Herşey günümüzden 1500 yıl önce iki doğa üstü kabilenin savaşı sonucu, Şehi kabilesi lideri akemenosun kont drakulanın üç melez veliahtını lanetlemesiyle başladı.Fakat cadı anaya konta duyduğu saygı ve sevgiden ötürü üç veliaht prense yardım elini uzatmıştı.Şehi kabilesinden sağ çıkan üç bebeğin kaderini veliaht prenslere bağlayarak üçünü de bir kayığa koyup denizin akıntısına bırakmıştı. ?:Onları neden akıntıya bıraktın?ya başlarına birşey gelirse? O zaman biz ne yaparız...sonsuza kadar melez kalamayız. Anaya:Onlar insan oğlu değil ki başlarına birşey gelsin.Onlar türünün son örnekleri.bütün Şehirlerin gücü artık bu üç minik bedende saklı.Onlar atalarından miras kalanı vücutlarında barındırıyor bu da onların ölümsüz olmalarını sağlıyor, fakat güneş tanrısı Ra kendini insanlığa 36500 kez hatırlattığın da zihinleri ve anıları yenilenecektir.Bu günü unutmayın tam 1500 yıl sonra bugün yıldızların önderi Thoth gökyüzünde arşa ulaştığında melez kardeşler kurbanlarını bulacaktır. "ama önce hazır vampir yeryüzündeyken. kaldırsın senin cesedini... yattığı yerden sonra "musallat" ol ...doğduğun yere ve tek damla kan brakma sülalende"

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"İsmini başkalarının ağzından duymak beni deli ediyor tamam mı! sana sadece ben 'Aşkım' diyebilirim! o aitlik ekini birtek ben kullanabilirim.. Başkası değil.." Ömer Aşkım'ın dudaklarını öpmeden önce son kez dudaklarına tutkuyla fısıldadı. sen benim Aşkım'sın..sadece benim!"