Yerküre denilen bu kaotik mezarlıktan binlerce silüet geçmişti. İnsanlık kadar eski olan iki ırk ve onların bitmek tükenmeyen savaşı ise belki de içlerinde en çok can alanıydı. Üstelik bir o kadar da küstahtı ki ardında kimseyi sağ bırakmamıştı. Ne büyünün en karanlık sırlarını çözen cadıları ne de klanlarının önlenemez yükselişini yaratan vampir lordlarını... Artık hepsi tarihin tozlu sayfalarında yer alan bir silüetti. Peki ya o? Zamanın tek şahit olduğu bir savaşta kazanan mı olacaktı, yoksa kaybeden mi? 🌓 Vampirler ve cadılar arasındaki yüzyıllardır süregelen barış bozulmuş ve dünya bir kez daha kaosun meskeni haline gelmişti. Tarafını seç! Kara büyünün lanetli tohumu olan cadılar mı? Kanın adeta vücut bulmuş hali olan vampirler mi? Yoksa hiçbiri mi?.. ❤Kapak Tasarımı: @Zeynepizem❤

Ne kadar korktuğumdan haberin var mı? " " Bende korktum seni göremeyeceğim diye ama bir saniye bile göreceksem seni sıyrılıp gelirim o mermilerin içinden. " Ölüm, bizim hep yanı başımızda, aldığımız her nefeste, içtiğimiz her yudumda, her gülüşümüzde, gittiğimiz her bir çatışmada.

Sıradan bir insan, bir ağacı dokunuşuyla boydan ikiye bölebilir miydi? O ağacın içinden 10 yıldır çürümeyen bir ceset çıkabilir miydi? Sıradan bir insan, nehre düşerek başka bir dünyaya gidebilir miydi? Ben arafın ıssız koynunda ölüm şerbetini içtiğim gün, düştüm bilinmezliğin ipsiz kuyusuna. Daldım ölüm uykusu gibi bir nehre. Aldı beni nehir, sürükledi ait olduğum yere. Ait olduğum yer ise Arnina adında mitolojik bir dünyaydı. Sıradan bir insan zinhar bunları yaşayamazdı. Zaten ben de sıradan bir insan değildim. Daha doğrusu, insan değildim. Soyum sizin gibi Adem ve Havva'ya değil, bir efsaneye dayanıyordu. Ve ben, Ayperi. Ayperi Soydan... O an yemin ettim, efsaneler gibi yaşayacak ve efsaneler gibi ölecektim. 🌕

「Tek bölümlük bir hikayedir.」 "Ah güzel deniz, kabul eder misin gökyüzünün arkadaşlığını?" "Nasıl kabul ederim seni? Gözümün görmediğini. Uzaktasın sen bana, çok uzakta." "O zaman her gün buluşalım ufukta. Ben de görmek isterim seni. Buluşalım ikimizin de son durak noktasında." "Ufuk nerede bilmem? Kalırım ben burada, gidemem uzaklara." "Ben seni götürürüm rüzgarlarla. Arkadaşım olursan götürürüm seni istediğin her yere." "Nasıl güvenirim sana? Ya götürürsen beni bilinmeze, nasıl dayanırım ben oralara?" "Bak oraya. Görür müsün eteklerinin sonunu? Seni oraya götüreceğim, orada buluşacağız seninle. Gitmek istemez misin hala?" "... İsterim!" Kapak tasarımı: @efiahopia

Kaderin, karanlık yazgısı değişmezdi. Ama lakin kaderi değiştirmek bizim elimizdeydi. Belki de kaderi değiştirmek mümkündü. Bazen bir söz, bazen bir insan ve bazen de bir seçim. Karanlık geçmişi ne kadar saklanmaya çalışsanız da gerçeklerin bir gün ortaya çıkma gibi bir huyu vardır. Feyza Kara; seçilen kurban. Tilki; ne av ne de avcı. Ortaya dökülen ve dökülecek olan sırlar. İhanet, kayıplar, göz yaşı ve ölüm. Aşk; bazılarını yaşatır bazılarına da ateş. İlk yayın tarihi: 06.05.2023 Yeniden düzenleme tarihi: 10.09.2025 Kapak, pinteresten alınmıştır. Tüm hakları saklıdır. Çalıntı kopyalama durumunda yasal ișlem bașlatılacaktır.

