"Söylesene Güz Yarası kaç kez öldürüldün sen?" 19 yaşında genç bir kız olan Vira Özer, babasının annesini öldürmesi sonucu amcasının evinde yaşamaya başlar. Bir taraftan her şey sahip olan kuzenine karşı geçmişinden gelen kıskançlığı, öbür taraftan bir kadın cinayetine kurban edilen annesinin acısı ile bir sığıntı gibi yaşadığı hayattan iyice kopan Vira, bir gece yarısı yengesi ve amcasının tartışmaları esnasında doğumda karıştırıldığını öğrenir ve gerçek ailesini bulmaya çalışır. Fakat tarihin tekerrürü peşini bırakmaz ve evde onun hayatını yaşayan bir genç kız olan Lina Karmen ile sürtüşmleri gittiği ilk gün itibari ile başlar. Güz yarası beni neden sevmedin? Konu her şeyiyle şahsıma aittir. Daha önce böyle bir kurgu yazılmadı. Taklitlerimden lütfen sakının. En ufak bir benzerlik bile görmek istemiyorum. Gereğini yapmaktan çekinmeyeçeğim. Emin olabilirsiniz.

"Ben; kimsenin gitmediği bir mezar, kimsenin sulamadığı bir çiçek, yası tutulmayan bir ölüydüm." Babasını kısa bir süre önce kaybeden Eflâl Karviras annesinin 2. evliliğini yapışı ile alt üst olan hayatı iyice alt üst olmuştu. Annesi ile arası zaten bozuk olan genç kız babasının ölümünü fırsata çeviren annesine karşı olan kini içinde gitgide harlanırken içinde ki kor öfke herkesi yakacak cinstendi. Bir tarafta ise annelerini 7 yıl önce kaybeden 5 çocuk ve karsını hala minnetle ana bir adam vardı. Eflâl nefretini onlara da mı kusacakdı, içinde ki yangına onlarda mı tabi olacaktı yoksa Eflâl için de ki yangın ile tek başına boğuşurken yok olacak adete külleri bile kalmayacak mıydı? EFLÂL KARVİRAS şüphesiz içinde ki yer alan kor öfkeye rağmen umudunu kaybetmeyen 17 yaşında bir genç kızdı. Hırçınlığı, nefreti, kini sadece onu öldürürdü. O sadece mucizelere inanırdı, hayat en umutsuz anlarda karşısına süprizler çıkaracağına inanan bir kızdı, ta ki bir gün mucizelerin sadece masallarda olduğunu anlayana kadar... Not: Kurguda Alparslan öz babası çıkmayacak, bilginize. Kurgu fikri bana aittir. En ufak yeri dahi çalınamaz. Kurgu da olan sahneler ile ilgili benzerlikler görmek istemiyorum. Gerekeni yapmaktan çekinmem. Lütfen herkesin kendine ait bir fikri olsun, başkasının fikrini çalmayın lütfen. Her hangi bir cümlemin kullanılmasina veya olayların benzetilmesine iznim yoktur. Bu durumda kitabı bana bildirmektan çekinmeyin lütfen ve tabii ki de kitabı şikayet etmeyi ve o kitabın okuyucularına da bu durumu bildirmeyi unutmayın.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.