Aşırı cinsellik içermektedir. "Bütün gece..." yüzüme düşen dalgalı, uzun kahverengi saçlarımı omzumdan geriye atarak "Üzerindeki bu siktiğimin elbiseyi parçalamamak için..." daha ben ne olduğunu bile anlayamadan üzerimdeki siyah elbisem parçalara ayrıldı. "Kendimi çok zor tuttum." "Peki ya şimdi?" Saçlarımdan tutarak başımı geriye doğru sertçe çeken adamın gözlerinin içine baktım. "Şimdi ne?" diye hırlayarak sordu. "Becer beni!

Elleri eteğimin açıkta bıraktığı bacaklarımından yukarı doğru sıyrılırken aynı zamanda beni de kendisine yaslamıştı. Titrek soluklarım aralık dudaklarımdan süzülüyordu. Karşımızdaki aynadan yansımamızı görüyor olmak utanç duymamama neden oluyordu. Elleri tenimi okşamakla birlikte sıkıyordu da . Okşaması canımı yakmaya hazırlığıydı böylelikle ona karşı hazırlıksız yakalanacaktım. Gözlerine şeytandan kopan parçalar yerleşmiş gibi sinsilikle parlıyordu. Dudaklarını omzuma çıldırtıcı bir yavaşlıkla bastırdı ,bedenim kollarının altında temkinli duruyordu.Her an çığlığı basacak kadar da tedirgin. Oysa güveni ,şefkati onda tatmıştım . Şimdi anlıyorum ki hepsi bir aldatmacaydı. Onun kurduğu oyunun bir parçasıydı . "Hayatta tesadüfler var mıdır?"dedi . Yutkundum sonra da istediği cevabı verdim. "Vardır" daha sonra biraz duraksadı, "Bizim hayatımızda tesadüf var mıdır" Artık yoktu Belki öncesinde vardı ama o hayatıma girdiiğinden beri yoktu . "Yok" Güldü , istediğini vermiştim . "Aferin bu hikayede tesadüfe yer yok . Avucumun içinde kontrolüm altındasın"" O hükmedendi , yönetmeyi seviyordu en önemlisi o psikopatı . Oyun kurar ona göre şekillenirdik . Şeytanın bir gölgesiydi.Benim için kurduğu sonu çok önceden hazırlamış , planlı bir şekilde hayatıma dahil olmuştu .Bu yüzden tesadüfler yoktu. Beni kandırıyordu , beni kandırıyorlardı savunmasız anımda sinsi gibi etrafıma yerleşmişlerdi . Öyle ki hayatımın hepsi onlardan ibaretti sağım solum bile onlarken fark edememiştim. "Benden aldığının 100 mislini senden alacağım , öyleki hayran olduğum o gamzelerin bile artık ortaya çıkmaya fırsat bulamayacak . Güzel olan hiç bir şeyi hak etmiyorsun" Öfkeliydi , öfkesi hepimizi yakacak kadar büyüktü . Haklıydı da Ondan en kıymetlisini aldım.. Şimdi o da kendi adalet

"Dokun bana sadece dokun ....Dokunuşlarına ihtiyacım var . Tenin tenime ,kokun kokuma ....yüreğin yüreğime karışsın istiyorum .Sence de artık perde arkasına gizlenmeden tüm çıplaklığımızla birbirimizi hissetme zamanı gelmedi mi ? Şimdi biz susalım zaten konuşmak için şahlanacak içimizdeki tutku.Bırak esiri olalım " ***** Arkadaşının neler çevirdiğini öğrenmek için peşinden gizlice takip eden kumsal ,kendini bir anda kumarhanede bulur .. Ürkekçe etrafında gezinip geldiği binanın girişini bulmaya çalışırken düştüğü yerin masum bir yer olmadığını sezer lakin arkadaşı içeridedir. Daha sonra karşısına çıkan yabancı adama "Merhaba , giriş ne tarafta acaba ?" Diye çekinerek sorması ile olaylar o anda başlar. Ve konuştuğu bu adamın büyük bir örgüt lideri olduğundan bir habersizdir. Üstelik düştüğü bu kumarhanede yabancı adama aittir. Tek dileği arkadaşını düştüğü bu tehlikeden kurtarmak olacaktır lakin yabancı adamın dikkatini çektiğinden planladığı hiç bir şey istediği gibi gitmez .Ne kadar onu ürküten çevreden uzak durmaya çalışsa da elinde olmadan sürekli yolları kesişmek zorunda kalır ve nasıl olduğunu anlamadığı şekilde de kendini yabancı adamın planlarına toslarken bulur..

