W trzewiach ziemi przebudzona, zobaczyłam złoty kwiat Usłyszałam pieśń syrenią, wyszłam w doskonały świat Gniazda ptaków rozkwilonych, kępy zzieleniałych drzew A nad nimi niósł się nocny, z gwiazd pędzony, srebrny śpiew - "Przebudzenie" I śmiejcie się, i płaczcie z zachwytu, przesady I patrzcie na mnie, patrzcie, bez żadnej żenady I jedzcie, proszę, jedzcie to ciało, tę duszę Pożryjcie mnie w całości, hodujcie swą tuszę - "Wyparcie" Bierz łuk! Napinaj swój łuk! I smukłą wypuść strzałę Dmę w róg! Niech zabrzmi mój róg! I zagra naszą chwałę - "Polowanie" Szlak mój może pobiec dookoła świata Przez kurhany losów, pod burzowym stropem Na sercu wciąż blizna, źle przyszyta łata Co noc sny me zbiera i rzuca pod twe stopy - "Włóczęga" Twoja dłoń szepcze "cyt", pieszcząc sennie te kwiaty Słaby gest muska mrok, rozdzierając mu szaty Zapach róż pęta czas w fioletowym bezkresie Pełnym gwiazd, których skry echem morze poniesie - "Fantazja" Czart wbił sztylet po rękojeść między nasze dwa narody I nienawiść wnet zagrała, o piędź ziemi, kroplę wody Inna krew i inna mowa, inny bóg i kolor szaty Chociaż obaj żeśmy wyszli z takiej samej kurnej chaty - "Przeprosiny" Szkliste pajęczyny, wskorś wiatru rozsnute W sieciach uwięziły pierwsze skry jutrzenki Każda drobnym blaskiem jak diament maleńki Inkrustuje pąki srebrem mgieł okute - "Rosa" Jedna dana szansa, tylko jedno życie Ale czy zakwitła, czy przepadła z wiekiem Tego się nie dowiem w swoim ziemskim bycie Na zawsze skazana pozostać człowiekiem - "Ofiara" Wynieś mnie pod kryształ nieba na wichrowym szczycie Ucisz skały brzmiące lodem, by nie spłoszyć zorzy Która nocy mir obali podstępnie i skrycie Ciemność srebrną unicestwi i na marach złoży - "Serca Zimowe"

Wiersze białe, rymowane, raczej krótkie niż długie, o rzeczach niespotykanych i zupełnie zwyczajnych... Wszystkiego po trochu - szczęścia, smutku, złości, zachwytu. Codzienność przelana na papier w postaci kilu(nastu) słów, fragmenty rzeczywistości, odłamki świata... ☽ Z przyjemnością czytam wszystkie Wasze interpretacje, więc piszcie śmiało ☾

Jedna plotka prowadzi do całkiem ciekawych konsekwencji...

Próbuję tworzyć. Także wiersze. Będzie w nich na pewno dużo o przyrodzie, a może i o czymś jeszcze...

Sauté - z francuskiego "bez ubrania; bez makijażu". Staję przed Wami naga, obnażona ze wszystkich pozorów i masek, w które mogłabym się przystroić. Bez filtrów i bez efektów, którymi mogłabym się upiększyć jak na instagramowym zdjęciu. Tylko ja i słowa. Oddaję Wam prawdziwą siebie, ukrytą między strofami moich wierszy. Bądź dla mnie, Czytelniku, łaskawy - za chwilę odsłonię przed Tobą duszę.

Jakieś sentymenta mię chyba chwyciły i rozum odebrały.

Wiersze, których tematem przewodnim jest kolor

Wiersze i wierszyki, z lat 2011-2015 😊

"Niech mnie gwiazdy w niebiosa pochwycą, gdy na łożu chylę upojoną głowę." Zbiór wierszy o tematyce miłosnej i erotycznej, dedykowany ukochanej osobie.

"Swą niepoetyckość wypleniam do bezdni, Niech dziewicze będzie euteperdzkie łono." Zbiór wierszy inspirowanych neoromantyzmem i romantyzmem, poruszający tematykę egzystencjonalną, tworzenia oraz pełen autorefleksji.