Hayatta birçok zorluğa katlanabileceğimi düşünüyordum. Ama 17 yaşıma gelince aslında güçsüz ve zayıf olduğumu fark ettim. Nasıl mı fark ettim? Aşk sayesinde fark ettim. İlk önce üzüldüm, ben güçlüyüm ve bir çocuk için bu kadar düşemem dedim. Ama bir çocuk için kendimden vazgeçecek kadar düşmüştüm. Ve o çocuk beni intikama sürükleyecek kadar hayata küstürmüştü. Evet herşeyin intikamını alıcam. Sen beni güneş kadar aydınlık sokaktan alıp zifiri karanlık ve tehlike dolu bir sokağa bıraktın. Ama bana yaptığın onca şeye rağmen ben hala senden vazgeçemiyorum. Neydi bu aşk mı? Sana âşık olmak istemiyorum ama duygularıma karşı durmaya da cesaret edemiyorum.