Merhaba, ben Sude. Bu uygulamayı indirip hikaye yazma fikrini bana bir arkadaşım vermişti. Bende tutmaz, okunmaz düşüncesiyle öylesine yazmaya başlamıştım. Hatta bir ara bırakmıştım bile. Sonra tesadüfen bu hesabımı gördüm ve kitabımın okunması 500 üstüydü. Belki zamanla okunuyordur belki de kitabım beğenilmiştir. Ben o okunmayı görünce tabii ilk önce şok geçirdim :) daha sonra yazmaya devam ettim. Ben yazmaya devam ediyorum. Umarım kitabımı beğenirsiniz ve hepimiz daha iyi yerlere geliriz. Bu süreçte yanımda olup bana destek olan kimse yok. Ailem yazmamı istemiyor ama ben istiyorum kendi isteğim diğer insanlardan daha önemlidir orası kesin zaten. Ve son olarak hayallerinizin önüne kimsenin geçmesine izin vermeyin. Her ne olursa olsun kendi isteğiniz daha önemli :) bu hayata bir kere geliyorsunuz ve hayat sizin hayatınız kimsenin karışmasına izin vermeyin. Kitabıma şans verdiğiniz için teşekkür ederim :)

Gece bizim gündüz bizim , Beyza Alkoç tan esinlenerek kendi çabalarımla yazdım umarım beğenirsiniz

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...