Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu. O adam ondan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı. Peki yıllar sonra, bir anda karşılaştıklarında; her şey hâlâ aynı mıydı? *

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

"..... Çiçek' imin babasına ve abilerine ihtiyacı var. Ben bilirim o inkar eder bunu. Kocaman gözlerini açar, burnunu havaya diker ve ceketini alıp gider. Bazen o cekete bile ihtiyaç duymaz. Ama siz onun omuzlarında ki görünmez ceketler olun. Çünkü yalnızlık üşütür. ......" *Karışan bebekler, abi hikayesi

Kendisine güçlü bir varis yapabilmek için eş bulmaya çalışan bir Alfa ! Yaşayacağı şeylerden habersiz sinir problemi olan bir genç kız.. Eflan her şeyden habersiz sevdiği adamla hayallerinin peşinde giderken yaşadığı ihanet onun hayatını alt üst etmeye yetmişti. Asla aklına gelmeyecek bir hayatın ortasına ilerlerken yaşadığı tek ihanet bu mu olacaktı ? Sevgilisi tarafından ihaneti bir kez tatmışken daha ilerisi de mümkün olabilir miydi? Yeni tanıştığı Azat Ateş yüreğini hafifletirken daha kötüsünü onunda yapması mümkün müydü? Hemde bir Alfayken. KENDİSİYLE ÇELİŞEN ÖFKELİ BİR GENÇ KIZ. ÖFKESİ İHANETİ UNUTTURABİLECEK Mİ YOKSA BEDELLERİNİ ÖDEMEK ZORUNDA MI KALACAK ? Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir . Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.

Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir. Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde, onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütevazi fakat kalabalık bir hayata sürükleyecekti.. Hiç çocuk olmayan, hiç arkadaşı olmayan, aile kavramından korkan Runelya'nın 4 abi, 1 kardeşi ile Sardunya Çıkmazı sokağında yeniden hayata tutunuş hikayesi..

Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdirirken Kaan abim ve yanındaki kızı görmemle durdum. Aklıma gelen fikirle yüzümde sinsi bir gülümseme oluşurken adımlarımı onlara doğru yönlendirdim. Yanlarına geldiğimde kızın abimin omzundaki elini çekip yerine kendi elimi koydum. İkisinin de bakışları bana döndü. "Turuncu meleğim?" Kızın gülmesiyle abime kötü kötü baktım. Sadece meleğim desen kafiydi. "Sen kimsin ufaklık." Ufaklık demesi sinirlerimi bozarken kızı baştan aşağı süzdüm. Tek kaşımı kaldırıp elimi uzattım. "Ben Derin Atabey. Kaan'ın eşiyim. Sen kimsin teyze" Kızın suratı gözle görülür şekilde morardı. Abim şokla bana dönerken keyfim çoktan yerine gelmişti. Ee ne demişler abicim intikam sıcak yenen bir yemektir. ☀️ 16/03/2021 11/06/2021 Kapak: @okyanus_grisi

"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulamamıştım. Elini bana doğru uzattığında tereddüt etmeden uzattığı eli sıktım. Bu onun daha çok gülmesine sebep olmuştu nedense. "Memnun oldum, bende kraliçe Elizabeth." Deyip yapmacık bir samimiyette tebessüm etti. Bu sefer benimde dudaklarımın kenarı alayla yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım sevgilisi yoktur. Var mıdır ki acaba, bence yoktur. Yani inşallah yoktur. Adını sormak için dudaklarım aralanmıştı ki hemen önümden geçip arabanın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu ve elindeki anahtarı takıp arabayı çalıştırdıktan sonra bana bakıp gülümsedi. "Eğer çok beğendiysen, atla ben seni gezdireyim." Dedi kollarını arabanın camına koyup çenesini kolların üstüne yapıştırdı. Şaşkınlıkla karışık afallamayla beraber dudaklarım aralandı. Büyük patlamıştım. Bozuntuya vermemek ve şaşkınlığımı bastırmak için güldüm. 01.04.22 Derin Saygın ♡ Arel Demir

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.