"Öyle güzelsin ki..." diye fısıldadı dolgun dudaklara doğru. Kadın, adamdan işittiği sözleri yutkunarak dinledi. Çünkü adamın sesindeki o boğuk tını, onu tekrar baştan çıkarmak için en basit sebepti. "Güzelliğini," Eliyle kadının terden yanağına yapışmış siyah saçlarını geriye itekledi. "Nasıl ifade edebilirim, bilmiyorum."

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz... Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.

Not: Kitap artı on sekiz unsurlar barındırmaktadır. "Seni bekliyor muşum!" Boynundaki sert çıkıklık inip kalktı. Yüzümü kaldırıp gecenin karanlığını varlığına giymiş gözlerine baktım, dipsiz bir kuyuya düşmüşcesine bedenimin üzerindeki hükmünü kaybetmiştim o gözlere bakmakla. Sıcak nefesi yüzümü yakarken başımın arkasına uzanan ellerinin baş parmakları yanaklarımda geziyordu. Tutuşu sıkılaştı, gözlerimi gözlerinden ayırmamı istemiyordu. "Aslında hep seni bekliyormuşum." Sesi ılık ve sessiz bir rüzgar gibi dudaklarımda gezdiğinde iç çektim. Kokusu yeniden zihnime işledi kalbimde derinlerdeki bir yeri yaktı ve o acı gözlerimden yaş olup süzüldü. Başparmaklarının ıslanmasıyla kavisli sert kaşları çatıldı. "Şimdi seni buldum ve adıma yemin olsun ben Pars Tuna, son nefesimi bile dudaklarına vereceğim." Ve dudakları o sahiplenici talepkarlığı ile benimkilere kapandığında tüm evrende sadece ikimiz vardık. '''Pars karanlık bir dünyanın sözü geçen lideridir. Namı diğer köprü kralıyken hayattan aşka dair bir beklentisi yoktur. Yakın zamanda sevdiği kadın tarafından terk edildiğinde yalnızlığa yemin etmişken şifalı bir çift elin ruhundaki tüm yaraları sarıp onun tüm hayatı olacağından habersizdir... '''

Beni yatağa yatırdığı zaman ona arkamı dönerek yan bir şekilde yattım. Derin sesli bir nefes aldığında yatağın diğer ucunun çöktüğünü hissettim. Yatağa uzanıp kolunu belime sardığında bu sefer titrek bir nefes aldım. "Benden korkuyormusun?" Sanki bu soruyu bekliyormuşum gibi başımı aşağı yukarı doğru sallayıp kısık bir sesle "hıhı" diye mırıldandığımda dudaklarını morarttığı kolumda hissettim. Az önce kriz geçirerek sıktığı kollarımı bu sefer dudakları ile öpüp derman olmaya çalışıyordu fakat benim asıl yaramın kalbimde olduğundan habersizdi. Dudakları tek tek tüm parmak izlerinde gezdi. Bu sefer dudaklarını saçlarıma bastırıp derince koklayarak öptü. °•° Abisinin yaptığı hata yüzünden çocukluktan beri aşık olduğu adama berdelli gelin olan Zühre Şahmaran ve çocukken aşık olduğu kadına cehennemi yaşatacağına yemin eden Şervan Hanzade. Kitap kapağı: DAMLA_YAZAR kitapta kadına şiddet, hakaret, kuma, aldatma vs. yoktur.

*Yetişkin içerik barındırır. *Nefretten aşka/anlaşmalı evlilik kurgusu --- "Kimi öptüğünün farkında bile değilsin," dedim üzerime tüm ağırlığıyla kapanan bedenini omuzlarından hafifçe iterek. Yüzlerimiz arasında bir nefeslik mesafeden fazlası yoktu. Aldığı her nefes benden doğuyor, aldığım her nefes ondan kopuyordu. Az önce dudaklarıma dokunan dudaklarını diliyle ıslattı ve ardından göğsü şişerek göğsüme yaslandı. Altında ezilmeye, o isteyerek üstümden kalkmadıkça son veremeyeceğimi biliyordum. Yatakla arasında kalan bedenimi kıvrandırıp yormak yerine onu ikna etmek için dudaklarımı araladım. "Sarhoşsun, farkında bile olmadan beni öptüğün için pişman olduğunu haykırdığın bir sabaha uyanmak istemiyorum." "Kim olduğunun farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" diye sorarken sarhoşluğunun izlerini taşıyan sıcak nefesi yüzümü okşadı. "Karımı öptüğümün farkında olmadığımı mı sanıyorsun?" İrkilerek gözlerimi kırptım birkaç kez. Etrafta birilerinin olup olmadığını görmek için delice odaya bakındım. Kimse yoktu. Cevahir Avcıoğlu'nun beni 'karısı' olarak benliğine katmasına sebep olacağı oyunumuzun seyircilerinden hiçbiri burada değildi. Dudaklarını biraz önceki hafif baskıdan çok daha yoğun bir biçimde yeniden dudaklarıma bastırdığında zihnim binlerce soruya aynı anda yanıt aramaya başladı. Bizim dünyamızda her şey sahteydi. Her şey oyundu. Seyirciler gittiğinde perde kapanır, oyuncular birbirlerinin yanından hızla kaybolurdu. Ama şimdi ilk kez, hatta belki de son kez seyircisiz oynuyordu oyununu. Avcıoğlu'nun kurallarına kendisinden başka kimse karşı çıkamazdı. Bizim için yıkımı getirecek olan da, işte bu nedenle, bizzat kendisi olacaktı. --- '260224

