Peter P
3 stories
Nie udawaj kujonie | Peter Parker by ironiczne_myslenie
ironiczne_myslenie
  • WpView
    Reads 180,184
  • WpVote
    Votes 10,029
  • WpPart
    Parts 117
ᏢᎪᎡᎢ ᏫNᎬ & ᎢᎳᏫ Pomiędzy ratowaniem świata, spaniem, jedzeniem i problemami z nieznośnym pająkiem mam kilka minut przerwy dziennie. Ten czas zainwestowałam w opisanie wam mojej historii. Wejdź, a się przekonasz - moje życie jest skomplikowane, lecz nie można nazwać go nudnym. *** Opowiadanie zawiera skrajne ilości przekleństw i przemocy. Allie jest tak pewna siebie i nie ma w sobie za grosz wstydu, że czasem aż się dziwię, że nie jest córką Starka. Za uszczerbek na zdrowiu psychicznym nie odpowiadam. Jednakże mogę służyć jako terapeuta po przeczytaniu tej książki. W opowiadaniu pojawiają się fragmenty: ▪ Spider-Man: Homecoming ▪ Avengers: Infinity War ▪ Avengers: Endgame ▪ Spider-Man: Far From Home Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań są przypadkowe. Start: 24.12.2019 Koniec: ??.??.????
Hero's Daughter || Peter Parker by wiktoriafitrzyk_
wiktoriafitrzyk_
  • WpView
    Reads 50,911
  • WpVote
    Votes 1,740
  • WpPart
    Parts 32
Czy wiecie całą swoją historię? Historie swojego życia? Czy jesteście pewni, że pochodzicie z Ziemi, a nie jakiejś planecie w odległej galaktyce? Historia dzieje się po Spider-man: Homecoming, a Civil War miało miejsce tylko na chwile obecną wszyscy są razem i się nie kłócą. Do czasu... [Wolni Pisane] [Zakończone] [Korekta] w trakcie 17/31
Ta zła | Peter Parker by 1ciri1
1ciri1
  • WpView
    Reads 137,934
  • WpVote
    Votes 9,887
  • WpPart
    Parts 26
Mieszkańcy mówią, że jest bohaterem. Znajomi ze szkoły, że popychadłem. Jego ciotka twierdzi, że wybitnym nastolatkiem. Policja, że przestępcą. Więc kim tak naprawdę jest Peter Parker? Człowiek jest tylko małym, nic nie znaczącym robakiem. Każde istnienie gaśnie jak słaby płomień wypalonej świecy, nie pozostawiając po sobie niczego, z wyjątkiem łez. Dlaczego więc nie przeżyć tego, co jest nam dane jak najlepiej się da? Dlaczego nie spełniać marzeń? Dlaczego trzeba być zamkniętym w czterech ścianach naszych małych umysłów? Żyjmy tak, jakby koniec był bliski i nieunikniony. Niech każdy oddech będzie zarówno pierwszym, jak i ostatnim. Niech każdy deszcz przynosi przyjemny chłód, nawet w najzimniejsze noce. Niech każdy wiatr wesoło rozwiewa włosy, zamiast wyciskać z oczu łzy. Bo na tym polega życie.