"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

(Slow Update) Biz, artık kendi yolumuzu çiziyoruz... Yürüyeceğimiz yolu kendimiz çizeceğiz. "Bu yolda yürü" nefret ettiğim bu sözün artık bir önemi yok. 𝚂ı𝚗ı𝚛da kalan bir intikam... 𝙸̇𝚕𝚔 𝚐𝚞̈𝚗den beri yanıp tutuşan kalpler ve akan göz yaşları... Av mısın, avcı mı 𝚒𝚔𝚒𝚕𝚎𝚖𝚒 daha fazla sorulmayacak. 𝙲𝚎𝚟𝚊𝚋ı𝚖ı𝚣, avcıları avlayan avlar olduğumuzdur. Dünyayı tersine çevireceğiz. Ne olursa olsun. Bugün ilk gün. Gözlerini aç. Uyan! Kırmızı güneşe yüzünü dön! Yalan yok. Bu 𝚘𝚢𝚞𝚗𝚞𝚗 kazananı biziz. Suçlulara yer yok. Ezilmeye yer yok. Küçümsenmeye yer yok. Üzülmeye yer yok. Mutlu olacağız. Hep beraber zirvede duracağız. ☆࿐ཽ༵༆༒༒༆࿐ཽ༵☆ Escape Game'in 2. Kitabıdır. B×G ☆࿐ཽ༵༆༒༒༆࿐ཽ༵☆ Olumsuz örnek oluşturabilecek şiddet barındıran içerik. Bu hikaye gerçek dünyayla ilgili değildir. İdollerin gerçek hayatlarıyla ilişkilendirilemez. Bu yüzden karakterlerden nefret etmeyin veya onları eleştirmeyin. Cheonsa kurgusal bir karakter ve ana karakterdir. Herhangi bir nefret söylemli eleştiri kabul edilmemektedir.