"Seni öldürürüm Demir! Öldürürüm!" "Tabii ki öldürürsün ama sen beni öldürmek yerine, ailene umut olacaksın ve benimle evleneceksin. " Mideme kramplar giriyor, bildiğin kıvranıyordum. Nefesimi yettiremediğim için bir elimle kapıdan destek alırken, bir elimle de şalımı öne doğru genişletmeye çalışıyordum. "Hemen şimdi kararını ver Beyza! 10 dakika sonra tüm adamlarımı arayıp devreye girmelerini söyleyeceğim sonrada direk ağabeyinin karşısına çıkıp, yaptıklarımı anlatacağım; seni nasıl zora soktuğumu, şirketin batması için neler yaptığımı anlatacağım ve böylece küçük Zeynep babasız büyümüş olacak... Sahi Zeynep, ölen annenin adıydı değil mi? " Dizlerim artık bedenimi taşımıyordu. Dizlerimin üzerine yığıldım ve son gayretimle nefesimi yettirmeye çalıştım. "Senden nefret ediyorum!.. " Demir yanıma doğru gelince bir dizini yere koyup, ellerini çeneme götürdü ve başımı yerden kaldırdı. Gözyaşlarım yanaklarımı sırılsıklam yapmış, şalımın çene kısmını çoktan ıslatmıştı bile. Şuan gözyaşlarım onun parmaklarını yıkarken, ben çaresizlikten ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Onunla evlenmem diri diri gömülmek demekti... Ama alabilecek bir sorumluluğu almadığım için dedemin ölmesi, ağabeyimin hapse girmesi cehennem ateşinde yakardı beni ve ben bir daha o ateşi, ömrümün sonuna kadar söndüremezdim. . . . Oysa Demir'in bilmediği şeyler vardı. Bu evlilik Beyza'nın mahkumiyetiyse Demir'in de en büyük sınavıydı.

Kanla kazıdığın kelebek dövmesinin üzerini çizdir. Noktalı virgülle değiştir. Bu, devam edecek gibi değil ama bitmedi, demektir. Kanatları kanlı kelebek yandı. Küllerinden yeniden yaratıldı. Tekrarlanan doğumla gerçekleşen bir başlangıçtı. Üzerinde duran kanla yeniden doğdun bebek. Yine ne el ne gül bebek. Közlerin içindeki başlangıçta, isli ayaklarınla, Kül Bebek. MELÂL♡ "MELÂL ismini Wattpad'de duyuran ilk kitaptır." "MELÂL ismiyle binlere ulaşan ve yükselişte olan ilk kitaptır." İLK YAYIM TARİHİ: 15 KASIM 2019

"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim." "O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım." "Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nasıl korktum fark ettin mi? Titriyorum yine." Sessiz kaldı ama hala belimde duran eli sıkılaştı. Birden tüylerimi diken diken edecek bir şey yaptı. Dişleri boynuma sürttü. İnce derisini çekip örseledi. "Ödeşelim ister misin..." dedi, nefesi boynumu yalayıp geçti ve Lian ekledi. "...çıngıraklı?" --- Assra Marian Sallister... Bir Ak Yılan prensesiydi ama ummadığı bir ihanetle kendini bir Aslan prensin pençeleri altında buldu. Şimdi ya o Aslanı öldürecekti ya da... Hayır, başka bir seçenek yoktu. Onu öldürecekti! *Ejder Ateşi Serisi 1. Kitap: Yılan Yuvası (Tamamlandı) 2. Kitap: ... 3. Kitap: ... 4. Kitap: ...

''Canavarların seni yemesine izin verme.'' ''Ya canavar sensen?'' ''Seni yememe izin verme.'' ''Bir şey biliyorsun...'' dedim tereddüt ederek, sesim titremişti. ''Çok şey biliyorum.'' Kapıyı açtı ve araçtan inerek adliyeye yürüdü. Arkasında gidişini izlerken aklımdan tek bir şey geçmişti. Canavar Karansa beni yemesine izin verebilirdim.