Neden "Kerem Bürsin"?
only Bürsin..
"Sana bir şey sorabilir miyim? " "Peki,sor" ... "Çocuğumun babası olur musun?" Hayattan zevk almayan iki kişi ; Zeynep ve Kerem... Hayat onları beklemedikleri bir anda birleştirdi,bakalım bundan sonra neler olacak? Hikayede +18 unsurlara yer verilecektir. @priscagmznr 'ın katkılarıyla...
Herkes hayatının aşkıyla nasıl tanıştığını anlatırken gülümser. Bizim için durum biraz farklıydı. Hayatlarımızın tepetaklak olduğu gün her şeyin sonu gibi görünse de, birçok şeyin başlangıcıymış aslında...En derin acılar en mutlu anlarımıza sebep olabilirmiş. İnandıklarımızı kaybettiğimiz gün inanmadıklarımızın gerçe...
" Hala benim kıvırcığımsın değil mi ? " derken sesi titrek çıkmıştı genç adamın, gözündeki yaşlar hazırda bekliyordu. Genç kız cevap veremedi. Onun yerine eskiden tek güvendiği sığınağı olan zümrüt yeşili gözlerinden çekti gözlerini. Bir daha ne zaman bakardı gözlerine öyle,bilemedi. Arkasını dönüp ağır adımlarla yürü...
Tesadüfen karşılaşan iki genç, tum zorluklara, tum engellere ragmen aşık olursa, herseye ragmen beraber olmayi becerebilirse daha ne isteyebilirlerki...zeykerin masalina hosgeldiniz... (Instagram sayfam (@zeyker_fanclub için yazdığım hayali bir ZeyKer hikayesi...ilk hikayem, umarım beğenirsiniz)
*Hikayeyi yazmaya devam etmiyorum. 2 sene önce yazılan bir hikayeydi. Önceden nefret duygusu sonradan aşk. Bir serseri ve bir yalnız kız. Bir Buğra ve Melis hikayesi..
Nasıl bir aşk beklersiniz.kitaplardaki gibi sırılsıklam yada filmlerdeki gibi çok tutkulu ama beklersiniz değil mi aşık olmayı.. ya bir anda karşınıza çıkarsa aşk…hiç ummadığınız bir anda.. arabanıza binen bir kız yada yanlışlıkla arabasına bindiğiniz bir adam..aşk bu kadar basit bir şey mi? peri masalları kadar süsl...
Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çür...