Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

ᚔ𖥸ᚔ Tesadüflere inanır mısınız? İnanmıyorsanız Ahu'nun hikayesini okumaya ne dersiniz?

Ben Leyla. Hüzün kokan Leyla. Hiçkimse Leyla.

~İnsan en çok yaşamak istediği yerde ölürmüş. Avuç içi yanağımdaydı. Ruhum uçmuştu. Beni sevdiği günlere geri döndüm. -"Tek istediğim hayatımı seninle geçirmekti." diye fısıldarken yaşlarla dolu gözlerimi gözlerine dikmiştim. Bocalaması yüzünden okundu. Yutkunuşunu işittim. Onun gözleri mi dolmuştu?

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

İstanbul'da garsonluk yaparak, kendine özgü dünyada yaşayan bir kızdır Devrim. Annesinin beklenmedik ölümü, babasının soğuk tavırları ve yaşadığı travmalar sonucu, sevimli ve boş şeylerle uğraşarak kendisine eğlence yaratmaya çalışsa da aslında hayatı sıkıcı bulduğu için kendisini son derece yalnız hissetmektedir. Bu kısır döngü Devrim'in evde bulduğu bir kutuyu ve onun aracılığıyla öğrendiği gerçeği keşfetmesiyle birlikte bir anda bıçak gibi kesiliverir. Devrim , yirmi yıl önce ailesinden koparılıp cehenneme itilmiştir. Aile sıcaklığını hissetmek için çıktığı yolculuk , Kireçtepe Mahallesinde son bulurken beklemedik bir aşkın pençesine düşeceğinden habersizdir.

Gözleri benim mavi harelerime tutundu, "Neden, her cümlenin sonuna o kelimeyi getirmek zorundasın?" Kaşlarımı çatıp, "Neyi?" Tek nefeste, "Abiyi?"dedi. "Nasıl, anlamadım?" "Şöyle olsun Cem abi, böyle olur Cem abi, nasılsın Cem abi.Abi de abi. O kelimeyi kullanmayı kessen mi diyorum artık Eylül?" 🥀 'Klasik bir mahalle kurgusu.' Bu bebek benim ilk kalp ağrım...

"Tam on üç yıl önce bugün kendimden yaşça küçük bir kızın beni öpmesiyle kalbim mühürlendi benim." "Bir kenarda günden güne güzelleşerek serpilerek büyümesini bekledim.O öylece her şeyden habersiz büyürken ben her gün sevdamın altında küçüldüm.Bu aşkımdan utanmaktan değildi.Küçüktün be kızım.O kadar kırılgandın ki bu yüzden sustum.Aklını bulandırmak istemedim.Gün olurda başkasını seversen diye her gün kendimi hazırladım." Bardağını getirip elimde tuttuğum ancak içmeye cesaret edemediğim bardağımın altına yavaşça vurdu.Bunun anlamını biliyordum. "On üç sene oldu.Çocukluğumu gençliğimi yoluna sereli tam on üç sene oldu.Sevdamın yanlış olduğunu düşündüğüm dönemler de bile gözüm senden başkasını görmedi.Senin de gözlerin beni." Cesaret benim yaptığım mıydı?Sayılırdı ancak senden haberi bile olmayan bir çocuğu senelerdir sevmek çok daha büyük cesaretti. "Hikayeye göre adam,kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor,ruh eve sığmıyor." ** Mahalle kurgusudur! 15.05.2020'' ** Okuyucuma! Şiir diye Bir ömür tüketerek yazdıklarım İki saatte okunuyor Bundan ucuz ne olabilir Havadan başka? Erdem Bayazıt

+18 içerecektir, rahatsız olacaklar okumasın!!! ⛓ "Selin, doğru eve gidiyorsun." Yekta abi çocuk tembihler gibi konuştuğunda ters bir sesle cevap verdim. "Eve gideceğim zaten, başka nereye gidebilirim ki?" Direksiyonu kavrayan parmaklarını serbest bırakıp vitesin bölmesinde duran sigara paketine uzandı. Cebinden çıkardığı çakmakla sigarasını ateşlediğinde içine derin bir nefes çekti ve zaten çıkık olan elmacık kemikleri daha da belirginleşti. Eş zamanlı olarak kendi tarafındaki camı aralayıp işaret parmağıyla sigara dalının belini kırarak izmaritini yere attı. Keskin hatlarıyla donanmış yüzünü bana döndürdüğünde gözlerinde takılı kaldım. Ela gözlerinden aynı anda birçok duygunun yer değiştirdiğini görebiliyordum. Fakat yakaladığım duygu ise kızgınlıktı. "Bir kere de söz dinle ve karşı çıkmamayı dene!" Bacaklarıma örttüğüm deri ceketini hışımla çekip onun kucağına bıraktım. Çantamın kollarını parmaklarıma doladığımda gözlerimi ondan çektim ve hayal kırıklığıyla mırıldandım. "Olur olur denerim. Umarım sende bundan sonra karşında bir çocuk varmış gibi davranmamayı denersin." ...

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '