«Δεν τελειώσαμε μικρή, θα επιστρέψω στο υπόσχομαι».

Δεν υπάρχουν κάστρα και βασίλεια. Δεν υπάρχουν άλογα και άμαξες. Δεν υπάρχουν πρίγκιπες και πριγκίπισσες. Υπάρχουν όμως τα παραμύθια. Όλοι δικαιούνται μια ζωή σαν παραμύθι, όλων η ζωή ξεκινάει με το ''Μια φορά και έναν καιρό...'', η μαγκιά είναι να τελειώνει και με το ''...έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.'' Δυσκολίες, πόνος, έρωτας, χωρισμοί και άλλα τόσα είναι μέρος της ζωής. Μην πτοείσαι, συνέχισε το ταξίδι του δικού σου παραμυθιού σε τούτο τον πλανήτη, χάραξε την δική σου ιστορία όπως εσύ και η καρδιά σου ποθείται... Μια φορά ζεις, ζήσε σωστά δίπλα σε άτομα που το αξίζουν... © 2015 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Τυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελώς ελεύθερα πιστεύω και ανέμελες πεποιθήσεις, εκείνη αντίστοιχα είναι ένας χαρακτήρας συνεσταλμένος και προσγειωμένος που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει τον άνθρωπο που είχε την ''τύχη'' να είναι ναυαγοί στο ίδιο νησί! ...μοιραία όμως, όταν γυρίσουν πίσω στον ''πολιτισμό'' ο καθένας ξεχωριστά θα λησμονεί βαθιά μέσα του αυτές τις λίγες και ανέμελες μέρες σε αυτό το έρημο νησί μακριά από όλους και από όλα. Μα το ποιο περίεργο θα είναι... το ότι ο ένας θα σκέφτεται τον άλλο... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Μια φορά και έναν καιρό στα βάθη των αιώνων ένας έρωτας γεννήθηκε... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Η διαθήκη του θείου ήταν σαφής... Ο Αλέξης για να μπορέσει να αποκτήσει την αυτοκρατορία του θείου... θα έπρεπε πρώτα να νυμφευτεί και να γίνει ένας σωστός οικογενειάρχης! Και μετά... όλα θα περνούσαν υπό την κατοχή του. Έλα όμως που εκείνος στις λέξεις ''γάμος'' και ''οικογένεια'' είχε αλλεργία... αμετανόητος εργένης και γυναικάς... ε και λίγο άτυχος καθώς η περιουσία του θείου ήταν η μόνη του ελπίδα να γίνει από το πουθενά εκατομμυριούχος και να ξεμπλέξει από τη μιζέρια που τον περιτριγύριζε. Το μυαλό του έπαιρνε στροφές... έπρεπε να βρει λύση! Και θεώρησε πως την βρήκε! Χρειαζόταν μια γυναίκα... και ένα χαρτί που θα πιστοποιούσε πως ήταν παντρεμένος! Έλα όμως που τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά... και το story μας δεν έχει καν αρχίσει!!!

Την ημέρα του γάμου ο Οδυσσέας δεν εμφανίστηκε στην εκκλησία. Οι ανασφάλειες του χτύπησαν κόκκινο και τον παρακίνησαν σε μια επιπόλαια πράξη την οποία θα πρέπει να επανορθώσει με χρόνο και κόπο. Πλήγωσε την Αντιγόνη, η οποία αισθάνθηκε προδομένη από τον έρωτα της ζωής της ο οποίος δεν δίστασε να την παρατήσει μόνη και απροστάτευτη στα σκαλιά της εκκλησίας, την ημέρα του γάμου τους μπροστά σε τόσο κόσμο ο οποίος την σχολίαζε. Όταν ξανά έρθουν αντιμέτωποι έχουν πολλή δουλειά να κάνουν ώστε όλα όσα είχαν να ορθοποδήσουν. Η εμπιστοσύνη, ο διάλογος, η επικοινωνία θα παίξουν βασικό ρόλο στη ''νέα'' αρχή που θα θελήσουν να κάνουν... νέα τοίχοι τα οποία θα πρέπει να έχουν σωστά θεμέλια για να κρατήσουν μακροχρόνια και ποιος ξέρει ίσως και μέχρι τα γεράματα. Όσον αφορά ύστερα την αγάπη... αυτή μεταξύ τους είναι αυτονόητη! © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Η Μαρίλια άκουσε το διακριτικό βήξιμο πίσω απο την πλάτη της και γύρισε αργά με καρδιά πού έτρεμε να δεί απο πού προερχόταν,παρακαλόντας στον Θεό να μην ήταν αυτός που φανταζόταν. -Δεσποινίς Οικονόμου έλατε σας παρακαλώ λίγο στο γραφείο μου. Της είπε με βαριά,σταθέρη φωνή ο άντρας που βρισκόταν απέναντι της. Αυτό ήταν,σκέφτηκε η Μαρίλια,πέθανα! -Μάλιστα κύριε Εγγλεζόπουλε,μόνο δώστε μου σας παρακαλώ ενα λέπτο και έφτασα αμέσως....Απάντησε και άρχισε να μαζεύει κάτι χαρτιά που βρίσκονταν μπροστά της,μόνο και μόνο να για του δώσει τον χρόνο να ξεκουμπηστεί απο μπροστά της και να μπορέσει να αναπνεύσει κανονικά...

Μια περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο....

Η Μελίνα είναι ανερχόμενη ηθοποιός. Στη νέα της δουλειά συναντά τον Άρη, συμπρωταγωνιστή της και χανει τη γη κατω απο τα πόδια της. Το πρόβλημα είναι Πώς θα καταφέρει να υποδυθεί τον ρόλο της οταν η καρδιά της χτυπαει σαν τρελή κοντά του;

Υπομονή....Δεν τελείωσαν όλα... Σ'αυτή τη ζωή δεν τελειώνουν όλα... Ούτε σε μια μέρα.... Ούτε σε μια ζωή.... Στην άκρη της νύχτας... -για σε το λέω, απελπισμένε- στην άκρη της νύχτας πάνω σε κάποιο κλαρί,κρέμεται μια ΕΛΠΙΔΑ.........