*Yaş farkı içerir. *Köy kurgusudur. *2000 li yıllarda olaylar gelişmektedir *Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. Cevher & Baran ~~~~~ " Seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen... Şu kalbim dile gelip bendeki yerini bir anlatsa..."tekrar öpüp devam ettim sözlerime. "İnan şaşırırdın, bir kadın sevdiği adamı nasıl her şeyin üstünde tutar diye. Sevdiğinin yanında hayatı bile gözünde nasıl değersiz kalır diye." Hafif gülümseyip dudaklarını alnıma bastırdı. O bana gülene kadar gülüşüne bu kadar muhtaç olduğumu bilmiyordum. " Senin gibi güzel sözlerle anlatamıyorum ben sevgimi. Ama..."elimi göğsüne yöneltip tam kalbinin üzerine koydu. "... hisset be güzelim." ~~~~~~~

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Işık; Sen osun, değil mi? Işık; O dizinin başrolü sensin ve haftalardır beni kandırıyorsun görüldü.

Adelya: Kötü çocuklar iyi kızlara aşık olur Adelya: ama bir problem var Adelya: benim iyi hiçbir tarafım yok amk ebu cehilin premium üyesiyim

İlk on bölüm harici yayında değildir. Bölümlerin kalanını Dream'dan okuyabilirsiniz. "Kalbi atan tek kişi olarak, fazla ses çıkartıyorsun." diyerek gülümsedi Adin, yanına gittiğimde, daha bir kaç saat önce sinirden kuduran o değilmiş gibi. Bense sadece yutkunarak önce ona, sonra etrafa baktım. "Ne oldu? O koca dilini yuttun sanırım?" "Gülümsemene alışık değilim malum." dediğimde daha da genişledi gülümsemesi. "Kan gördüğüm zaman hep mutlu olurum." diyerek eliyle belimden tutup beni kendisine çekti. Görünüşe göre bahsettiği kan benimkiydi. Acaba Dora'nın çığlık atma dediği yer için tam şu an uygun olur muydu? "Çığlık mı? Ama ayıp." Tam kulağımın dibindeydi Adin'in dudakları. "Bunun için daha sonra ödeşebiliriz. Bir kaç saat sonra sen de kan gördüğünde benim kadar mutlu olacaksın çünkü." diye fısıldadiktan sonra kolye benimle bütünleştiğinde hissettiğim acının aynısını hissettim bir anda. Gözlerim kapanmaya başlarken, düşmek üzere olan boynumdan tutup beni yere yatırdı Adin. Daha sonra boynumdan sızan kanın tam altımdaki platformu yavaşça doldurduğunu gördüm. Kanlar platformdaki tek yerde birleştiğinde Adin birkaç adım geri çekildi ve platformda bir ışık patlaması yaşandı. Bu sırada karanlıktan büyük bir maç kazanılmışçasına galibiyetin sevincine benzer sesler yükseldi. Kazanan tam olarak kimdi, henüz bilmiyordum.

Ani bir kararla sevdiği çocuğa aşk itirafında bulunan Alara, attığı mesaj sonucu bedenleri değişince tüm hayatı sekteye uğrar. Dünyası sadece futbol olan Yıldıray ise kız bedeninde olmanın sefasını sürerek hayatın sadece futboldan ibaret olmadığını anlar. İkili en sonunda bedenlerine geri dönmenin yollarını aramak için kolları sıvar. !! • Tüm hakları saklıdır. #1-fantastik #1-aksiyon #1-macera #1-gerilim #1-komedi #1-komik #1-paranormal #1-okul #1-spiritüel TAMAMLANDI✔️ Genç Kurgu | Fantastik | Mizah 210223~010623🗝️by CHERRYBERRYMANGO.

Safkan bir vampir ve safkan bir büyücü... Anlaşamazlardı.

Tarihi Kurgu#1 Her kötü, çirkin ve gudubet değildir. Her iyi de, masallarda anlatıldığı gibi gökten düşmüş bir peri kızı kadar güzel ve eşsiz olmaz. Bazen iyiliği kör bir kadının avuçlarında bulursun. Kimi zaman düzenbaz bir hırsız, asil bir soyludan daha güvenilir olabilir çünkü hırsızın kaybedecek bir şeyi yoktur ama soylunun çok fazla şeyi vardır. Güzel kadınların kalbini çalan her delikanlı yakışıklı, sert ve gösterişli değildir mesela. Beceriksiz, sakar ve gösterişsiz biri de aşık olunmayı hak eder. Aşk her zaman dizinin dibinde hazır değildir, bazı insanların onu kendisi bulması gerekir. Kalbinin ritmini değiştirecek bir çift gözün nerede karşına çıkacağını bilemezsin. Onu, koca bir kalabalığın içinde bulabilirsin ya da taze öğütülmüş bir kahve tezgahının arkasında. Belki de yanından geçer gider hatta sana çarpar ama tanıyamazsın. Bazen de arkasından koşarsın ama yakalayamazsın. Hayat masallardakinden çok farklıdır Agna. Sen günlerce aylarca çalışıp parçaları birleştirir, yeni bir hayat inşa edersin kendine. Sonra bir rüzgar eser ve yeniden dağılırsın. ~•~ Kör bir Kraliçe ve düzenbaz bir hırsızın hikayesi... #Wattys2019 Kazananı# Romantizm #5

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.