jungkook, ülkenin önde gelen uyuşturucu ve silah baronu kim taehyung'un bünyesinde aşçı kimliği ile işe girer. taehyung oldukça sert bir patrondur, ta ki jungkook patronu ve çalışanlarıyla bir konuşma grubu kurana dek. text, taekook

Lilith'in günahı, Jeongguk'a.

"Selam,çilek kız." "Kimsin?" "Sen kimsin?" "Beni tanımadan mı yazdın bana?" "Hayır." "Beni tanıyorsun yani?" "Seni senden bile daha iyi tanıyorum." "Ya,ben seni tanıyor muyum?" ":)"

"Bu siktiğimin eksik parçalı üstüyle nereye Dora!?" "Başladık yine ya!" Ben Halil Sezai- İsyan şarkısına başlayacaktım ki Bora abim imdadıma yetişti. Banyoya gitmek için merdivenlerden çıkıyordu. "Takma bu odunu abim! Sen istediğini giy, bakana ben giydiririm zaten." deyip göz kırptı. "YÜRÜ BE ABİ! Şu asalete, şu yakışıklılığa bakın ya! Böyleleri lazım bize." dedim Kaya abime ima yaparak ve aşağı indim. .. Babasının ölümüyle ilgili bilinmeyen birinden tuhaf bir mesaj aldıktan sonra hayatı karmaşıklaşan Dora, hem hastalığından kurtulmaya çalışıp hem olayları çözmeye çalışırken fark etmeden aşka da kapılarını açmıştır. Tabii iki kıskanç abileriyle hiçbir şey kolay olmayacaktır.

"Oo küçük hanım," dedi dudaklarında alaycı bir gülümsemeyle, "iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Kim olduğunuzu ve ne istediğinizi bilmiyorum ama derhal anlatın!" diye çıkıştım. "Sakin ol küçük kız." "Kim olduğunuzu söyledim!" diye bağırdım bu kez, sesim çatladı öfkeden ve korkudan. "Gayet basit," dedi sakince. "Babanın ödeyemediği borcusun... Güzelim."

Olamaz!Saat 11:59 Ve benim başım dönüyor. Biraz hava almam gerektiğini söyleyip çıktım. Doğum günüm olduğundan istemediler. Ama çok başım döndüğünden en sonunda çıkabilmiştim. İçerden geri sayıma başladığının göstergesi olarak sesler geliyordu. Ama sorun şu ki onlar geri saydıkça başım daha da ağrıyordu. Son üç sayı kalmıştı ki baş ağrım birden geçti. Hiçbir ışık kaynağı olmayan ara sokakta sadece köşeden gelen çok hafif bir ışık vardı. Kendimi her saniye güçleniyormuş gibi hissederken aynı zamanda tüm vücudum ışıkla kaplanıyordu. Hiç ışık olmayan bir ara sokakta tek ışık kaynağıydım şimdi. Öyle yansıma falan değil. Baya baya güneş misali parladım. Hatta gökyüzüne baktığımda aydınlık olduğunu gördüm. Gecenin bu saatinde... En son duyduğum ses 0 deyişleriydi. Sonrasında sevinç çığlıkları eşliğinde bilincimi kaybettim. Bir de gözümü kapamadan önce pelinin acı çığlığı herkesin başıma toplandığını hissediyor ama hiçbir tepki veremiyordum. Ve sonrası karanlık... Okurken eğlenmeniz dileğiyle...

-Karanlık Adımlar Serisi 1. Kitap- Peyda, bir Gerçek Aile/Kaçırılmış Çocuk klasiğidir. "Şimdi, on yedi yıl sonra annem ve babam karşımda dikiliyorlardı. Onları görüyor, onlarla aynı masada oturuyordum. Birbirimizi tanıyalı yarım saat bile geçmemişti. Varlığımızdan haberdar olmamız ise dakikalar önceydi..."

Hastanenin hatası yüzünden sanılan bi sebeple bebeklerin karışması ve 17 yıl boyunca kızlarından ayrı kalmış aileler Sizce Gökçe yeni ailesine ve abilerime alışabilecek mi ? Yoksa reşit olduğunda evden ayrılıp yeni bir düzen mi kuracak?

Karışan çocuklar mı?? Peki bu aile Eftalya' ya karşı nasıl bir yaklaşım sergileyecek? Bu kitap insanların ruhunu yansıtmaya çalışan bir kitaptır. Eğer bu kitabı okumak istiyorsanız acısıyla, tatlısıyla, iyisiyle, kötüsüyle beraber olacağımız bir kitap olacak. Bir şans vermek isterseniz sizi kitaba bekleriz. Ee ben zaten böyle bir kitap arıyordum diyorsanız ee daha ne duruyosunuz sizi kitabımıza bekleriz. (Başlama tarihi: 28/02/2024) . . . . NOT: KÜFÜR İÇERİR. OKUMADAN ÖNCE BİR DAHA DÜŞÜNÜNÜZ.

Eskiden yaptığın bir hata hayatını nasıl değiştirir? Gülce, arkdaşlarının gazına gelip onunla ilgilenen bir çocukla sevgili olmuştu. Herşeyin normal olduğunu sanırken, yavaş yavaş o kişinin gerçek yüzünü görmeye başladı. Ve onu asıl tanımaya başladığında çoktan pişman olmuştu. O takıntılı bir manyaktı onu nereye gitse takip ediyor, tehditler edip, taciz ediyordu. Gülce artık buna dayanamayıp arkaşının evine gider ve herşeyi ona anlatır. Ancak kapıda onları dinleyen ve onu korumak isteyen, arkadaşının abisini hesaba katmayı unutmuştu. 🥀 Sözlerinden dolayı kafamı farkında olmadan kaldırdım ve ona baktım. O'da benim gibi elindeki çay bardağına bakıyordu bunu fark etmemle kafamda Neva'nın sözleri dolaştı. Kafasını kaldırıp sana bile bakmaz. Bu öylesine söylenmiş bir söz değildi. Bunu şimdi daha iyi görebiliyordum.