YETIŞKIN IÇERIK +18 Parmakları eteğim altından ince çamaşırıma dokunduğunda başını boynuma yaslayıp hırıltılı nefesini kulağıma üfledi. "Ne renk?" bedenimi ele geçiren arzuyla diğerlerinin duymasından korkarak "Beyaz" dedim. Son nefesimi veriyormuşçasına... Parmakları ince çamaşırımı geçip sıcak dereye ulaştığında orta parmağı boydan boya ıslak vadiyi keşfe çıktı. Bacaklarımı birbirine bastırıp ellerini cehennemimde hapsettim. Dolgun dudakları yumuşak kulak mememi arasına alıp diliyle ıslaklığını yaydı. Parmakları zorlukla bacak aramda hareket edip sıcaklığımın kaynağına indiğinde onu içine almak için deliren deliğime yavaşça sokuldu. Öyle sesli bir nefes aldım ki yüksek sesli müzik olmasa inilti gibi çıkan ses tüm mekanda duyulabilirdi. "Gri, artık gri.." başım arkaya düştüğünde insanların varlığını çoktan unutan bedenim pelte kıvamına gelmişti. İçimdeki doluluğunun kaynağı orta parmağına işaret parmağı da dahil olduğunda baş parmağıyla klitorisime baskı uygulayarak okşuyordu. Sol elimin üzerindeki eline karşın sağ elimle eteğimin altındaki koluna tırnaklarımı geçirip içime itekledim. "Beni istiyor musun? İçine sertçe girmemi, döllerimi bırakmamı istiyor musun?" boynumdaki dudakları çeneme ilerlediğinde göz kapaklarımın ardından üzerime düşen gölgesi ve içimdeki baskısını arttıran arsız duyguların hissettirdiği şehvetle dolduğumu hissettim. * • Tutkunun Esaretinden Doğan Hata •

Hikayeyi okurken ve okuduktan sonra hiçbir erkeği ve ilişkiyi beğenmemeniz, bu durum sonucunda da ebediyen yalnız kalmanız durumundan yazar kesinlikle sorumlu değildir. Ve önemli not; Mıçmıç, sulu bir aşk okumak istiyorsan, sevgili okuyucu; Lise hoşlantılarını veya dizilerde aşk olarak anlatılan saçma duygular var ya, işte onları konu alan bir kitabı incelemelisin.. Bu kitapta, sadakat var, fedakarlık var, özen var.. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adam var. Bu kitapta, sevdiği adamla büyüyen bir kız çocuğu var. Şimdi karar ver bakalım, Sana nasıl aşık olunacağını, nasıl sevileceğini öğretecek bir kitap okumaya, hazır mısın?

Sessizliği dinliyordum. Seneler evvel sırdaşımken şimdi en azılı düşmanımdı. Belki huzur kollarında gizliydi fakat benim için değildi, delirdiğimi göremiyor muydu? Ben karanlığın soğuk kollarına aşık olan o kadındım. Sessizlik beni çıldırtırdı. Ben kan ve izdivaça tutsak olan o çaresiz kadındım. Sessizlik beni paklayabilir miydi? İplerini ellerimde tuttuğum bir geçmiş vardı fakat geçmemişti. Acı oradaydı, gözlerimle gördüğüm, sesini kulaklarımla işittiğim o adamdaydı. Uzandım. Dokunamayacağımı bildiğim hâlde parmaklarımı yüzüne uzattım ve "Karan," diye mırıldandım tenine bir milim kala. Dudaklarım dahi bedenimin her bir zerresi titrerken, "Beni hatırlıyor musun?" diye sordum fısıltıyla. Nefesimden nükseden acı, yüzünü yalayan hafif bir esintiydi onun için. Bakışlarımda gördüğü o karanlık, aslında onun ruhuydu fakat bilmiyordu. Bilemezdi, zira hayat en büyük kozunu bizim üzerimize oynamıştı. Yaklaştı. Her anını gözümü kırpmadan izlerken çenesini avucuma yaslayarak, "Kimsin sen?" diye sordu. Titreyen parmaklarımı yüzüne sardım, tenine sarıldım ve içim içimden çıkarken, bir damla gözyaşıyla kutladım bu acımasızlığını. Tanrı, onu özenle boyamıştı. Biliyordum, onda en değerli renkler saklıydı. Kimsenin adını dahi bilmediği, çıplak gözle göremediği tüm o renkler onda gizliydi. Göz kapaklarım titreyerek kapandı ve kirpiklerim birbirine karıştı. Zemherilerimi yeniden aralarken burnumdan sus çizgime uzanan bir sıcaklık hissettim fakat silmedim. Zira hissettiğim bu acı fiziksel anlamda beni bitirmeyecek olsaydı, ruhum diz kapaklarının üzerinde çürürdü. Başımın döndüğünü hissederken göğsüne yığıldım ve alnım sinesine hapsolmuşken, "Yalvarırım," diye mırıldandım acı içerisinde kahrolurken, "Al içimdeki bu acıyı benden, kurtar beni senden."