K: O mezuniyete geleceksin. Ayçiçeği: Asla. K: Dinle. K: Çünkü o zamana dek seni bulmuş olacağım. Ayçiçeği: Bak işte şuan sesli güldüm. Ayçiçeği: İmkansız. Ayçiçeği: Benim hakkımda bir kaç gereksiz şey dışında hiç bir şey bilmiyorsun. K: Dene ve gör. ~Düzenleniyor~

" Ya oooff!" Bağırmam ile zilimin çalması bir oldu. Kim bu yaa şimdi, zaten sinirliyim ! Kapıya gidip bakmadan açtım. Karşımda baya uzun ve dağınık bir adam vardı. Evet dağınık. "Kimsin sen?" Bu soruyu benim sormam gerekmez miydi? "Ne?" "Bak , saat gece bilmem kaç ve ben uyumaya çalışıyorum ama sürekli gürültü yapıyorsun ve sinirlendiriyorsun beni. Şimdi aşağı inicem ve eğer adım sesini bile duyarsam geri gelirim. Geldiğinde de hiç iyi şeyler yapmam!" "Yaa nasıl korkuttun beni şu an. Taşınıyorum, herhalde olacak gürültü bu günlük sabret sende!" Karışmış saçlarını eli ile geri atıp bir adım yaklaştı. "Bak ufaklık , uyarıyorum seni ses yapmayı kes." "Kesmiyorum, ne yapacaksın" Ufaklık dedi yaa! Yahu benim boyum 1.75! 27 yaşındayım ben! "Seni dışarı atarım. Vardır öyle huylarım." "Yaa bir defol git manyak mısın nesin! " Başlangıç: 10.04.2021 24.05.2021 #1 komutan #1 özelkuvvetler #1 bordobereli #1 bayrak #1 yüzbaşı #1 üsteğmen #1 vatan

Bahçeden içeri girerken arkamdan gelen ayak sesleri ile arkamı döndüm. Gökhan ve Meriç arkamdan geliyordu . Bahçe kapısından içeri girdiğimde gördüğüm manzara karşısında şok oldum. Berke Kağan ve Emir bir çocuğu acımasızca dövüyorlardı. Çocuğun yüzü kanlar içindeydi. Etrafta kimse yoktu beni görmelerinden korktuğum için adımlarımı hızlandırdım ve o tarafa bakmadan yürüdüm. Çocuğun acı dolu bağırma sesi ile adımlarım daha da hızlandı okulun içine girene kadar adımlarımı aynı tempoda tutum. Sınıfıma girdim ve boş bir yer aradım arka. Sıra boştu ben de oraya oturdum. Bahçede gördüklerim aklıma geldi. Çocuğun yüzü ve bağırması aklımdan çıkmıyordu. Aynı sahne kafamda tekrar tekrar canlandı. Birinin yanıma geldiğini fark edince bu düşüncelerden sıyrıldım ve gelen kıza baktım. Oldukça güzeldi. Benim saçlarımın aksine onunkiler kısaydı ama ona çok yakışmıştı iyice yanıma yaklaşınca yeşil gözlerinin benimkilerden sadece bir kaç ton açık olduğunu fark ettim . Sicak bir sesle "Yanın boşsa oturabilir miyim ?" O an yanımdaki masaya attığım çantamı aldım ve sesimi sıcak tutarak "Evet boş, oturabilirsin " dedim . Kız gülümseyerek oturdu. "Merhaba ben Nazlı." Ne tatlı kızdı bu böyle diye içimde geçirmeden edemedim ."Merhaba ben de Helin." Sesimi sıcak tutmaya özen göstermiştim.

''Okulunuz yatılı'' Ne? Olamaz yani ben evimden uzakta arkadaşlarım olmadan yapamam,babam iç sesimi duyar gibi ''Ordada çok arkadaşınız olacak'' demişti.

053*; İkinci sınıftayken yanlışlıkla bana top attın ve benim yanlış bir yerime geldi 053*; Özür dilemeye geldiğinde çocuğum olmayacak dediğimde ben yardım ederim söz veriyorum dedin Pamira & Kartal ↬100421

Duru kızımızın yeni bir okula başlaması ile başlayan bir hikayedir elimden geldiğince klişelerden uzak durmaya çalışıcam ön yargılı başlamayın rica ediyorum iyi okumlar..😊