Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Varlığın ve yokluğun arasındaki çizgi ne kadar incedir? Ela, kendini bir anda büyük bir karmaşanın içinde bulana dek böyle bir soruyu aklının ucundan bile geçirmemişti. Şafak, onu çocukluğundan beri yalnız bırakmayan tek arkadaşıydı. Bir gece, anlamsız bir vedaya kadar hayatının tam ortasındaydı. Daha sonra Ela, hayatında büyük bir yeri olan Şafak'ın çevresi için bir boşluk olduğunu öğrendiğinde iki seçenek arasında kalmıştı. Hiç var olmayan adamın geri gelişini mi bekleyecekti yoksa geçmişte kalan bütün anılarını silmeli miydi? Kayıp bir adam ve bitmek bilmeyen bir bekleyişin hikâyesi.

"Seninle küçük bir anlaşma yapalım, tatil boyunca benimle sevgili rolü yapmanı istiyorum" Gülmeye başladım. "Sen çıldırmışsın"

Ahu 17 yaşında vurdumduymaz bir gençtir.Küçük bir mahallede bir fırında çalışıyordur.Ama birden hayatına gerçek ailesi habersiz bir şekilde dalıcaktır. Ahunun komedi dolu hikayesini okumaya var mısınız?🍰 Rekorlarımız:🍰 Abilerde 1. Sıra Arkadaş'da 1.sıra Gerçek ailem'de 1.sıra Aile'de 2.sıra İkiz'de 1.sıra Kardeş'de 1.sıra Abilerim'de 1.sıra Aksiyon'da 2.sıra Abi'de 2.sıra

Yıllar önce namludan fırlayan tek kurşun, yıllar sonra farklı bir namludan çıkan dört kurşuna denk sayıldı. Alparslan Ateş ilk kurşunun hesabını bilemezdi, küçüktü. Şimdi ise o çocuk büyüdü ve bilmediği kurşunun aldığı canın değil, şahidi olduğu dört kurşunun soldurduğu hayatın hesabını sormak adına, uzak durmak için elinden geleni yaptığı karanlık dünyaya adım attı. Duvarlarından, köklerinden kan damlayan bu aile sistemi Alparslan Ateş için sonun başlangıcıydı. Kardeşim dediği kadın uğruna attığı adımdan pişman değildi, ölümü göğüsledi. Aile onun için her şeydi ancak bilmediği bir şey vardı ki ailem dediği insanlar, hayatına kan sıçratmak için çoktan sıraya girmişlerdi. Ölümün soğuk nefesini sırtında hissederken, hiç ummadığı bir soluk daha karıştı aldığı nefese. Davette gördüğü ve de dans ettiği bal gözlü kadın, Alparslan Ateş'in kalın duvarları arasına ince ince sızarken, Alparslan Ateş kalbinin derinliklerinde varlığını hissetmeye başladığı bal gözlü kadının ihanetiyle darbelerin en büyüğünü aldı. Bu dünya karanlıktı ve bu dünyada affı olmayan belki de tek şey zaafların açık edilmesiydi. Aşk Habil, intikam ise Kabil'di. Birbirine zıt iki duygu tek bedende birleşebilir miydi? "Zaafımı gördün iyi değilsin. Gözyaşımın rengini gördün, acımın kokusunu aldın artık iyi değilsin." Bu hikayede sizleri ne bekliyor? *Aile İhaneti *İntikam *Karanlık Geçmiş *Aşk ve İhanet *Karanlık Dünya *Zaafların Açık Edilmesi Ve tür olarak ne okuyacaksınız? *Dram *Suç/Gerilim *Romantik Gerilim *Psikolojik Gerilim Yayınlanma Tarihi: 16.07.2023 Hikayemiz 4 kitaplık seriden oluşmaktadır. Bütün seri bir arada yayınlanmıştır... Dikkat!: Hikayemizde silah unsuru, küfür vb. gibi yetişkin içerikler mevcuttur.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

"Bana anılar ver, unutmak mümkün olmasın." (01.01.2024)

Bir kadını en çok ne üzebilir, ne yıkar... Yuvası için nelere göğüs gerebilir? Neleri görmezden gelebilir? Hor görülmek, küçümsenmek, sevgisizlik, güvensizlik... birçok şey sayılabilir. Peki kocasını paylaşmak? İşte buna asla sessiz kalmayacaktı. Yıllarca, gelin geldiği evde verdiği onca emeğin karşılığı neydi? Daha ne kadar susacaktı? Babasının kızıydı Asya, elbette susup sessizce bir köşeye çekilecek değildi.

[ağır depresyon içerir, lütfen etkilenecek olanlar okumasın] . Şeyda: Özledin öyle mi? Şeyda: Daha çok özleyeceksin. Şeyda: Benim yokluğunda kafayı yerken, gıkım çıkmadı çünkü. .

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )