"Neden bana soğuk davranıyorsun? Bilmiyorum, aklında ne var ama kırıcı oluyor. Benimle yan yana olmaktan hoşlanmıyor gibisin. Ben sadece güzelce şiiri okumak için arkadaşça anlaşmak istiyorum seninle. Kimseyi ayrıştırmam. Nuri hocanın şiir okumamızı istediği o gün sana sert çıkışmış olabilirim ama başka sebebim vardı. Çok sinirlendim. Eğer bunun için de yüzüme bakmıyorsan bu... Bu çok saçma." Nefesimi kontrol etmeye çalışırken gergin yüzünü gördüm. Konuşmaya başladı. "Seni böyle düşündürdüğüm için özür dilerim. Amacım seni üzmek değildi. Ben böyleyim, Amine. Belli sebeplerim var-" "Sevgilin çok kıskanç biri olabilir, anlarım-" Başını hızla kaldırdığında kelimeler boğazıma takılmıştı sanki. Kızarmış gözleriyle bana bakıyordu. Boğazıma oturan yumruyla gözlerimin yandığını hissettim. Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Ben yanlış bir şey mi dedim? "A-arif..." Gözlerimin içine bakıyorken konuştu. Sesinin sakin olmasıyla kendimi daha çok kötü hissediyorum. "Sevgilim falan yok benim." Başını eğip devam etti. Sesinde hüzün vardı. "Bana helal olmayan bana ait değildir."

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

~TAMAMLANDI~ 🌿🌿🌿 Yekta Karam; Onu gördüğü ilk an hayatını değiştireceğinden habersizce onun sevdasını bağlamıştı yüreğine . Kara balçıklara bulanmış kalbinin üzerine ördüğü tuğlaları bile isteye kendi elleriyle yıkmış ve en sonunda asıl huzur'a kavuşmuştu. Ezra Karahan ; Kalbinin çorak topraklarında tekrar açan çiçekleri ilk kez gördüğü bir rüya ile hissetmişti. O kanayan yaralarına merhem , paramparça olmuş hastalıklı kalbine panzehir olmuştu. Şimdi Tevafuk zincirlerine asılı bir hikâye okumaya hazır mısınız? 🌿🌿🌿 15.06.2019 ➡ #1- Din. 🍀 27.06.2019➡ #1- İslam. 🍀 ~~~~~~~~~ İlk Yayımlanma : 20.01.2018 Final:17.07.2019 ~~~~~~~~~ Düzenleme: 09.06.2020 Düzenleme Final:18.10.2022