Biraz mutlu olalım

Eski hesabım da yazdığım ama wattpad de bir dönem hesaplarda sıkıntı çıktığı için hesabıma bir daha giriş yapamıyorum. Eski hesabım da hikaye hala durmakta ama burdan sıfır baştan devam edicem. Konu aynı karakterler aynı daha iyi olacak bir şekilde umarım devam ederim. Eski hesabım @mrsangell8 orda eski hikayemi bulabilirsiniz.

DUYURU

Aralarında Kilometreler Vardı Fakat Kalpleri Bir Atıyordu... -İki ayrı dünyada yaşıyorduk biz. Ben karanlık tarafta sen aydınlık tarafta bir araya gelmemiz zordu. Hemde çok zordu. +Ama geldik. Kader yollarımızı bir kez birleştirdi sen pes eder misin? -Etmem. Sen eder misin? +'Ben pes ettim' bile desen ben bırakmam ona göre... (Kadın kıkırdadı. Gözleri dolu dolu aklındaki soruyu sordu) -Tahir... Biz Şimdi Ayrı Şehirlerde Büyüdük Ya Adam merakla +Eeee. Dedi. -Bir Gün Senin Memleketinde Beni Kabul Eder Mi? Diye sordu kız (Sorunun cevabı kocaman bir tebessümdü. Yürekten bir tebessüm.)

Her Zaman Aşk

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

Kitap eleştirisi hakkında bilgi almak istiyorsanız ilk bölümü okuyabilirsiniz, eleştiriler düzenli bir şekilde paylaşılacaktır:')