Yavaşça açılan kızarmış gözlere baktı bitkin olmalarına rağmen hâlâ içinde bir çok duyguyu barındırıyordu. Jungkook en çok bunu seviyordu önündekinin bakışlarına her baktığında kendi duygusuz gözlerine bir hayatın girdiğini hissediyordu. Baştan aşağı süzdü, muazzam bir görüntüyle karşı karşıyaydı kusursuz bir tablodan...
Jennie oturduğu yerden dizlerini kırıp kendine doğru çekti ve kafasını oraya gömdü "insan alışabilen bir varlık, bende bu odaya ve karanlığına, gözümü her kapattığımda bulunduğum güzel mekanlara alıştım. Az önce uçsuz bucaksız sadece çiçeklerin olduğu bir yerdeydim ve gözüme siyah bir gül çarpmıştı, o sizsiniz"