ZoenvoorKoen
- Reads 1,245
- Votes 107
- Parts 11
We waren zilver van elkaar. Zo anders, maar zo gelijk. Ongrijpbaar voor de buitenwereld, maar in onze bubbel was alles speciaal. Het was een eenzame bubbel, een bubbel die ons beschermde tegen onze zondes. Een bubbel gemaakt van zilver. Een bubbel die snel een kras kon krijgen of een scheur door hoe tastbaar het was. We waren zilver van elkaar. Glanzend, maar nooit stralend.
Met elkaar waren we goud. Zeldzaam en waardevol, maar oprecht. Het was warm en liet me meer voelen dan ik ooit zou kunnen bedenken. Hij betekende meer voor me dan iemand anders ooit zou betekenen. In onze bubbel van zilver waren we veilig, maar nooit vrij. Maar wanneer de avond goud kleurde, kleurde de bubbel mee en konden we voor heel even vrij zijn.
In een perfecte wereld was dit voor altijd. In een perfecte wereld konden we samen zijn wanneer we wilden. En voor even was Titanic die perfecte wereld. Een wereld die na zonsondergang tot leven kwam. Eentje die gevuld was met passie, warmte, liefde. Titanic was als een droom die uitkwam.
Tot die ene avond.
-
Dit is een tweedelig boek waarvan de boeken zich op hetzelfde moment afspelen, lees ook Zilver van Elkaar<3