Sevgili okurlar Derinlerimde Ellerin adlı kitabımızın yeni ismi KESKİN'le devam ediyoruz. -Eğer evlenmeyi başarırsak gerisi kolay. Zaten kağıt üzerinde yapacağımız bir evlilik olacak. Sadece ailelerimizin yanında evli ve mutlu bir çift gibi davranacağız. Kızımı yanıma aldığımda zaten şehir değiştireceğim. O sırada boşanma işlemlerine başlarız. - Boşandıktan sonra sen istediğin özgürlüğüne kavuşacaksın . Ben de kendi çöplüğüme daha kötü bir hâlde dönüp, perişan bir hayat yaşayacağım. Boşanmış bir kadın olarak babamın evine nasıl döneceğimi düşünüyorsun?. - Sana kimse karışmaz. Hüma özgür olursun. - Asıl boşandıktan sonra benim cehennem hayatım başlayacak. Bak bu söylediğin şey fazla saçma. Üzgünüm ama sırf sen kızına kavuşup başka bir şehire taşınacak sınız diye ben hayatımı daha fazla karartmak istemiyorum.

"Nasıl?" Dedi şokla yüzüme bakarak. "Nasıl bu kadar güçlü olabilirsin?" Ona alayla baktım. "Ben Evrenin ve Doğanın Prensesi, Prenses Asel Gonzales'im. Öfkem ve intikamım senden bile büyük Kor! Şimdi hesaplaşma vakti. Şimdi intikam vakti!" Dedim bağırarak. Kor korkuyla bana baktığında elimde oluşturduğum girdaba baktım. "İgnis!" Dedim bağırarak. Oluşturduğum girdaba ateş katıldı. "Terra" Dedim bağırarak. Toprakta girdabıma katıldı. "Aqua" Su elementide yerini aldı. "Aer" Dedim yüksek sesle. Bu sefer hava girdi girdabıma. "Aura" Dediğimde son olarak bir çok ruh girdabımın etrafında dolaşmaya başladı. Sağ dudağım alayla kıvrıldığında elimdeki girdabı büyük bir istekle yaratıkların üzerine gönderdim. Yaratıklar ve Kor kaçmak için hamle yapmaya kalmadan girdabım hepsini içine aldı. Hepsinin acı çığlıklarını duyabiliyordum. Ateş yakıyor, Toprak parçalıyor, Su boğuyor, Hava nefeslerini kesiyor, Ruh ruhlarına katlanılmaz bir acı bırakıyordu. Kapak tasarımı: @Natavan Sadiqova. -♡Teşekkür ederim♡- 13 TEMMUZ 2022

Gerçeklerim aydınlığa kavuşmayı beklerken benim ise karanlığı ayırt etmem gerekiyordu. Öyle çıkmaz bir yolun ortasındaydım ki yolların birbirinden hiç bir farkı yoktu. Belkide köşeme çekilip hayatın akışını izlemeliydim. Ama benim öyle bir şansım yoktu. Sahi bana öyle bir şans verilse de benim gerçekleri aydınlığa kavuşturmak için kendime bir sözüm vardı . Benim kendimi bulabilmem için abime bir sözüm vardı. 🌗 ALINTI Şaşkın bakışlarımı ondan çekerek Akın'a döndürdüğümde şaşırmadığı gözlerinden okunuyordu. Yüzündeki samimi gülümse ilk defa gerçekti. İşte şimdi köşeye sıkışmıştım... Hoş geldiniz ... Umarım kitabıma bir şans verirsiniz beğeniceginize eminim.:) YAYINLANMA TARİHİ: 24.03.22 Kitap tasarımı: @efıahopia

NOT: Bu kitaptaki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Kitap içerisinde yetişkin içerik mevcuttur. Işıl bir gün kapısının önünde bir kutu bulur, kutunun üzerindeki notta kutunun GÖLGE mahlasını kullanan birinden geldiğini görür. Bu kutular belirli aralıklarla içi dolu dolu gelmeye devam eder. Işıl ilk başta GÖLGE'nin ismini gizlemek için öylesine kullanılan bir mahlas olduğunu sansa da bu kitaptaki hiçbir şey sıradan, öylesine veyahut tesadüfi değildir. "Ben tesadüflere inanmam." ***** Geceye inat, ışık saçan bu kız gerçek miydi? Kalbinin teklediği hissetti Gölge. Varlığını dahi unuttuğu kalbi yarış atı misali depara kalkmış, genç adamın dilinin damağının kurumasına neden olmuştu. "Işık," diye düşündü Gölge. Bu kız kesinlikle ışıktı. Gölge'nin var oluş sebebi olan ışık... Gölge o gece ışığını buldu. Gölge o gece ışığını tanıdı. Gölge o gece ışığına âşık oldu.