Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.

Hiç gerçekten karanlığın sizi çağırdığını düşündüğünüz zamanlar oldu mu? Benim çok oldu ama bu seferki biraz fazla garip. Ben Gece Ateş. Karanlık ruhun beden bulmuş hali derler bana. O kapıdan girerken fark etmiştim burada başıma iyi şeyler gelmeyeceğini. Ben okuldan kaçma girişimlerinde bulunurken okul beni daha çok içine çekiyordu ama fark edemiyordum. Karşımda yarı cezaevi yarı okuldan oluşan bir yapıt karanlık gibi gelirken, Arjin Hanım karanlığın yaratıcısı gibi duruyordu. Bu yolda araz adında bir yoldaşım oldu ve daha niceleri... Ben sevmeyi bu yüzden sevmiyordum sevmeyi ve sevilmeyi. Eğer seversen savunmasız kalıyordun. Eğer seversen gücünü kaybetmiş oluyordun. Eğer seversen... Ölüyordun...