler birbirini kovaladı, şehirler değişti; Kaş'ın sıcak sahilleri yerini kalabalık sokaklara, gençlik anıları ise yetişkin hayatının karmaşasına bıraktı. Akdenizin dalgaları onları alıp hayalleri olan yere , birbirlerinden ayrı savurdu . Diyarbakır'ın taş sokakları, uzak bir geleceğin sessiz bekleyişi gibi onların önünde uzanıyordu. Kaner ise o şehirde başarılı ve adını duyuran bir yüzbaşı olmuş, timi ile birlikte zorlu görevlerin üstesinden geliyordu. İkisinin de bilmediği şey ise , yazgı her ne kadar ,ellerini ve yüreklerini ayırmış olsa da, görünmez iplerle hâlâ birbirlerine bağlılardı . Mila ise o şehire , en büyük aşkının orada olduğunu bilmeden edebiyat öğretmeni olarak gelmişti . Peki 12 yıl sonra... Aynı atar mıydı kalpleri? Bunu onlara kırgınlıklarla dolu zaman gösterecekti.

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️‍💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

Yıkımların ardından hayatta kalan iki yabancı... Biri Karadeniz'in hırçınlığı, diğeri Balkanların sürgünü. Aynı fırtınada savruldular, birbirlerine tutunmak zorunda kaldılar. Ama bazen en büyük mücadele, kalbinle yüzleşmektir. Karadeniz'in Ötesi Bir aşkın, bir geçmişin, bir direnişin hikayesi.

Okurken size imkansızı değil,gerçek hayatta bulacağınız eşini hayal ettiren ve amin dedirten karakterleri içeren bu kitapta;her karakterin bir travması vardır felsefesini de ortadan kaldıran bir kitaptır aynı zamanda. Soft,tatlı,aile dostlukları... Düşmanlık bile bir denge halinde. Kitapta ki her karakter sadece kurgudan ibarettir,yaşanan olaylar için öyle bir şey diyemem;) O zaman sizi kitabıma buyur ediyorum..

"Adım Dila. Beni bir gece bagaja saklanırken tanısaydınız, sadece korkak bir kadındım. Ama gerçek şu ki, bu bir kaçış değildi. Bu, hayatta kalmak için yapılmış son bir hamleydi. O geceden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Ne ben... ne de kalbimin kapısını çalan adam."

İmkansızlıklar imkan dahilinde olabilirmiydi. Kendisi küçük yüreği kocaman olan bir kadın taştan bir kalbe girebilirmiydi . Adıyaman'ın acımasız ağasının kalbine dokunabilirmiydi ? Bir adam taş tutmuş kalbine küçük kadını alabilirmiydi . Yoksa onu reddedip bir ömür taş kalbine mahkûm edermiydi ?

Sarmaşık çiçeği, aşkın ve sarsılmaz bağlılığın sembolüdür. Kendini sardığı nesneye öylesine tutunur ki, kopmak bir yana, onunla bütünleşir; dayanıklılığıyla hayranlık uyandırır; zarif görünüşünün ardında, sarsılmaz bir güç taşırmış. Zarif ama dirençli, sessiz ama kararlı. Tıpkı o, iki çift sarmaşık yeşili gözler gibi... Nazenin'in yüreğine sessizlik içinde çöreklenen, en derin yerine sıkıca tutunan o bakışlar... Öylesine kuvvetli, öylesine samimi bir bağ vardı ki aralarında, sözcüklere ihtiyaç duymadan, kalpten kalbe kurulan o görünmez köprüde bulmuşlardı birbirlerini.