Eski adı Gökkuşağının Tınısı'dır. "Kuşaktan kuşağa geçer Hester'in görevi, ya Gölgelerin Hanımıdır ya da Efendisi." ~ "Renklerin melodileri vardır Hesper, fısıltıları ağıtlar yakar. Duyarsan eğer o mırıltıları kadimsindir, anladıysan aziz. Eğer eşlik edersen gökkuşağının gölgeleriyle karşı karşıya kalırsın," Salazar açık konuşmuştu, gerçekleri artık gizleyecek gücü kalmamıştı. "Kadimlerin ruhları yaşar, ecelin nefesi onlara uğramaz. Nazlıdırlar biraz, kovalamak gerekir. Zaman ve Kader karşı karşıyayken bu savaşın arafında kalabilecek tek şeydir Gökkuşağının Tınısı." Asırların sırrı dökülmüştü dudaklarından, sessizlik yemini bozulurken kader çarkı döndü. Síra, Kìzare ve Nalena'nın öfkesi yeryüzüne sindi. Zaman gelecekten bir saniye kadar uzaktaydı. İlerliyordu ve kimsenin durdurmaya gücü yetmiyordu. Göklerdeki yıldız acı içerisinde parlıyordu, uyarı veriyordu. Kimse anlamıyordu. Sonra yıldız söndü. Karanlığa karışacağına ve bir gölgenin doğuşuyla doğacağına dair kehanetleri yeryüzünü sardı. Yıldızın parıltısı sönerken tanrıçalar Salazar'ı yanlarına almaya kalkışmışlardı ancak Salazar'ın tenindeki o iz kendisini dokunulmaz kılıyordu. Kader çarkı döndü. Kaderin ağlarını elinde çeviren tanrıçalar geleceğin temiz sayfasına birer satır yazmaya başladılar. Işıktan ve karanlıktan doğan bir eşi birleştirdiler, Zaman'ın karşı koyacağını bilerek. Síra,Kìzare ve Nalena ağları Album'ın etrafına doladı. Kader iplikleri bir mühürle bağlanmıştı, yakında doğacak bir mühürle... Düzenlenecek Kadim sırlamasında 1. | 28.05.23 Diyar sıralamadında 2. | 04.06.23 01.11.22

Aşk bir anda insanın hayatını nasıl değiştirebilir. Bir kadın düşünün hayatını ailesine adamış tüm hayatı onlardan ibaret. Bir adam düşünün aşkı uğruna herkesi karşısına alabilecek kadar korkusuz. Kader olmadık bir zamanda ağlarını örecek ve bu iki kalbi birbirine tutsak edecek. " sssende kimsin ne istiyorsun benden". "sonunda karşılaşabildik Ahsen, ben Kaan. Ne istediğime gelirsek, Seni istiyorum". Ahsen duyduklarıyla dahada korkmaya başlamıştı. İçinden Rabbine kendisini bu adamdan kurtarması için dua ediyordu. Sakin olmaya çalışarak: " ne saçmalıyorsun sen be utanmıyor musun bir kızı rahatsız etmeye". Kaan pişkin pişkin sırıtarak : " utanmıyorum".

Ahsen'in sinir bozucu hayatına hoş gelemedin...

"Benim kızım böyle giyinemez." Bana iyice yakınlaştığında dudaklarımızın arasında milimler kalmıştı. "Ben senin kızın değilim!" Kaşlarını kaldırıp burnunu burnuma sürttü. "Sen benim kızımsın." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım. Elimi tehdit eder gibi kaldırıp salladım. "Ben senin kızın değilim!" Tek kaşını kaldırıp alayla güldü. Duvara dayalı olan iki elinden birini yanağıma koydu. "Bu akşam sana göstereceğim , benim kızım mısın? Yoksa değil misin?" Alayla güldüm. "Ya gösterirsin tabi." Onu hızla itip arkama bakmadan kapıyı çarpıp çıktım. Ne sanıyordu kendini?! Birde gösterecekmiş! _________ "Evleneceksin! Bu akşam istemeye geliyorlar. Git bir şeyler hazırla." Kardeşimden gözlerimi çekip ayyaş babama baktım. Ne saçmalıyordu? "Ne istiyorsun?" "Altemur AKINCI ile evleneceksin! Kardeşinin tedavisi için!" Ne yani kardeşimin iyiliği için patronumla mı evlenecektim ? .... Altemur AKINCI 🔗 Ahsen KAYA Genç kız , genç adamı sevebilecek mi?

!Yaş Farkı Vardır! Kaderlerini bağlayacak oyunu bilmeden, bir akşam vakti; genç kız, adamın yaralarını sardı. Adam bir kere papatya kokusunu soludu. ... 🦁🥀 Devrim Ömer Arnas, Mardin'in en güçlü adamlarından bir tanesidir.Babasından aldığı ağalığı adaletli bir şekilde yürütmeye devam etmektedir.Lâkin bir gün kardeşinin bir adamla kaçtığını öğrendiğinde işler değişir... Ahsen Bozdağ, aile sevgisine muhtaç olarak büyümüş, kendi konağında hiçbir zaman değer görmemiş bir kadındır.Abisinin kız kaçırmasıyla, Mardin'in en korkulu ağalarından biriyle, Devrim ile evlenmesi gerekir.Kötü olan hayatının daha da kötüleşeceğini düşünen Ahsen yanılır. Herkese aslan kesilen ağa, ona yoldaş olmuştur. 🦁🥀 Devrim ise kızın sözlerine karşı tebessüm etti. "Korkusundan ağabeyine sevgisini söyleyemeyen kadın, seni bu korkulacak adama mahkum etti." Dedi 🦁🥀

Kimsesiz ve her konuda sıkıntıları olan bir kızın ölmek için yolda yatması ve tam o sırada son hızla oraya gelen motorunun hikayesi acaba motorcu durabilecek mi? Ya da kızın istediği gibi durmayıp onu öldürecek mı?

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

"Artık ölmek kulağıma o kadar kötü gelmiyor." Onun on iki kuralı vardı. Hayatıma girdiğinde öğrendiğim o on iki kural. Gerçekleştirmek için oldukça az vaktimiz olmuştu. Ama tamamlayabilmiştik. Sanki tüm olacakları hissetmiş gibi hepsini tam zamanında bitirmiştik. Benim gerçekten hayatı tadımlamama vesile olacak on iki kuralı gerçekleştirdiğim gün kapadım gözlerimi. Bir daha da açamadım. Bu bir başlangıcın değil, sonlanışın hikayesi. Şimdi, sana nasıl öldüğümü anlatacağım.

İstediğiniz kadar dünya tekin bir yer değil deyin, eğlendiğim sürece burası tam bana göre bir yer.

Elimin altında kalemimle ıslanmayı bekleyen defterime değen boş bakışlarım daha da bulanıklaştı. Şimdiye kadar yazdığım en zor cümleler kalemimden dökülmemek için direniyor gibilerdi. İlk ve son kez birini öldürmek üzereydim, hem de kelimelerimle... Tüm o eğlendiğimiz anların ardından etrafa dağıttığı buruk bakışları hayatım boyunca unutmayacaktım. Behçet Aral, 1972.